Kazanie na Niedzielę Pięćdziesiątnicy (Zapustną), 27.02.2022 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
Lekcja: 1 Kor 13, 1-13
Ewangelia: Łk 18, 31-43
Tradycyjna praktyka postna.
.
Kazanie na Niedzielę Pięćdziesiątnicy (Zapustną), 27.02.2022 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
Lekcja: 1 Kor 13, 1-13
Ewangelia: Łk 18, 31-43
Tradycyjna praktyka postna.
.
Św. Ignacy z Loyoli w Ćwiczeniach duchownych pisze:
– Człowiek po to jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją.
– Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia tego celu, dla którego jest on stworzony.
– Z tego wynika, że człowiek ma korzystać z nich w całej tej mierze, w jakiej mu one pomagają do jego celu, a znów w całej tej mierze winien się od nich uwalniać, w jakiej mu są przeszkodą do tegoż celu.
– I dlatego trzeba nam stać się ludźmi obojętnymi [nie robiącymi różnicy] w stosunku do wszystkich rzeczy stworzonych, w tym wszystkim, co podlega wolności naszej wolnej woli, a nie jest jej zakazane [lub nakazane], tak byśmy z naszej strony nie pragnęli więcej zdrowia niż choroby, bogactwa [więcej] niż ubóstwa, zaszczytów [więcej] niż wzgardy, życia długiego [więcej] niż krótkiego, i podobnie we wszystkich innych rzeczach.
– [Natomiast] trzeba pragnąć i wybierać jedynie to, co nam więcej pomaga do celu, dla którego jesteśmy stworzeni.
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
W niedzielę nie robimy zakupów.
Powstrzymujemy się od prac niekoniecznych.
Niedziela jest dniem odpoczynku.
W niedzielę chętnym sercem poświęcamy czas Panu Bogu na modlitwę i katolicką lekturę.
Przede wszystkim wielkodusznie ofiarujemy Panu Bogu kilka godzin na udział we Mszy Świętej w rycie rzymskim, uważne wysłuchanie katolickiego nauczania kapłana, wspólne odmówienie Różańca oraz na dojazd i powrót, choćby trzeba było dojechać 100 kilometrów i więcej. Miłość jest wielkoduszna.
Kolejki po paliwo czy kolejki do konfesjonału?
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: dona nobis pacem.
Jednym z tragicznych skutków wyznawania krzewionej powszechnie od ponad pięćdziesięciu lat w oficjalnych strukturach kościelnych nowej religii jest nieumiejętność lub niechęć do rozpoznania katolickiej ortodoksji i skonstatowania: tu oto jest katolicka wiara.
Na poziomie personalnym: Jednym z tragicznych skutków wyznawania krzewionej powszechnie od ponad pięćdziesięciu lat w oficjalnych strukturach kościelnych nowej religii jest nieumiejętność lub niechęć do rozpoznania katolickich ortodoksyjnych duchownych i skonstatowania: tu oto jest katolicki duchowny.
Zamglenie intelektualne i duchowe.
Pan nasz Jezus Chrystus mówi do Piotra Apostoła:
Et tu, aliquándo convérsus, confírma fratres túos.
„A ty kiedyś, nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich” (Łk 22, 32).
Kościół Katolicki nieomylnie naucza:
„Neque enim Petri successoribus Spiritus Sanctus promissus est, ut eo revelante novam doctrinam patefacerent, sed ut, eo assistente, traditam per Apostolos revelationem seu fidei depositum sancte custodirent et fideliter exponerent” (Conc. Vaticanum I, Sessio IV, 18 Jul. 1870, Constitutio dogmatica I Pastor aeternus de Ecclesia Christi).
„Albowiem następcom Piotra Duch Święty został obiecany nie w tym celu, by na podstawie Jego objawienia podawali nową naukę, lecz aby przy Jego pomocy święcie zachowywali i wiernie wyjaśniali otrzymane przez Apostołów Objawienie, tzn. depozyt wiary” (Sobór Watykański, Sesja IV, 18 VII 1870, I Konstytucja Dogmatyczna Pastor aeternus o Kościele Chrystusowym, rozdział IV).
Dobrze czyni, kto modli się o katolickiego papieża, o papieża-katolika.
Kazanie na Niedzielę Sześćdziesiątnicy (Mięsopustną), 20.02.2022 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
Ewangelia: Łk 8, 4-15
Qui habet aures audiéndi, áudiat.
„Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha” (Łk 8, 8).
.
„Katechizm jest co do objętości książeczką małą, ale co do bogactwa treści nie może z nim się równać żadna inna książka, a nawet wszystkie na świecie. Zawiera on streszczenie i sumę tego wszystkiego, co Pan Bóg objawił, sobory uchwaliły, papieże ogłosili, Ojcowie Kościoła i Święci nauczali. Daje on krótko i jasno odpowiedź na wszystkie pytania, poruszające umysł i serce człowieka” (Abp Józef Bilczewski).
