„Dzisiaj, w obecnym okresie łaski, kiedy wiara jest już utwierdzona w Jezusie Chrystusie i ogłoszone jest już prawo Ewangelii, nie ma potrzeby pytać Boga dawnym sposobem ani też nie potrzeba, by przemawiał jeszcze i odpowiadał, jak wówczas. Dał nam bowiem swego Syna, który jest jedynym Jego Słowem – bo nie posiada innego – i przez to jedno Słowo powiedział nam wszystko naraz. I nie ma już nic więcej do powiedzenia (…).
Dzisiaj zatem, jeśliby ktoś jeszcze pytał Boga albo pragnął od Niego jakichś widzeń czy objawień, postąpiłby nie tylko błędnie, lecz również obraziłby Boga, nie mając oczu całkowicie utkwionych w Chrystusie, bez pragnienia jakichś innych nowości” (św. Jan od Krzyża, Droga na Górę Karmel 22, 3.4).
Nauka katolicka, czyli prawdziwa, jest ta: Objawienie Boże zawarte jest w Piśmie Świętym i Tradycji (rozumianej tak, jak ją przez wieki rozumiał Kościół). Tu się Pan Bóg objawia, Prawdę nam objawia – wystarczającą, by życie na ziemi przeżyć dobrze i dostać się do Nieba, i innym do tego dopomóc.
Problem producentów współczesnych rewelacji (tzw. objawień). Pragnienie posiadania codziennej bezpośredniej komunikacji z Niebem obnaża miałkość naszej wiary: odstawiamy na bok to, co Pan Bóg objawił (Objawienie Boże zawarte w Piśmie Świętym i Tradycji), a uzurpujemy sobie prawo należenia do grona bardziej wtajemniczonych i bardziej oświeconych, lepiej poinformowanych. Stopniowo następuje też alienacja od Kościoła, od kapłaństwa i myślenia katolickiego.
I tak diabeł hula w niejednej duszy uważającej się za pobożną, rozniecając w niej stopniowo, sprytnie i niepostrzeżenie pychę, która z pobożnością już wspólnego nie ma nic.
Kwestia źródeł, na których opieramy naszą wiarę, jest ważniejsza niż moglibyśmy przypuścić na pierwszy rzut oka. Jedno nieskazitelne zdanie z tradycyjnego katolickiego KATECHIZMU jest cenniejsze niż wielosłowie źródeł niepewnych.
Powtórzmy zatem. Nauka katolicka, czyli prawdziwa, jest ta: Objawienie Boże zawarte jest w Piśmie Świętym i Tradycji (rozumianej tak, jak ją przez wieki rozumiał Kościół). Tu się Pan Bóg objawia, Prawdę nam objawia – wystarczającą, by życie na ziemi przeżyć dobrze i dostać się do Nieba, i innym do tego dopomóc.