Kazanie na uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, 8.12.2021 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
.
Kazanie na uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, 8.12.2021 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
.
Kazanie na Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, 15.08.2021 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
.
Pieśń o Bernadetcie.
Czyta: Ksawery Jasieński.
Errata:
– Na początku lektor czyta: „11 stycznia”; powinno być: „11 lutego”.
– 02:25.42: lektor czyta: „1 lutego”; powinno być: „11 lutego”.
Z listu św. Marii Bernadety Soubirous
(List do P. Gondrand, rok 1861)
Pani przemówiła do mnie
Pewnego dnia, kiedy wraz z dwiema dziewczynkami udałam się nad rzekę Gave, aby nazbierać chrustu, usłyszałam jakby szelest wiatru. Obróciłam się ku łące, ale zobaczyłam, iż gałązki drzew nie poruszają się wcale. Uniosłam wtedy głowę i spojrzałam w kierunku groty. Zobaczyłam Panią odzianą w białe szaty. Miała na sobie białą suknię, przepasana była niebieską wstęgą, na każdej z Jej stóp spoczywała złocista róża. Taki sam kolor miały ziarenka Jej różańca.
Kiedy Ją zobaczyłam, przetarłam oczy sądząc, iż mi się przywidziało. Zaraz też włożyłam rękę do kieszonki i znalazłam swój różaniec. Chciałam przeżegnać się, ale nie mogłam unieść opadającej ręki. Dopiero kiedy Pani uczyniła znak krzyża, wtedy i ja drżącą ręką spróbowałam, i udało się. Równocześnie zaczęłam odmawiać różaniec. Także Pani przesuwała ziarenka różańca, ale nie poruszała wargami. Kiedy skończyłam odmawianie, widzenie ustało natychmiast.
Zapytałam więc obydwie dziewczynki, czy czegoś nie widziały. Odpowiedziały, że nie. Spytały natomiast, co takiego mam im do opowiedzenia. Wtedy oznajmiłam im, że widziałam Panią w bieli i że nie wiem, kim Ona mogłaby być. Upomniałam je jednak, aby nie mówiły o tym nikomu. One znowu namawiały mnie, żebym nie wracała na to miejsce, ale ja się na to nie zgodziłam. Wróciłam więc na to samo miejsce w niedzielę, czując wewnętrznie, że coś mnie tam woła.
Pani przemówiła do mnie dopiero za trzecim razem. Zapytała, czy nie zechciałabym przychodzić tu do Niej przez dni piętnaście. Odpowiedziałam, że chcę. Pani powiedziała jeszcze, że mam powiedzieć kapłanom, aby postarali się o wybudowanie na tym miejscu kaplicy. Następnie poleciła mi napić się wody ze źródła. Ponieważ nie widziałam tam żadnego źródła, zwróciłam się w stronę rzeki Gave. Ale Pani dała mi znak, że nie tam, i palcem pokazała na źródło. Kiedy podeszłam bliżej, znalazłam zaledwie odrobinę błotnistej wody. Nadstawiłam dłoń, ale nic nie mogłam pochwycić. Zaczęłam więc drążyć ziemię w tym miejscu i dopiero wówczas mogłam zaczerpnąć nieco wody. Odrzuciłam trzy razy, za czwartym razem wypiłam. Widzenie znikło, a ja powróciłam do domu.
Przez piętnaście dni powracałam na to miejsce, a Pani ukazywała mi się za każdym razem, z wyjątkiem jednego wtorku i piątku. Polecała na nowo, abym zachęciła kapłanów do wybudowania kaplicy, zachęciła także, abym się obmyła w źródle i abym się modliła o nawrócenie grzeszników. Wielokrotnie zapytywałam, kim jest, ale Ona uśmiechała się tylko łagodnie. W końcu, trzymając ręce uniesione i kierując wzrok ku niebu powiedziała, że jest Niepokalanym Poczęciem.
W ciągu owych piętnastu dni powierzyła mi także trzy sekrety, których zabroniła komukolwiek wyjawiać. Zachowałam je wiernie aż po dziś dzień.
(Liturgia Godzin, Pallottinum)
Zaniedbania w znajomości katolickiej doktryny są dzisiaj ogromne i wołają o przezwyciężenie. I mamy takie sytuacje ignorancji, że niejeden nie odróżnia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny od dogmatu o Wieczystym Dziewictwie Najświętszej Maryi Panny. Dwie istotowo różne prawdy!
Trzeba poznawać katolickie dogmaty. Doskonałym przygotowaniem do uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny będzie uważna lektura bulli Piusa IX Ineffábilis Deus.
