Kazanie na XVIII Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, 1.10.2023.
Rozpoczęcie miesiąca różańcowego.
Kochajmy Różaniec!
Odmawiajmy codziennie Różaniec!
Leon XIII, encyklika Supremi apostolatus officio.
O modlitwie różańcowej
(obszerne fragmenty)
.
Pięknie pisał Kard. Michael von Faulhaber:
Kultura duszy jest duszą kultury.
Bóg dopuszcza zło jedynie dla większego dobra.
Wiemy zaś, że miłującym Boga wszystko dopomaga do dobrego, tym co są powołani, według postanowienia, święci (Rz 8, 28).
Komunia Święta zobowiązuje! Jeśli przyjmujemy często Komunię Świętą, powinniśmy pilnie starać się prowadzić życie zgodne z Ewangelią. W dniu przyjęcia Komunii Świętej powinniśmy starać się o to ze szczególną pilnością! Niestosowne i grzeszne jest, jeśli nie upływa nawet godzina od przyjęcia Komunii Świętej, a dusza już grzeszy, na przykład obmową, wyzwiskami czy innymi grzechami.
W Katechizmie Katolickim św. Piusa X czytamy:
Jak powinniśmy się zachowywać w dniu, w którym przyjęliśmy Komunię Świętą?
W dniu, w którym przyjęliśmy Komunię Świętą powinniśmy pozostać w skupieniu, podjąć uczynki pobożne, a obowiązki naszego stanu wypełniać z większą pilnością.
Najlepszy czas na modlitwę to czas Mszy Świętej. W Katechizmie Katolickim św. Piusa X czytamy:
Czy podczas Mszy Świętej należy modlić się za innych?
Tak, podczas Mszy Świętej należy modlić się za innych, a nawet jest to najlepszy czas, aby modlić się za żywych i umarłych.
Msza Święta jest Ofiarą Golgoty. Trudno pojąć sytuacje, gdy ktoś poznał katolicką doktrynę o Mszy Świętej, czyli dowiedział się czym jest Msza Święta w istocie, a nie podejmuje poważnych i spójnych z tym poznaniem decyzji. Mogąc częściej przybywać na Mszę Świętą, nie czyni tego. Słaba wiara, obojętność, wyziębiona miłość!
Natomiast dusza dojrzała i poważna rozumie, wierzy i kocha – przybywa na Golgotę tak często, jak to możliwe. Mało jest takich dusz. Czy chcę należeć do grona bliższych przyjaciół Pana naszego Jezusa Chrystusa?
Oto odpowiedź miłości na miłość Zbawiciela: przybywam często – jeśli mogę, codziennie – do stóp ołtarza Pańskiego.
Oto odpowiedź miłości na miłość Zbawiciela: przybywam często – jeśli mogę, codziennie – na katolicką Mszę Świętą.
Oto odpowiedź miłości na miłość Zbawiciela: przybywam często – jeśli mogę, codziennie – aby przyjmować dar najcenniejszy na świecie, owoc Najświętszej Ofiary: Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa, Chleb życia, pokarm na życie wieczne.
Św. Tomasz z Akwinu opiewa tę najwznioślejszą tajemnicę: O sacrum convivium, in quo Christus sumitur, recolitur memoria passionis eius, mens impletur gratia, et futurae gloriae nobis pignus datur. – „O święta uczto, na której pożywamy Chrystusa, odnawiamy pamięć Jego męki, duszę napełniamy łaską, i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały”.
.
