Tag: liturgia katolicka

Skarbiec muzyki kościelnej

W historii muzyki znajdujemy bogaty skarbiec muzyki kościelnej. Kościół Katolicki od najdawniejszych wieków przez muzykę wyrażał swoją wiarę, sprawował kult Boży, oddawał hołd Panu Bogu, a dusze podnosił do umiłowania rzeczywistości niebieskich.
W Kościele Katolickim muzyka wyraża katolicką wiarę i do wiary katolickiej prowadzi.
Św. Augustyn w Wyznaniach pisze:

Quantum flevi in hymnis et canticis tuis suave sonantis Ecclesiae tuae vocibus commotus acriter! Voces illae influebant auribus meis et eliquabatur veritas in cor meum et exaestuabat inde affectus pietatis et currebant lacrimae et bene mihi erat cum eis.
„Jakże płakałem śpiewając hymny i pieśni, wzruszony do głębi słodkimi melodiami, które śpiewał Twój Kościół. Melodie przenikały moje uszy, prawda sączyła się do serca i rozpalała uczucie miłości; łzy płynęły, i było mi dobrze z nimi”.

Katolik dojrzały – duchowny i świecki – kultywuje tradycyjny katolicki repertuar pieśniarski. Skarbiec, który jest godnym uczczeniem Pana Boga i podnosi naszą duszę do umiłowania rzeczywistości niebieskich.



treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Zaszczytna katolicka zwyczajność

I zwróćmy uwagę na to, że w naszych staraniach o odzyskanie wiary katolickiej ciągle chodzi nam o katolicką zwyczajność. Żadnych ekscesów!
– Doktryna katolicka, którą Kościół Katolicki głosił przez wieki;
– Kult, przez który Kościół Katolicki doskonale oddawał cześć Bogu;
– Boży porządek w duszy, który Kościół Katolicki przez wieki wprowadzał przez głoszenie Słowa Prawdy i sprawowanie Sakramentów Świętych.
Powtórzmy: ciągle chodzi nam o katolicką zwyczajność. Żadnych ekscesów!


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Nieumiarkowana multiplikacja terminologiczna. Czy uczciwa?

Missa (6)

W nurcie normalności katolickiej słów kilka.
Można – choć z wielkim trudem – zrozumieć motywacje zastosowania w motu proprio Summorum Pontificum terminologii typu „nadzwyczajna forma”. Natomiast szafowanie na lewo i na prawo, przy każdej możliwej okazji, określeniem „nadzwyczajny”, „nadzwyczajna” w odniesieniu do katolickiej Mszy Świętej – przez którą Kościół Katolicki przez wieki oddawał doskonały kult Panu Bogu – może objawiać smutną prawdę, że naprawdę nie wiemy, o czym mówimy.

Jest jakiś stopień uczciwości w stosunku do dwudziestu wieków istnienia Kościoła Katolickiego i katolickiego kultu.
Jest jakiś stopień uszanowania wiary całych pokoleń rzymskich katolików.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
actualia.blog