Katolik kształci się chętnie. Katolik poznaje katolicką wiarę.
Pius IX, bulla Ineffábilis Deus – tekst – audio
Biblioteka 58 otwarta całą dobę przez wszystkie dni tygodnia.
Od 29 listopada do 7 grudnia przygotowujemy się przez nowennę do uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Matka Boża wyprasza nam potrzebne łaski i jest dla nas wzorem przepięknej cnoty czystości. Módlmy się do Maryi z ufnością i naśladujmy Jej cnoty, troszcząc się zwłaszcza o stabilne życie w łasce uświęcającej – o serce czyste i o wierność objawionej Prawdzie. Odprawmy podczas nowenny dobrą spowiedź!
Matka Boża nie próżnuje. Czytając żywoty prawowicie kanonizowanych Świętych, dostrzegamy jak wiele łask wypraszała im Maryja. Nie zapominajmy też o pomocy, jakiej my sami od Matki Bożej doznaliśmy w niejednej sytuacji. W czasie tegorocznej nowenny z pełnym zaufaniem prośmy zatem Niepokalaną w sprawach dla nas ważnych – o łaski potrzebne. Matka Boża nie zawodzi. I nam okaże swą hojność!
Modlitwy nowenny dostępne są tutaj
Ex Constitutióne Apostólica Munificentíssimus Deus
Pii papæ Duodécimi
(AAS 42 [1950])
Idcírco augústa Dei Mater,
Iesu Christo, inde ab omni æternitáte, uno eodémque decréto prædestinatiónis, arcáno modo coniúncta,
immaculáta in suo concéptu,
in divína maternitáte sua integérrima virgo,
generósa divíni Redemptóris sócia, qui plenum de peccáto eiúsque consectáriis deportávit triúmphum,
id tandem assecúta est, quasi suprémam suórum privilegiórum corónam, ut a sepúlcri corruptióne servarétur immúnis, utque, quemádmodum iam Fílius suus, devícta morte, córpore et ánima ad supérnam Cæli glóriam eveherétur, ubi Regína refulgéret ad eiúsdem sui Fílii déxteram, immortális sæculórum Regis. […]
Quapropter, póstquam súpplices etiam atque etiam ad Deum admóvimus preces, ac Veritatis Spíritus lumen invocávimus, ad Omnipotentis Dei gloriam, qui peculiarem benevolentiam suam Maríae Vírgini dilargitus est, ad sui Fílii honorem, immortalis saeculorum Regis ac peccati mortisque victoris, ad eiusdem augustae Matris augendam gloriam et ad totius Ecclesiae gaudium exsultationemque, auctoritate Dómini Nostri Iesu Christi, Beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra pronuntiamus, declaramus et definimus divinitus revelatum dogma esse: Immaculatam Deiparam semper Vírginem Maríam, expleto terrestris vitae cursu, fuisse córpore et ánima ad caelestem glóriam assumptam.
Quamobrem, si quis, quod Deus avertat, id vel negare, vel in dubium vocare voluntarie ausus fúerit, quod a Nobis definitum est, noverit se a divina ac cathólica fide prorsus defecisse. […]
Nulli ergo hóminum líceat paginam hanc Nostrae declarationis, pronuntiationis ac definitionis infríngere, vel ei ausu temerario adversari et contradire. Si quis autem hoc attentare praesúmpserit, indignationem Omnipotentis Dei ac Beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum.
Datum Romae, apud S. Petrum anno Iubilaei Maximi millesimo nongentesimo quinquagesimo, die prima mensis Novembris, in festo omnium Sanctorum, Pontificatus Nostri anno duo decimo.
Ego PIUS, Catholicae Ecclesiae Episcopus,
ita definiendo subscripsi
Z konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus
papieża Piusa XII
„A zatem wielka Matka Boga, Jezusa Chrystusa, «jednym i tym samym rozporządzeniem» Opatrzności w przedziwny sposób niepokalana w poczęciu, nieskalana Dziewica w Boskim macierzyństwie, doskonała towarzyszka Boskiego Zbawiciela, odnoszącego pełne zwycięstwo nad grzechem i jego skutkami, otrzymała jako najwspanialsze zwieńczenie swych przywilejów dar wolności od zepsucia cielesnego, i podobnie jak Syn, po zwycięstwie nad śmiercią, została z ciałem i duszą wzięta do chwały niebios, by tam zajaśnieć jako Królowa zasiadająca po prawicy swego Syna, «nieśmiertelnego Króla wieków». […]
Dlatego zaniósłszy do Boga wielokrotne korne błaganie i wezwawszy światła Ducha Prawdy, ku chwale Boga Wszechmogącego, który szczególną Swą łaskawością obdarzył Maryję Dziewicę, na cześć Syna Jego, nieśmiertelnego Króla wieków oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały dostojnej Matki tegoż Syna, dla radości i wesela całego Kościoła, powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą ogłaszamy, wyjaśniamy i określamy, jako dogmat przez Boga objawiony, ŻE NIEPOKALANA BOGARODZICA ZAWSZE DZIEWICA MARYJA, PO ZAKOŃCZENIU BIEGU ŻYCIA ZIEMSKIEGO, ZOSTAŁA Z CIAŁEM I DUSZĄ WZIĘTA DO NIEBIESKIEJ CHWAŁY.