W obecnym momencie dziejowym, który, z punktu widzenia pogmatwania religijnego w strukturach kościelnych, prawdopodobnie nie ma sobie równego w skali dwóch tysięcy lat – rozumiejmy wielkość danego nam Bożego Daru: duszpasterstwa katolickie, choćby w formule doraźnej, jak nasze skromne duszpasterstwo pod wezwaniem św. Józefa we Wrocławiu, z Bożej dobroci dają nam dostęp do odwiecznych skarbów Kościoła Katolickiego, do katolickiego kultu, do katolickiej wiary, do łaski, do prawdy. Na naszych oczach, na ołtarzu Pańskim, dokonuje się codziennie Najświętsza Ofiara Mszy Świętej w starożytnym czcigodnym rycie rzymskim. Wielka tajemnica wiary – mysterium fídei. Wielka tajemnica miłości Boga do człowieka. Rozumiejmy, co właśnie tutaj ma miejsce! I przystępujmy często, o ile to możliwe: codziennie. Za wzorem Matki Bolesnej, wiernie stojącej pod Krzyżem, i my naszą częstą obecnością na Mszy Świętej odpłacajmy Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi miłością za miłość!
Kazanie na XVII Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, 24.09.2023
Ewangelia: Mt 22, 34-46
Nasza odpowiedź miłości
na miłość Pana naszego Jezusa Chrystusa:
częsta obecność na Mszy Świętej.
.
Kto by zaś zgorszył jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej by mu było, aby zawieszono kamień młyński u szyi jego i zatopiono go w głębokościach morskich. Biada światu dla zgorszenia, albowiem muszą przyjść zgorszenia; wszelako biada temu człowiekowi, przez którego zgorszenie przychodzi (Mt 18, 6-7).
Nie podobna jest, aby zgorszenia przyjść nie miały; lecz biada temu, przez kogo przychodzą. Pożyteczniej by mu było, gdyby kamień młyński zawieszono na szyi jego, i wrzucono go w morze, niż żeby miał zgorszyć jednego z tych malutkich. Uważajcie na samych siebie (Łk 17, 1-3).
Przeto nie sądźmy się więcej wzajemnie, ale raczej to postanówcie, żebyście nie byli dla brata obrazą albo zgorszeniem (Rz 14, 13).
Nie dajemy nikomu żadnego zgorszenia, aby nie ganiono posługiwania naszego (2 Kor 6, 3).
Jak więc kąkol zbierają i palą ogniem, tak będzie na końcu świata. Pośle Syn Człowieczy Aniołów swoich i zbiorą z królestwa jego wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią nieprawość. I wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi świecić będą jako słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha (Mt 13, 40-43).
Czy Bóg zakazuje nam także w piątym przykazaniu szkodzić życiu duchowemu bliźnich?
Tak, w piątym przykazaniu Bóg zakazuje nam także szkodzić życiu duchowemu bliźnich przez zgorszenie.
Czym jest zgorszenie?
Zgorszenie to słowo, uczynek lub zaniedbanie, które daje komuś okazję do popełnienia grzechu.
Czy zgorszenie jest ciężkim grzechem?
Zgorszenie jest ciężkim grzechem, gdyż powoduje zgubę dusz, a więc zmierza do zniszczenia największego dzieła Bożego, a mianowicie odkupienia. Skutkiem zgorszenia jest śmierć duszy bliźniego przez pozbawienie jej życia w łasce, które jest cenniejsze od życia cielesnego, a ponadto zgorszenie jest źródłem wielu grzechów. Z tych względów Bóg grozi gorszycielom najcięższymi karami.
Katechizm Katolicki św. Piusa X
Czy Ofiara Mszy Świętej jest tą samą ofiarą, co ofiara krzyżowa?
Ofiara Mszy Świętej jest ze swej istoty tą samą ofiarą, co ofiara krzyżowa, gdyż ten sam jest Jezus Chrystus, który ofiarował siebie na krzyżu, ofiarowuje się przez ręce swych kapłanów, na naszych ołtarzach, ale co do sposobu dokonywania ofiara Mszy Świętej różni się od ofiary krzyża, chociaż pozostaje z nią w istotnej i bliskiej relacji.
Jaka różnica i jaka relacja zachodzi pomiędzy Ofiarą Mszy Świętej i ofiarą krzyżową?
