Oczywiście, może być metodologicznie uzasadnione brać pod lupę ostatnie 7 lat. Jeśli jednak pomijałoby się perspektywę chronologiczną obejmującą PRZYNAJMNIEJ OSTATNIE KILKADZIESIĄT LAT, mielibyśmy do czynienia ze zwodzącą redukcją.
Od kilkudziesięciu lat krzewiona jest zmieniona wiara. Wrogowie wiary katolickiej rozgrywają nas, forsując komsomolskie rozumienie posłuszeństwa i korzystając z naszej ignorancji. Nigdy Kościół Katolicki nie uczył, że należy być posłusznym błędowi i grzechowi zmiany wiary!
Są silne ciśnienia, by nadal zmuszać szerokie rzesze duchowieństwa i wiernych do zaakceptowania zmienionej wiary, wbrew prawdzie nazywając ją katolicką.
Strategicznie fundamentalną kwestią jest umiejętność odróżnienia (distínguere) ortodoksyjnej katolickiej doktryny od doktryny zmienionej (choćby nosiła etykietkę katolicką).
Niekoniecznie musi przykuwać naszą uwagą każda nowa opinia, diagnozująca postępujący rozbiór katolickiej wiary. Katolik w czasach zamętu powszechnego kompletuje i systematycznie czyta tradycyjne katolickie katechizmy. W miarę lektury będzie nabywał wzniosłej znajomości wiary katolickiej i nobilitującej zdolności odróżniania wiary katolickiej od wiary zmienionej. Katolik czyta.

„Obawiam się jednak, ażeby nie były odwiedzione umysły wasze od prostoty i czystości wobec Chrystusa w taki sposób, jak w swojej chytrości wąż uwiódł Ewę. Jeśli bowiem przychodzi ktoś i głosi wam innego Jezusa, jakiegośmy wam nie głosili, lub bierzecie innego ducha, któregoście nie otrzymali, albo inną Ewangelię, nie tę, którąście przyjęli – znosicie to spokojnie” (2 Kor 11, 3-4).

treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
actualia.blog