Utinam attendisses mandata mea!
Facta fuisset sicut flumen pax tua.
„O gdybyś zważał na me przykazania,
stałby się twój pokój jak rzeka” (Iz 48, 18).
Sprzątanie świata to znaczy wprowadzanie w świecie Bożego ładu – począwszy od własnej duszy.
Jednym z warunków istotnych zaistnienia w świecie – i we własnej duszy – Bożego ładu jest unikanie grzechu, zwłaszcza grzechów ciężkich, śmiertelnych.
Konsekwencje praktyczne są oczywiste. Naglące do podjęcia!
Prawowity Apostoł nalega: „Nie grzeszcie” (Ef 4, 26)!