Pomiędzy Ofiarą Mszy Świętej i ofiarą krzyżową zachodzi taka różnica i relacja, że na krzyżu Jezus Chrystus ofiarował sam siebie, wylewając swoją krew i zdobywając zasługi dla nas, a na naszych ołtarzach Jezus Chrystus ofiarowuje się bez rozlewu krwi i udziela nam owoców swej męki i śmierci.
Na czym polega inna relacja Ofiary Mszy Świętej i ofiary krzyżowej?
Inna relacja Ofiary Mszy Świętej i ofiary krzyżowej polega na tym, że Ofiara Mszy Świętej przedstawia w widzialny sposób wylanie krwi przez Jezusa Chrystusa na krzyżu, gdyż mocą słów konsekracji ciało naszego Zbawiciela staje się osobno obecne pod postacią chleba, a Jego krew pod postacią wina, chociaż mocą naturalnego połączenia i unii hipostatycznej żywy i prawdziwy Jezus Chrystus jest obecny pod każdą z postaci.
Katechizm Katolicki św. Piusa X
Msza Święta jest Ofiarą Golgoty. Trudno pojąć sytuacje, gdy ktoś poznał katolicką doktrynę o Mszy Świętej, czyli dowiedział się czym jest Msza Święta w istocie, a nie podejmuje poważnych i spójnych z tym poznaniem decyzji. Mogąc częściej przybywać na Mszę Świętą, nie czyni tego. Słaba wiara, obojętność, wyziębiona miłość. Dusza dojrzała rozumie, wierzy, kocha – przybywa na Golgotę tak często, jak to możliwe. Mało jest takich dusz.
A powiedział im też przypowieść, że zawsze trzeba się modlić, a nie ustawać… (Łk 18, 1)
Abyśmy postępowali na drodze modlitwy i aby modlitwa nasza przynosiła dobre owoce, dobrze jest mieć określony rozkład modlitwy codziennej. Nie skąpy, ani nie przesadny. Taki rozkład uczyńmy i – jeśli nie staną na przeszkodzie poważne powody – starannie dochowujmy mu wierności!
Zwróćmy uwagę przede wszystkim na dobrą modlitwę poranną i wieczorną.
Kto się modli, ten się zbawi.
Kto się nie modli, ten się potępi.
Św. Alfons Maria de Liguori
Pan Bóg i ze zła wyprowadza dobro. Przyspieszenie rewolucyjne w religii nowego adwentu pomaga coraz większej liczbie dusz w rozpoznaniu obiektywnego stanu rzeczy: religia nowego adwentu nie jest religią katolicką.
Największy autorytet całej historii ludzkości to Pan nasz Jezus Chrystus. Prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek. Prawda!
Jest przejawem mądrości, gdy Prawdę decydujemy się poznawać i według niej układać swoje życie.
Prawdę podaje nam nieomylnie w swoim odwiecznym nauczaniu Kościół Katolicki – jedyny prawdziwy Kościół, jeden Kościół założony przez Pana naszego Jezusa Chrystusa (zob. Mt 16, 18).
Prawdę poznajemy zatem słuchając katolickich duchownych, krzewiących wiernie katolicki depozyt wiary, oraz czytając treści katolickie. Potrzebna jest także modlitwa o światło oraz zachowanie stanu łaski uświęcającej. W ten sposób dokonuje się w nas dobroczynny proces coraz pełniejszego poddawania naszego umysłu pod posłuszeństwo Chrystusowi.
Św. Paweł Apostoł pisze:
Choć żyjemy w ciele, nie według ciała walczymy, gdyż broń naszego bojowania nie jest cielesna, ale mocna Bogiem dla burzenia miejsc obronnych; gdy burzymy zamysły i wszelką wyniosłość wynoszącą się przeciw wiedzy Bożej i w niewolę podbijamy wszelki rozum pod posłuszeństwo Chrystusowe (2 Kor 10, 3-5).