Mam na biurku na poczesnym miejscu
tradycyjne katolickie katechizmy.
Czytam.
Przynajmniej jedną stronę dziennie.
Codziennie!
W ten sposób poznaję wiarę katolicką i staję się zdolny do zdiagnozowania i odrzucenia błędów wierze katolickiej przeciwnych.
„We wszystkich zasadniczych kwestiach Tradycja apostolska jest całkiem jasna. Nie trzeba analizować jej przez szkło powiększające ani być kardynałem lub prefektem jakiejś rzymskiej dykasterii, żeby wiedzieć, co jest z nią sprzeczne. Wystarczy nauka czerpana z katechizmu i udziału w liturgii z okresu poprzedzającego modernistyczne zepsucie” (O. Roger-Thomas Calmel OP).
Religia krzewiona od ponad pięćdziesięciu lat w oficjalnych strukturach kościelnych różni się od wiary katolickiej, krzewionej przez Kościół Katolicki przez wieki. Jest to różnica obiektywna.
Kult sprawowany od ponad pięćdziesięciu lat w oficjalnych strukturach kościelnych różni się od kultu katolickiego, sprawowanego przez Kościół Katolicki przez wieki. Jest to różnica obiektywna.
Katolik ma obowiązek związania się wyłącznie z katolicką wiarą i wyłącznie z katolickim kultem.
Trudno przypuścić, aby Św. Atanazy nakłaniał wiernych do chodzenia do kościołów, w których duszpasterstwa prowadzone były przez ariańskich heretyków, bo „tam sakramenty też są ważne”.
Dwa nastawienia różne.
Dusza chce spełnić obowiązek katolicki, więc przybywa na Mszę Świętą w rycie rzymskim w niedziele i święta nakazane.
Dusza chce intensywnie postępować na drodze świętości, więc przybywa na Mszę Świętą w rycie rzymskim częściej – tak często, jak jej obowiązki stanu i okoliczności pozwalają.
Jak jest ze mną? Do której grupy się zaliczam?
Czy chcę tylko spełnić swój obowiązek, czy chcę intensywnie postępować na drodze świętości?
Pan nasz Jezus Chrystus „Mówił (…) do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, a weźmie krzyż swój na każdy dzień, i niech idzie za Mną” (Łk 9, 23).
Jest to jasne wezwanie do zaparcia się siebie.
Jest to jasne wezwanie do wzięcia swojego krzyża na każdy dzień.
Jest to jasne wezwanie do pójścia za Chrystusem.
Aby zaprzeć się siebie, aby wziąć swój krzyż na każdy dzień, aby pójść za Chrystusem, trzeba codziennie podejmować walkę duchową, walkę przeciw temu wszystkiemu, co nas na tej drodze powstrzymuje i usiłuje z niej sprowadzić, zepchnąć, powalić na ziemię.
Trzeba więc walczyć pod sztandarem Chrystusa i trzeba pracować nad sobą!
Najważniejsza walka i najważniejsza praca na świecie to walka duchowa i praca nad sobą, praca nad udoskonaleniem i uświęceniem swojej własnej duszy.
Najpoważniejszy problem bezrobocia to zaprzestanie walki duchowej i pracy nad sobą, pracy nad udoskonaleniem i uświęceniem swojej własnej duszy.
Dużo jest dusz leniwych.
Dużo jest dusz zapracowanych, ale leniwych w sprawach Bożych. Dużo pracują, ale jest to praca obok woli Bożej, albo – co gorsza – wbrew woli Bożej.
Gorliwa dusza katolicka podejmuje walkę duchową codziennie. Gorliwa dusza katolicka pracuje nad sobą codziennie. Jest to walka i praca ukryta przed oczami ludzkimi – znana tej duszy i Panu Bogu (i ewentualnie spowiednikowi). Walka ta i praca ta wymagają detalicznej precyzji, determinacji, konsekwencji, wielkiej cierpliwości i wytrwałości.
Przykłady-konkretyzacje:
– Spadają na moją duszę wielkie niechęci do modlitwy. Klękam do modlitwy i modlę się. Kto się do modlitwy przymusza, dobrze czyni.
– Kusi mnie lenistwo. Niestrudzenie oddaję się swoim codziennym obowiązkom stanu. Kto się do wypełniania obowiązków stanu przymusza, dobrze czyni.
– Kusi mnie, aby powiedzieć złe słowo. Pilnie powstrzymuję się od złego słowa. Kto się przymusza, aby złych słów nie wypowiedzieć, dobrze czyni.
