Jeśli kogoś, kto jest wrogiem Pana Jezusa, nie uznającym Jego bóstwa, traktuje się jako przyjaciela, obrazuje to skalę degrengolady, z jaką mamy do czynienia wśród tych, którzy deklarują się jako katolicy.
„Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?” (2 Kor 6, 14-15).