Proszę was tedy usilnie, bracia przez miłosierdzie Boże, abyście wydawali ciała wasze na ofiarę żyjącą, świętą, przyjemną Bogu, na rozumną służbę waszą. A nie upodabniajcie się do tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnowę umysłu waszego, abyście doświadczali, która jest wola Boża dobra i przyjemna i doskonała (Rz 12, 1-2).
Kazanie na XVI Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, 17.09.2023
Stygmatów św. Franciszka
Na miłość naszego Pana Jezusa Chrystusa
odpowiedzmy miłością.
.
Kto zaś wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony (Mt 24, 13)
Nie wystarczy dobrze zacząć, trzeba jeszcze wytrwać. Ażeby zaś wytrwać, potrzeba być pokornym, to jest należy zawsze nie ufać siłom własnym, a ufność całą położyć w Bogu i prosić Go bez ustanku o pomoc, abyśmy wytrwali. Biada temu, który ufność pokłada w samym sobie, albo który wynosi się ze swoich dobrych uczynków (Katechizm św. Alfonsa Liguoriego).
W cierpliwości waszej posiądziecie dusze wasze (Łk 21, 19).
Cierpliwość bowiem jest wam potrzebna, abyście czyniąc wolę Bożą dostąpili obietnicy (Hbr 10, 36).
Za przykładem Matki Bolesnej stojącej pod Krzyżem, przybywając na Najświętszą Ofiarę Mszy Świętej, starajmy się o wiarę, miłość i skromność.
„A Ja gdy będę podwyższony nad ziemię, pociągnę wszystko do siebie. (To zaś mówił, oznajmiając, jaką śmiercią miał umrzeć)” (J 12, 32-33).
W święto Podwyższenia Krzyża Świętego i święto Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny sięgnijmy z uwagą do katolickiej doktryny dotyczącej Mszy Świętej. Zwróćmy uwagę na istotne powiązania Mszy Świętej z Ofiarą, którą Pan nasz Jezus Chrystus dla naszego zbawienia złożył na Krzyżu, na wzgórzu Golgoty.
Czy Przenajświętszy Sakrament jest tylko sakramentem?
Przenajświętszy Sakrament jest nie tylko sakramentem, ale jest ponadto nieustającą Ofiarą Nowego Testamentu, którą Jezus Chrystus pozostawił swemu Kościołowi, aby była składana Bogu przez ręce Jego kapłanów.
Na czym polega ofiara jako taka?
Ofiara jako taka polega na ofiarowywaniu Bogu pewnych rzeczy widzialnych oraz na zniszczeniu ich w jakiś sposób dla uznania najwyższej władzy Boga nad nami i nad wszystkimi rzeczami.
Jak nazywana jest ofiara Nowego Testamentu?
Ofiara Nowego Testamentu jest nazywana Mszą Świętą.
Czym jest więc Msza Święta?
Msza Święta jest Ofiarą Ciała i Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa sprawowaną na naszych ołtarzach pod postaciami chleba i wina dla upamiętnienia ofiary krzyżowej.
Czy Ofiara Mszy Świętej jest tą samą ofiarą, co ofiara krzyżowa?
Ofiara Mszy Świętej jest ze swej istoty tą samą ofiarą, co ofiara krzyżowa, gdyż ten sam jest Jezus Chrystus, który ofiarował siebie na krzyżu, ofiarowuje się przez ręce swych kapłanów, na naszych ołtarzach, ale co do sposobu dokonywania ofiara Mszy Świętej różni się od ofiary krzyża, chociaż pozostaje z nią w istotnej i bliskiej relacji.
Jaka różnica i jaka relacja zachodzi pomiędzy Ofiarą Mszy Świętej i ofiarą krzyżową?
