„Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza. Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie” (Mt 18, 6-7).
Nikt nie zwolnił – i nie ma prawa zwolnić! – rodziców, duszpasterzy, katechetów, wychowawców i nauczycieli z odpowiedzialności za przekaz prawdy i dobra dzieciom i młodzieży. To także zakłada prewencję i ochronę dzieci i młodzieży przed fałszem i złem.
Szkoła będzie się stawała terenem coraz bardziej zuchwałych i bezczelnych eksperymentów na młodym pokoleniu. Istotowo sprawy ujmując, chodzi o promowanie fałszu, zła i zgorszenia.
Walec ideologiczny nie jest jednak nieuchronny. Należy się przyglądać, jakie programy i jacy ludzie przekraczają i przekraczać będą bramy szkół i przedszkoli. Należy reagować, jeśli promowane są fałsz, zło i zgorszenie. Trzeba doprowadzić do takich sytuacji, aby przed gorszycielami drzwi szkół i przedszkoli pozostały zamknięte szczelnie, jak kasa pancerna.
Pomylone głosy krytyki edukacji domowej, jakie docierają do nas w tych dniach z Watykanu, prowadzą do realistycznej smutnej konstatacji, że w sprawach edukacji katoliccy rodzice w niejednym przypadku nie znajdą dzisiaj katolickiej pomocy ze strony aktualnych establishmentowych czynników katolicyzmu reformowanego.
Walec ideologiczny nie jest nieuchronny. Każda młoda dusza uchroniona przed złem, przed błędem i przed zgorszeniem jest godna wielu rodzicielskich trudów, determinacji i działań mających na celu postawienie tamy gorszeniu młodego pokolenia w strukturach szkolnych i przedszkolnych w naszej Ojczyźnie i w środowiskach polonijnych.
Przypomnienie katechizmowe niech nam będzie ku mobilizacji i podejmowaniu decyzji i działań stosownych:
Dziewięć grzechów cudzych
Do grzechu radzić.
Grzech nakazywać.
Na grzech drugich zezwalać.
Innych do grzechu pobudzać.
Grzech drugich pochwalać.
Na grzech drugich milczeć.
Grzechu nie karać.
Do grzechu drugim pomagać.
Grzechu innych bronić.
I dodać możemy pozytywnie – dobrym uczynkiem będzie:
Do grzechu nie radzić.
Grzechu nie nakazywać.
Na grzech drugich nie zezwalać.
Innych do grzechu nie pobudzać.
Grzechu drugich nie pochwalać.
Na grzech drugich nie milczeć.
Grzech karać.
Do grzechu drugim nie pomagać.
Grzechu innych nie bronić.
You must be logged in to post a comment.