– Przychodzi na mnie pokusa wątpliwości w wierze. Natychmiast odmawiam Akt wiary. Kto się do aktu wiary przymusza, dobrze czyni.
– Napływają mi do głowy grzeszne myśli. Natychmiast je odsuwam. Kto się przymusza, aby odsunąć grzeszne myśli, dobrze czyni.
– Przychodzi na mnie pokusa wzroku. Natychmiast oko zamykam i kieruję w stronę dobra. Kto się do unikania grzechów oka przymusza, dobrze czyni.
– Przychodzą na mnie takie czy inne pokusy. Natychmiast je oddalam. Kto się do natychmiastowego oddalania pokus przymusza, dobrze czyni.
Dusza walcząca. Dusza zapracowana około swojego zbawienia. Codziennie. Walka się toczy. Praca wre!
Mówi Apostoł Narodów: „Tak więc, bracia moi mili, bądźcie stali i niewzruszeni: obfitujący zawsze w dziele Pańskim, wiedząc, że praca wasza nie jest próżna w Panu” (1 Kor 15, 58)!
Przedpoście – czas pokutny rozpoczynający się w Niedzielę Siedemdziesiątnicy, przygotowujący do Wielkiego Postu – powinien być przeżywany przez nas z gorliwością. Wymagajmy od siebie wiele. Nie oszczędzajmy się!
W czasie Przedpościa dobrze będzie uczynić sobie dobre postanowienia.
Na przykład. Jeżeli raz po raz zaniedbuję codzienną modlitwę, uczynię sobie mocne postanowienie: Będę codziennie – bez wyjątku! – modlił się rano i wieczorem.
Kazanie na Niedzielę Siedemdziesiątnicy (Starozapustną), 13.02.2022 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
Lekcja: 1 Kor 9, 24-27; 10, 1-5
Ewangelia: Mt 20, 1-16
Na początek Przedpościa:
Walcz i zwyciężaj!
.
Natychmiast. Jak najszybciej. Nie zwlekając. Quam primum.
W pierwszym dniu Przedpościa – okresu pokuty przed Wielkim Postem – przypomnijmy o istotnym elemencie walki duchowej.
Pokusy należy oddalać natychmiast – przeciwnie niż się wydarzył nieszczęsny rajski epizod ewiny.
Po pierwsze: łatwiej jest oddalić pokusę, gdy ją oddalamy natychmiast.
Po drugie: oddalając pokusy natychmiast, dajemy Panu Bogu klarowny znak naszej prostolinijności – iż naprawdę pokusie ulec nie chcemy.
Mówimy o pokusach niedobrowolnych. Albowiem na pokusy nigdy dobrowolnie narażać się nie powinniśmy.
Msza Święta w rycie rzymskim jest kultem katolickim. Msza posoborowa jest kultem reformowanym.
Czterdzieści lat temu byliśmy w stanie ignorancji niezawinionej. W języku polskim nie były dostępne poważne wypowiedzi, książki i artykuły, które przestrzegłyby nas zbawiennie przed zmianą kultu.
Dzisiaj sytuacja jest inna. I jeśli ktoś zamyka się na tę trudną prawdę, pozostaje w stanie ignorancji zawinionej – okoliczność obciążająca przed Panem Bogiem. Są dostępne w języku polskim poważne wypowiedzi, książki i artykuły, które przestrzegają nas zbawiennie przed zmianą kultu, dokonaną kilkadziesiąt lat temu.
Msza Święta w rycie rzymskim jest kultem katolickim. Msza posoborowa jest kultem reformowanym. Katolik ma obowiązek związania się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z kultem katolickim.
Kto czyta, niech rozumie. I decyzje stosowne niech podejmie quam primum. Katolicki obowiązek!
Lektura podstawowa – więcej
Lektura analityczna – więcej
„Mówił zaś do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, a weźmie krzyż swój na każdy dzień, i niech idzie za Mną” (Łk 9, 23).
Ergo: Kto się do modlitwy przymusza, dobrze czyni.
Kto się do natychmiastowego oddalania pokus przymusza, dobrze czyni.
Kto się do wypełniania obowiązków stanu przymusza, dobrze czyni.
Codzienne wzięcie krzyża nie jest komfortem. Jest trudem wierności.
11 lutego w kalendarzu liturgicznym przypada Objawienie Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Lourdes.
Zbawienną praktyką jest przed świętami maryjnymi odprawić dobrą i dobrze przygotowaną spowiedź.
Objawienia przybliży nam List św. Marii Bernadety Soubirous – więcej
Pożyteczne będzie także obejrzeć film Pieśń o Bernadetcie – video
Obraz podniesie naszą duszę ku umiłowaniu tajemnic Bożych.
Przed świętami maryjnymi odprawić dobrą i dobrze przygotowaną spowiedź. Zwyczaj zbawienny.
You must be logged in to post a comment.