Tag: Akt wiary

Walka z pokusami (2/3)

„Bojowaniem jest żywot człowieczy na ziemi” (Hi 7, 1).

Nie mówimy o pokusach, na które narażalibyśmy się sami. Dobrowolne narażanie się na pokusę jest grzechem. Na pokusy nigdy nie powinniśmy się dobrowolnie narażać!
Mówimy natomiast o pokusach niezależnych od nas. Pan Bóg je dopuszcza, aby wydoskonalić naszą duszę.
Pokusa niezależna od nas nie jest grzechem. Grzechem jest zezwolenie na pokusę, ulegnięcie jej.
Pokusy, które mogą nas atakować przy wzroście życia duchowego, dotyczą między innymi wiary.
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus pod koniec ziemskiego życia cierpiała wielkie pokusy przeciwko wierze. Nie uległa im.
O. Garrigou-Lagrange OP pisze: „W pokusach przeciw wierze nie trzeba odpowiadać wrogowi ani okazywać, że się rozumie to, co on mówi. Trzeba odrzucać te pokusy lub raczej wzbijać się ponad nie intensywniejszymi aktami wiary; Pan Bóg je dopuszcza jedynie, by służyły naszemu postępowi”.

„Gdy noc ducha jest bardziej oczyszczająca i poprzedza zjednoczenie przemieniające, zdarza się nieraz, że ma ona w pewnym stopniu charakter wynagradzający [ekspiacyjny] za bliźniego. Można to stwierdzić np. w żywocie św. Wincentego à Paulo […], gdzie mowa jest o tym, że przyjął on cierpienie w intencji pewnego doktora Sorbony, bardzo dręczonego pokusami przeciwko wierze; św. Wincenty à Paulo musiał wtedy sam opierać się w ciągu czterech lat tak silnym pokusom przeciw tej cnocie, że pytał sam siebie, czym im ulega, czy nie. Wtedy to właśnie napisał Credo na kartce papieru, którą położył na sercu, a gdy pokusa stawała się gwałtowniejszą, przyciskał kartkę do serca, by samemu sobie dać zewnętrzny znak swej wierności. U kresu tych czterech lat wiara Wincentego à Paulo znacznie wzrosła przez wszystkie akty heroiczne, które musiał pełnić, przebywając ten tunel” (O. Réginald Garrigou-Lagrange OP, Trzy okresy życia wewnętrznego).

Jeśli zaatakują nas pokusy przeciw wierze, uciekajmy się do Pana Boga i gorliwie odmawiajmy Credo oraz akt wiary:

AKT WIARY

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.


Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

To jest prawda

„Prawdy objawione przez Boga są zawarte w Piśmie Świętym i w Tradycji” (Katechizm Św. Piusa X).

Źródłami Objawienia Bożego są: Tradycja i Pismo Święte. Objawienie Boże jest prawdziwe.
Pan Bóg objawia prawdę. Tradycja objawia prawdę. Pismo Święte objawia prawdę.

Akt wiary

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.


„Tradycji winniśmy przypisywać takie samo znaczenie, jak objawionemu Słowu Bożemu, które jest zawarte w Piśmie Świętym” (Katechizm Św. Piusa X).


Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

Pewność gruntowna

Est autem fídes sperandárum substántia rerum, arguméntum non apparéntium. (Hebr. 11, 1).

Jeśli mamy przed sobą białą ścianę, stwierdzamy – z pewnością: To jest ściana. Ta ściana jest biała.
Wiara jest łaską. Łaska wymaga współpracy ze strony człowieka. „Wiara zaś jest podstawą tych rzeczy, których się spodziewamy, przeświadczeniem o rzeczach niewidzialnych” (Hbr 11, 1).
Tajemnice, które Objawia Bóg, a które Kościół Katolicki przybliża nam i wyjaśnia od wieków w tradycyjnych katolickich katechizmach, są prawdą. Jest to bardziej pewne niż to, że biała ściana, którą widzimy jest białą ścianą.


Akt wiary

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Akty cnót Boskich

Akt wiary

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.

Akt nadziei

Ufam Tobie, boś Ty wierny,
wszechmocny i miłosierny,
dasz mi grzechów odpuszczenie,
łaskę i wieczne zbawienie.

Akt miłości

Boże, choć Cię nie pojmuję,
jednak nad wszystko miłuję,
nad wszystko, co jest stworzone,
boś Ty dobro nieskończone.
A jako samego siebie,
wszystkich miłuję dla Ciebie.

Akt żalu

Ach, żałuję za me złości,
jedynie dla Twej miłości.
Bądź miłościw mnie, grzesznemu,
do poprawy dążącemu.


Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

Akt wiary

Dusza pokorna nie poszukuje ekscytujących doświadczeń potwierdzających prawdy wiary.
Dusza pokorna nie poszukuje egzystencjalnego potwierdzenia prawd wiary.
Pan Jezus powiedział: „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20, 29).
Dusza pokorna – choćby jej przez wiele lat przyszło żyć w oschłości – cierpliwie i wytrwale codziennie klęka do pacierza i odmawia akt wiary:

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Konieczność wiary

Qui credíderit et baptizatus fúerit, salvus erit: qui vero non credíderit, condemnábitur.
„Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16).