Pomiędzy Ofiarą Mszy Świętej i ofiarą krzyżową zachodzi taka różnica i relacja, że na krzyżu Jezus Chrystus ofiarował sam siebie, wylewając swoją Krew i zdobywając zasługi dla nas, a na naszych ołtarzach Jezus Chrystus ofiarowuje się bez rozlewu krwi i udziela nam owoców swej męki i śmierci.
Na czym polega inna relacja Ofiary Mszy Świętej i ofiary krzyżowej?
Inna relacja Ofiary Mszy Świętej i ofiary krzyżowej polega na tym, że Ofiara Mszy Świętej przedstawia w widzialny sposób wylanie Krwi przez Jezusa Chrystusa na krzyżu, gdyż mocą słów konsekracji ciało naszego Zbawiciela staje się osobno obecne pod postacią chleba, a Jego Krew pod postacią wina, chociaż mocą naturalnego połączenia i unii hipostatycznej żywy i prawdziwy Jezus Chrystus jest obecny pod każdą z postaci.
Czy ofiara krzyżowa nie jest jedyną ofiarą Nowego Testamentu?
Ofiara krzyżowa jest jedyną ofiarą Nowego Testamentu, gdyż tą ofiarą nasz Pan Jezus Chrystus przebłagał sprawiedliwość Bożą i wysłużył nam wszystkie potrzebne łaski, a więc ze swej strony w pełni dokonał naszego odkupienia. Zasługi te są nam wszakże udzielane za pomocą środków ustanowionych przez Niego w Jego Kościele, wśród których znajduje się Ofiara Mszy Świętej.
Ofiara Mszy Świętej składana jest Bogu z czterech powodów:
1) Aby oddać Bogu należną cześć i dlatego zwana jest ofiarą hołdu.
2) Aby podziękować Bogu za Jego dobrodziejstwa i dlatego zwana jest ofiarą eucharystyczną, czyli dziękczynną.
3) Aby przebłagać Boga i zadośćuczynić za nasze grzechy oraz aby wspomóc dusze w czyśćcu cierpiące i dlatego zwana jest ofiarą przebłagalną.
4) Aby wyprosić u Boga wszystkie łaski, które są nam potrzebne i dlatego zwana jest ofiarą prośby.
Kto w istocie składa Bogu Ofiarę Mszy Świętej?
Pierwszym i głównym ofiarnikiem we Mszy Świętej jest Jezus Chrystus, a kapłan jest sługą, który w Jego imieniu ofiarowuje tę samą Ofiarę Wiecznemu Ojcu.
Kto ustanowił Ofiarę Mszy Świętej?
Ofiarę Mszy Świętej ustanowił sam Jezus Chrystus, gdy ustanowił Przenajświętszy Sakrament i powiedział, że ma być sprawowany na pamiątkę Jego męki.
Komu składana jest Ofiara Mszy Świętej?
Ofiara Mszy Świętej jest składana samemu tylko Bogu.
Skoro Ofiara Mszy Świętej jest składana samemu tylko Bogu, to dlaczego tak wiele Mszy jest sprawowanych na cześć Najświętszej Maryi Panny i świętych?
Msza sprawowana na cześć Najświętszej Maryi Panny i świętych jest zawsze Ofiarą składaną samemu tylko Bogu, a powiada się, że jest ona odprawiana na cześć Najświętszej Maryi Panny i świętych, aby podziękować Bogu za Jego dary, których udzielił tym świętym, a także, aby za ich pośrednictwem otrzymać od Boga większą obfitość łask, których potrzebujemy.
Kto ma udział w owocach Mszy Świętej?
W owocach Mszy Świętej ma udział cały Kościół, ale korzysta z nich zwłaszcza kapłan i ci, którzy biorą udział we Mszy, gdy jednoczą się z kapłanem. Ponadto szczególny udział mają ci, w intencji których Msza jest odprawiana, czy to żywi, czy też umarli.
Katechizm Katolicki Św. Piusa X
Człowiek po to jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją.