Dlatego też, gdyby ktoś, nie daj Boże, dobrowolnie odważył się temu cośmy określili przeczyć, lub o tym powątpiewać, niech wie, że odstąpił zupełnie od wiary Boskiej i katolickiej. […]
Niech więc nikt z ludzi nie odważy się naruszać tekstu tego Naszego orzeczenia, ogłoszenia i określenia, ani też w niebacznej zuchwałości sprzeciwiać się mu i przeciwdziałać. Gdyby jednak ktoś spróbował się na to odważyć, niech wie, że narazi się na gniew Wszechmogącego Boga i świętych Jego Apostołów Piotra i Pawła.
Dan w Rzymie, u św. Piotra, roku Wielkiego Jubileuszu tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego, dnia pierwszego listopada, w uroczystość Wszystkich Świętych, w dwunastym roku Naszego Pontyfikatu.
Ja PIUS, Biskup Kościoła Katolickiego tak określając podpisałem
PIUS PP. XII
Ks. Jacek Bałemba SDB, Kazanie na Wniebowzięcie NMP, wygłoszone 15.08.2017
Ex Constitutióne Apostólica Munificentíssimus Deus
Pii papæ Duodécimi
(AAS 42 [1950])
Idcírco augústa Dei Mater,
Iesu Christo, inde ab omni æternitáte, uno eodémque decréto prædestinatiónis, arcáno modo coniúncta,
immaculáta in suo concéptu,
in divína maternitáte sua integérrima virgo,
generósa divíni Redemptóris sócia, qui plenum de peccáto eiúsque consectáriis deportávit triúmphum,
id tandem assecúta est, quasi suprémam suórum privilegiórum corónam, ut a sepúlcri corruptióne servarétur immúnis, utque, quemádmodum iam Fílius suus, devícta morte, córpore et ánima ad supérnam Cæli glóriam eveherétur, ubi Regína refulgéret ad eiúsdem sui Fílii déxteram, immortális sæculórum Regis. […]
Quapropter, póstquam súpplices etiam atque etiam ad Deum admóvimus preces, ac Veritatis Spíritus lumen invocávimus, ad Omnipotentis Dei gloriam, qui peculiarem benevolentiam suam Maríae Vírgini dilargitus est, ad sui Fílii honorem, immortalis saeculorum Regis ac peccati mortisque victoris, ad eiusdem augustae Matris augendam gloriam et ad totius Ecclesiae gaudium exsultationemque, auctoritate Dómini Nostri Iesu Christi, Beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra pronuntiamus, declaramus et definimus divinitus revelatum dogma esse: Immaculatam Deiparam semper Vírginem Maríam, expleto terrestris vitae cursu, fuisse córpore et ánima ad caelestem glóriam assumptam.
Quamobrem, si quis, quod Deus avertat, id vel negare, vel in dubium vocare voluntarie ausus fúerit, quod a Nobis definitum est, noverit se a divina ac cathólica fide prorsus defecisse. […]
Nulli ergo hóminum líceat paginam hanc Nostrae declarationis, pronuntiationis ac definitionis infríngere, vel ei ausu temerario adversari et contradire. Si quis autem hoc attentare praesúmpserit, indignationem Omnipotentis Dei ac Beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum.
Datum Romae, apud S. Petrum anno Iubilaei Maximi millesimo nongentesimo quinquagesimo, die prima mensis Novembris, in festo omnium Sanctorum, Pontificatus Nostri anno duo decimo.
Ego PIUS, Catholicae Ecclesiae Episcopus,
ita definiendo subscripsi
Z konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus
papieża Piusa XII
„A zatem wielka Matka Boga, Jezusa Chrystusa, «jednym i tym samym rozporządzeniem» Opatrzności w przedziwny sposób niepokalana w poczęciu, nieskalana Dziewica w Boskim macierzyństwie, doskonała towarzyszka Boskiego Zbawiciela, odnoszącego pełne zwycięstwo nad grzechem i jego skutkami, otrzymała jako najwspanialsze zwieńczenie swych przywilejów dar wolności od zepsucia cielesnego, i podobnie jak Syn, po zwycięstwie nad śmiercią, została z ciałem i duszą wzięta do chwały niebios, by tam zajaśnieć jako Królowa zasiadająca po prawicy swego Syna, «nieśmiertelnego Króla wieków». […]
Dlatego zaniósłszy do Boga wielokrotne korne błaganie i wezwawszy światła Ducha Prawdy, ku chwale Boga Wszechmogącego, który szczególną Swą łaskawością obdarzył Maryję Dziewicę, na cześć Syna Jego, nieśmiertelnego Króla wieków oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały dostojnej Matki tegoż Syna, dla radości i wesela całego Kościoła, powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą ogłaszamy, wyjaśniamy i określamy, jako dogmat przez Boga objawiony, ŻE NIEPOKALANA BOGARODZICA ZAWSZE DZIEWICA MARYJA, PO ZAKOŃCZENIU BIEGU ŻYCIA ZIEMSKIEGO, ZOSTAŁA Z CIAŁEM I DUSZĄ WZIĘTA DO NIEBIESKIEJ CHWAŁY.
Dlatego też, gdyby ktoś, nie daj Boże, dobrowolnie odważył się temu cośmy określili przeczyć, lub o tym powątpiewać, niech wie, że odstąpił zupełnie od wiary Boskiej i katolickiej. […]
Niech więc nikt z ludzi nie odważy się naruszać tekstu tego Naszego orzeczenia, ogłoszenia i określenia, ani też w niebacznej zuchwałości sprzeciwiać się mu i przeciwdziałać. Gdyby jednak ktoś spróbował się na to odważyć, niech wie, że narazi się na gniew Wszechmogącego Boga i świętych Jego Apostołów Piotra i Pawła.
Dan w Rzymie, u św. Piotra, roku Wielkiego Jubileuszu tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego, dnia pierwszego listopada, w uroczystość Wszystkich Świętych, w dwunastym roku Naszego Pontyfikatu.
Ja PIUS, Biskup Kościoła Katolickiego tak określając podpisałem
PIUS PP. XII
Tu i ówdzie można zaobserwować pewne zjawisko: ilekroć porusza się tematykę maryjną, rychło ten i ów schodzi na dywagacje o prywatnych objawieniach – żeby choć tych, które są uznane przez Kościół Katolicki!
Katolik wiarę swoją opiera na Objawieniu Bożym, którego źródłami są Pismo święte i Tradycja.
Katolik swoją pobożność maryjną opiera na Objawieniu Bożym, którego źródłami są Pismo święte i Tradycja.
Katolik buduje na pewnym fundamencie – na Objawieniu Bożym, którego źródłami są Pismo święte i Tradycja, których Kościół Katolicki niezmiennie i nieomylnie nauczał przez wieki.
Jeśli zatem chodzi o doktrynę i pobożność maryjną, katolik buduje na fundamencie pewnym – na Objawieniu Bożym, którego źródłami są Pismo święte i Tradycja.
Oto propozycje lektury niezbędnej, które narzucają się wstępnie:
– katolickie dogmaty maryjne,
– Pius XII, encyklika Ad caeli Reginam,
– pisma maryjne, które pozostawili nam święci: św. Bernard z Clairvaux, św. Alfons Maria Liguori, św. Ludwik Grignion de Montfort i wielu innych świętych wielu innych epok,
– formularze maryjne (mszalne i brewiarzowe),
– katolickie tradycyjne maryjne modlitwy i śpiewy.
Także w tematyce maryjnej Biblioteka ’58→ pozostaje niewyczerpanym rezerwuarem prawdy. Katolickim i pewnym. Do niego sięgajmy!
Katolik buduje na pewnym fundamencie – na Objawieniu Bożym, którego źródłami są Pismo święte i Tradycja, których Kościół Katolicki niezmiennie i nieomylnie nauczał przez wieki.
Katolik swoją pobożność maryjną buduje na pewnym fundamencie – na Objawieniu Bożym, którego źródłami są Pismo święte i Tradycja, których Kościół Katolicki niezmiennie i nieomylnie nauczał przez wieki.
Ave Maria!
You must be logged in to post a comment.