Tag: Wielki Piątek

Wielki Post. Pośćmy!

W Wielkim Poście pośćmy. Wielki Post!

W Środę Popielcową, w Suche Dni oraz we wszystkie piątki i soboty zachowujmy post ścisły – spożywamy tylko jeden posiłek do syta oraz nie spożywamy potraw mięsnych i rosołu.
Post ścisły nie zabrania skromnego porannego i wieczornego posiłku, przy którym ujmujemy sobie przynajmniej jedną trzecią tego, co zwykle podczas tych posiłków spożywamy. W dniu postu ścisłego każdy powinien na śniadanie i wieczerzę o tyle mniej spożyć pokarmów, żeby między dniem postu a dniem zwykłym zachodziła naprawdę różnica, czyli żeby każdy odczuł pewne umartwienie.
Nie jemy między tymi trzema posiłkami.
Post ścisły obowiązuje katolików, którzy ukończyli 21 rok życia, a nie rozpoczęli jeszcze 60 roku życia.
Natomiast post jakościowy (wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych) obowiązuje wszystkich, którzy ukończyli 7 rok życia.

W poniedziałki, wtorki, środy i czwartki zachowujmy post ilościowy – spożywamy tylko jeden posiłek do syta, przy którym możemy spożywać potrawy mięsne.
Post ilościowy nie zabrania skromnego porannego i wieczornego posiłku – bezmięsnego – przy którym ujmujemy sobie przynajmniej jedną trzecią tego, co zwykle podczas tych posiłków spożywamy. W dniu postu ilościowego każdy powinien na śniadanie i wieczerzę o tyle mniej spożyć pokarmów, żeby między dniem postu a dniem zwykłym zachodziła naprawdę różnica, czyli żeby każdy odczuł pewne umartwienie.
Nie jemy między tymi trzema posiłkami.

Krótko: Między postem ścisłym a postem ilościowym zachodzi tylko ta różnica, że przy poście ścisłym nie spożywamy mięsa i rosołu, natomiast przy poście ilościowym przy głównym posiłku możemy spożywać potrawy mięsne.

(Opr. na podst.: Ks. Franciszek Bączkowicz CM, Prawo Kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa, T. II).


Dołóżmy starań, aby tegoroczny Wielki Post był dla nas rzeczywiście Wielkim Postem, o wiele poważniejszym i o wiele gorliwszym, i o wiele bardziej wymagającym niż do tej pory. Praktykujmy tradycyjne reguły postne.
Za wzorem Pana naszego Jezusa Chrystusa, poszczącego czterdzieści dni na pustyni – i my pośćmy!


Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

Ofiara Krzyżowa a Msza Święta

Podnoszą niektóre osoby kwestię relacji, jaka zachodzi między Ofiarą Krzyżową złożoną przez Jezusa Chrystusa w Wielki Piątek a Ofiarą Mszy Świętej. Czy nie wystarczyła Ofiara, jaką Jezus Chrystus złożył na krzyżu w Wielki Piątek?
Pytanie dotyczy katolickiego – więc obiektywnie prawdziwego – rozumienia Mszy Świętej. Kwestia jest warta pogłębionego rozumienia z racji na ujawniające się od ponad pięćdziesięciu lat nurty perswazyjne, które oddalają się od katolickiego rozumienia Mszy Świętej. Nurty owe oscylują w kierunku interpretacji zawierającej elementy doktryny luterańskiej i judaistycznej, wyakcentowującej aspekt uczty, pomijającej aspekt ofiarniczy.
Wyjaśnienie tej kluczowej dla rozumienia Mszy Świętej kwestii znajdziemy między innymi w 1. tomie cennego opracowania ks. Mikołaja Gihra Ofiara Mszy świętej, na ss. 155-166, w rozdziale Stosunek ofiary Mszy Św. do Ofiary Krzyżowej.
Autor ukazuje esencjalne powiązania Mszy Świętej z Chrystusową Ofiarą Krzyżową oraz wskazuje na zachodzące między nimi różnice. Wywód podsumowuje słowami: „Z tego wszystkiego, cośmy dotychczas powiedzieli o stosunku ofiary Mszy świętej do ofiary krzyżowej, wynika, jak niedorzeczny i śmieszny jest uporczywie powtarzany zarzut, że ofiara Mszy świętej zmniejsza i sprawia ujmę wartości i godności ofiary krzyżowej” (s. 164).
Zachęta do lektury nagli!


Ks. Mikołaj Gihr, Ofiara Mszy świętej, t. 1, Te Deum, Warszawa 2012, ISBN 978-83-89345-80-8, s. 282.
Wypada mieć nadzieję, ze Wydawnictwo uczyni dodruk tego doktrynalnie i duchowo pouczającego opracowania.


„Ofiara ołtarza nie jest samym i prostym przypomnieniem cierpień i śmierci Jezusa Chrystusa, ale prawdziwą i właściwą ofiarą, w której Najwyższy Kapłan czyni to, co uczynił na krzyżu, składając samego siebie jako miły dar Wiekuistemu Ojcu” (Pius XII, encyklika Mediator Dei).


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube