Jest rzeczą dobrą i miłą Niebu powrót Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim. Bez wątpienia. Już wzmiankowaliśmy temat istotny: nie wystarczy, aby powracała tradycyjna Msza Święta, trzeba jeszcze, aby odprawiana była dokładnie tak, jak Kościół Katolicki przez wieki polecał (więcej tutaj→ i tutaj→).
Dodajmy klarownie cztery aspekty do uwzględnienia.
Zgodne z przepisami Kościoła (rubrykami) powinny być:
– cały przebieg celebracji Mszy Świętej (dotyczy to kapłanów, ministrantów i wiernych),
– odpowiednie szaty liturgiczne,
– dobór repertuaru muzycznego,
– całe wyposażenie kościoła (ołtarz, tabernakulum, prezbiterium, balaski, ambona, klęczniki itd.).
Tam, gdzie powraca Msza Święta w tradycyjnym rycie rzymskim należy dokładać starań, aby sprawowana była w sposób doskonały i w miejscach odpowiednio przygotowanych. Byłoby niezgodne z myślą Kościoła, gdyby niewłaściwości – tu i ówdzie się ujawniające – utrwalały się.
Skoro przez kilkadziesiąt lat pozbawiono Kościół Katolicki największego skarbu tradycyjnej Mszy Świętej, nie spieszmy się z osądami. Natomiast wiele mamy do nadrobienia – duchowieństwo i świeccy. Można i należy się uczyć i douczyć. Tu i ówdzie korekta jest niezbędna. Sprawa to bowiem najświętsza.
You must be logged in to post a comment.