Św. Ignacy Loyola, Ćwiczenia duchowne
12 września
Najświętszego Imienia Maryji
Święto dzisiejsze jest pamiątką nadania N.M. Pannie imienia (…).
Święto dzisiejsze weszło do liturgii, by podziękować Bogu przez Maryję za zwycięstwo króla Jana Sobieskiego nad Turkami pod Wiedniem w 1683 r.
Mszał Rzymski, 1949
Z kazania świętego Bernarda, opata
Kazanie II, „Posłan jest” (fragment)
W końcu rzeczono: „A imię Panny Marja“. Powiedzmy coś nie coś i o tem imieniu, które w przekładzie oznacza „gwiazdę morza“ i bardzo stosownie przysługuje Matce Dziewicy. Ona najwłaściwiej z gwiazdą daje się porównać. Jak bowiem gwiazda bez uszkodzenia swego rzuca swój promień, tak Dziewica bez naruszenia dziewictwa rodzi Syna. Jak promień nie umniejsza jasności gwiazdy, tak Syn nie ujmuje czystości Dziewicy. Jest Ona przeto ową szlachetną gwiazdą powstałą z Jakuba, której promień rozświeca świat cały, której blask i na wysokościach świeci i przenika podziemia, nawiedzając zaś ziemię i ogrzewając raczej dusze niż ciała, ożywia cnoty, tępi występki. Ona jest gwiazdą wspaniałą i szczególną, wyniesioną ponad to morze wielkie i przestronne, świecąca zasługami, przykładami jaśniejąca.
O, ktokolwiek jesteś, jeżeli widzisz, że w biegu doczesnego żywota wśród burz raczej i nawałnic się miotasz, aniżeli chodzisz spokojnie po ziemi, nie odwracaj oczu od blasku tej gwiazdy, jeśli nie chcesz, by cię burze pochłonęły. Jeżeli podnoszą cię wiatry pokus, jeżeli wpadasz na ostre kamienie dolegliwości — spoglądaj na gwiazdę, wzywaj Marję. Jeżeli miotają tobą nawałnice pychy, a może wygórowanej miłości własnej, a może zazdrości — spoglądaj na gwiazdę, wzywaj Marję. Jeżeli gniew albo chciwość, albo cielesna ponęta wstrząśnie wątłą duszy twej łodzią — podnoś wzrok do Marji. Jeżeli ciebie dręczonego ogromem win, zmieszanego brzydotą sumienia, przerażonego zgrozą sądu pocznie pochłaniać przepaść smutku albo bezdeń rozpaczy – myśl o Marji.
W niebezpieczeństwach, w utrapieniach, w wątpliwościach o Marji myśl, Marję wzywaj. Niech ci Ona nie schodzi z ust, niech nie odstępuje od serca; i żebyś mógł uprosić pomocnego Jej wstawiennictwa, nie spuszczaj z oka wzoru Jej postępowania. Idąc za Nią, nie zejdziesz na manowce; wzywając Ją, nie popadniesz w rozpacz; mając Ją w myśli, nie pobłądzisz. Gdy Ona podtrzymuje cię, nie upadniesz; gdy wstawia się, nie potrzebujesz się lękać; gdy przewodzi, nie zaznasz znużenia; gdy łaskę ci wyświadczy, dojdziesz do celu; a tak na samym sobie doświadczysz, że słusznie napisano: „A imię Panny Marja”.
źródło: Divinum Officium
Kazanie na XV Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, 10.09.2023
Lekcja: Ga 5, 25-26; 6, 1-10
Ewangelia: Łk 7, 11-16
Pan nasz Jezus Chrystus wskrzesza ze śmierci do życia.
Pan nasz Jezus Chrystus wskrzesza ze śmierci duszy do życia w łasce.
.
Często odnawiajmy w duszy swojej perspektywę fundamentalną: zmierzam ku Bogu.
You must be logged in to post a comment.