Pastóres multi demolíti sunt víneam meam,
conculcavérunt partem méam;
dedérunt portiónem méam desiderábilem
in desértum solitúdinis.
Posuérunt eam in dissipatiónem;
lugétque coram me desoláta,
vastáta est omnis terra,
quia nullus est qui recógitet corde.
„Liczni pasterze zniszczyli moją winnicę,
stratowali moją posiadłość.
Obrócili moje ulubione pole
w dzikie pustkowie.
Zamienili je na pełne żałoby
odludzie – jest wobec Mnie ono pustynią.
Spustoszony jest cały kraj
i nie ma nikogo, kto by wziął sobie to do serca” (Jer 12, 10-11).