Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum, apud quem non est transmutatio, nec vicissitudinis obumbratio.
„Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności” (Jk 1, 17).
Potraktowanie dwóch tysięcy lat doktryny, kultu i życia Kościoła jako „przestarzałych poglądów religijnych” i „przestarzałych praktyk religijnych”, które należy przezwyciężyć kategoriami nowości i zmiany, jest przejawem całkowitego rozminięcia się z prawdą.
Kwestia jest w najwyższym stopniu poważna, bo w istocie jest to groteskowa próba tworzenia soteriologii* opartej na nowości i zmianie, a nie na Panu Bogu i Jego łasce i niezmiennej prawdzie, danej nam przez Jezusa Chrystusa (por. J 1, 17).
„Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki. Nie dajcie się uwieść różnym i obcym naukom” (Hbr 13, 8-9).
* soteriologia – dział teologii dotyczący zbawienia.