Gdzie zaś obfitowało przestępstwo, obfitowała więcej łaska. Aby jak grzech królował w śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu, przez Jezusa Chrystusa Pana naszego (Rz 5, 20-21).
Kto ma w swojej przeszłości wiele grzechów śmiertelnych, z których się już szczerze wyspowiadał i z którymi już zerwał, powinien stawiać sobie bardzo wysokie wymagania, zwłaszcza w sprawach dotyczących tychże właśnie grzechów z przeszłości. Musi bardzo starannie unikać okoliczności, które mogą z powrotem doprowadzić do upadku. Musi zatem prowadzić życie surowe. Nie bać się bardzo surowych wymagań wobec siebie i podjąć je z pełnym przekonaniem, że tak trzeba, aby ocalić w duszy najdrogocenniejszy skarb łaski Bożej i mieć uzasadnioną nadzieję zbawienia wiecznego. Unikać starannie okazji do grzechu, a pokusy oddalać natychmiast.
Pokorna prośba o łaskę Bożą i wytrwała praca nad sobą, by wady wykorzeniać i cnoty kształtować, będzie owocować postępem duszy. Życie będzie spełnione, jeśli będzie obfitować w dobre uczynki. Spalać się w codziennym ofiarnym pełnieniu dobra: myślą, mową, uczynkiem.
Spektakularnym przykładem TRWAŁEGO zwycięstwa nad swoją grzeszną historią są dzieje św. Augustyna. Był konsekwentny: po nawróceniu, już do grzechów śmiertelnych nie wracał.
Dla każdego grzesznika jest nadzieja. Po nawróceniu, może prowadzić życie po Bożemu spełnione. Święte.
Broń się przed powrotem swoich starych demonów przez stawianie sobie wysokich wymagań. Prowadź życie surowe. Zbawisz swoją duszę. Zostaniesz świętym.