Mężczyzna, mąż, ojciec, katolik na Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim.
Panowie! Ogolony – z wyjątkiem brodaczy 🙂 . Czysty na duszy i na ciele.
Buty wypastowane, elegancki najlepszy garnitur, koszula pod krawatem. Fason!
Rzymski katolik idzie do kościoła!
Sine verecundia nihil est rectum, nihil honestum.
Bez skromności nie ma nic prawego, nic szlachetnego.
Strój może być gustowny i przyzwoity, wyrażający kulturę duszy. Strój bywa nieprzyzwoity, wyrażający bałagan duszy. Co chcą osiągnąć, uważające się za pobożne, panie, ubierające się na granicy przyzwoitości – w lecie i nie tylko?
Odzyskiwanie katolickich obyczajów niejedno ma imię. Jeśli kobieta przestaje chodzić w spodniach a zaczyna ubierać się po kobiecemu – gustownie i ze skromnością, to znaczy, że już zrozumiała na czym polega odzyskiwanie katolickich obyczajów.
Niewiasta, która kocha skromność, znajdzie sposób, aby w kościele dać wyraz szacunku dla Pana Boga przez strój stosowny, godny, gustowny i skromny.
Strój nieprzyzwoity i dekolt niestosowny wyraża bałagan duszy.
Strój gustowny i skromny wyraża kulturę duszy.
Słusznie pisał Kard. Michael von Faulhaber: „Kultura duszy jest duszą kultury”.
You must be logged in to post a comment.