Jako że jednym z tragicznych skutków zamętu powszechnego jest odpadnięcie wielu dusz od wiary i praktyki sakramentów, należy klarownie wyartykułować, co następuje:
Nie wystarczy zdiagnozować i odrzucić wszystkie błędy, które od ponad pięćdziesięciu lat wciskają się do Kościoła. Należy ponadto – i przede wszystkim! – MOCNO WIERZYĆ w to wszystko, co Pan Bóg objawił, a co Kościół Katolicki od wieków do wierzenia podaje.
Św. Atanazy podaje nam niezawodne słowo wyznania katolickiej wiary:

Quicúmque vult salvus esse, ante omnia opus est ut téneat cathólicam fidem.
Quam nisi quisque íntegram inviolatámque serváverit, absque dubio in aetérnum períbit.
„Ktokolwiek pragnie być zbawiony, przede wszystkim winien się trzymać katolickiej wiary.

Której jeśliby kto nie zachował całej i nienaruszonej, ten niewątpliwie zginie na wieki” (św. Atanazy, Wyznanie wiary).

Systematyczna lektura starych katolickich katechizmów jest w czasach zamętu powszechnego najwyższą koniecznością. Czytajmy codziennie!


Biblioteka ’58 otwarta całą dobę przez wszystkie dni tygodnia.


Akt wiary

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Akt wiary. Jakiej wiary?

Powtórzmy: nie wszystko to, co od pięćdziesięciu lat podaje się jako doktrynę katolicką, jest nią w rzeczywistości. Cóż zatem za pożytek z codziennego powtarzania Aktu wiary, jeśli nie wyznaję wiary katolickiej, lecz jej odkształconą odmianę?
Niestety, dotarliśmy do takich czasów, że można wyznawać fałszywy akt wiary. Fałszywy, ponieważ dzisiaj forsowana doktryna w niejednym punkcie różni się od tej, której Kościół Katolicki niezmiennie przez wieki nauczał. Nie wystarczy zatem dzisiaj odmawiać Akt wiary, lecz należy pytać: Jakiej wiary?
Przerażające jest, że szerokie rzesze przyznających się do wiary katolickiej w ogóle nie widzą i nie chcą widzieć problemu. Dobrowolne wyłączenie rozumu nie jest cnotą.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Troska o wiarę codzienna

Od wiary zależy nasz wieczny los – wieczne zbawienie lub wieczne potępienie. Chodzi oczywiście o wiarę katolicką – jedyną prawdziwą wiarę, jedyną wiarę dającą zbawienie duszy.
Wiara jest darem Pana Boga. O ten dar należy troszczyć się codziennie. l nigdy nie możemy być pewni siebie, gdy chodzi o wiarę. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus pod koniec swojego ziemskiego życia była doświadczana dramatycznymi pokusami ateizmu.
Trudności, jakie napotykamy dzisiaj w zachowaniu nieskażonej katolickiej wiary, to m.in.: własne grzechy, zaniedbywanie codziennej modlitwy, działanie szatana, niekontrolowanie sfery myśli (podważanie prawd wiary lub dobrowolne wątpienie w ich prawdziwość, błądzenie myśli), opuszczanie sakramentów świętych (Komunii Świętej i spowiedzi), zaniedbywanie systematycznego poznawania autentycznej katolickiej doktryny (Biblioteka ’58), niedomiar pasterskiej służby w Kościele (brak głoszenia całego nieodkształconego depozytu wiary), oficjalne aprobowanie i szerzenie poglądów i praktyk heretyckich, oszołomienie statystyką większościową (większość wyznająca odkształconą wersję katolickiej wiary), rozwarstwienie merytoryczne wielorakiego dyskursu religioznawczego (w czasach zamętu powszechnego w Kościele niebezpiecznym z punktu widzenia duchowego jest oddawanie się studiom religioznawczym). I tak dalej, i dalej.
Pismo Święte mówi: „Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że Bóg jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają” (Hbr 11, 6).
Pan nasz Jezus Chrystus mówi, mając na uwadze katolicką wiarę: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16).
W Wyznaniu wiary św. Atanazego czytamy: Quicumque vult salvus esse, ante omnia opus est ut téneat cathólicam fidem. Quam nisi quisque íntegram inviolatámque serváverit, absque dubio in aetérnum períbit.  – „Ktokolwiek pragnie być zbawiony, przede wszystkim winien się trzymać katolickiej wiary. Której jeśliby kto nie zachował całej i nienaruszonej, ten niewątpliwie zginie na wieki”.
I trzeba prosić pokornie i ufnie Pana Jezusa, jak Apostołowie: „Przymnóż nam wiary!” (Łk 17, 5).
Podczas niedzielnej Mszy Świętej, jak Kościół Katolicki przez wieki, trzeba – zwracając uwagę na każde słowo – wyznawać publicznie i z przekonaniem: Credo.
A w czasie pokus przeciwko wierze i codziennie, klękając do wieczornego pacierza, trzeba rozumnie i z pokorą odmawiać i odnawiać Akt wiary:

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Credo

Dziecko się modli (1)

Sine fide autem impossibile est placere Deo. Credere enim oportet accedentem ad Deum, quia est, et inquirentibus se remunerator sit.
„Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że Bóg jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają” (Hbr 11, 6).

Akt wiary

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Pokorna droga wiary katolickiej

Kiedy dzisiaj mnożą się różne wspólnotowe propozycje religijne, które chcą zagwarantować adeptom zgromadzenie tłumne, choreografię i ekspresję, mocne przeżycie, doświadczenie, empirię w wydaniu naocznym, jakże zbawienne będzie powracać do pokornej drogi wiary, której uczy Pan Jezus: Beati, qui non viderunt et crediderunt. – „Błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli” (J 20, 29).


Akt wiary

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube