Kazanie, 19.09.2021 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.
.
Kazanie, 19.09.2021 r.
Msza Święta w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB.
Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.
.
Gratia et véritas per Jesum Christum facta est.
„Łaska i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa” (J 1, 17).
Największe problemy świata? Błąd i grzech.
Wymóg prawdy: przyjąć prawdę i łaskę.
Wymóg prawdy: odrzucić błąd i grzech.
To jest droga zbawienia.
Zbawić duszę swoją. To jest odpowiedzialność pierwsza.
Milítia est vita hóminis super terram.
„Bojowaniem jest żywot człowieczy na ziemi” (Hi 7, 1).
Si quis vult post me venire, abneget semetipsum, et tollat crucem suam quotidie, et sequatur me.
„Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, a weźmie krzyż swój na każdy dzień, i niech idzie za Mną” (Łk 9, 23).
Myśląc o postępie w życiu duchowym możemy – bardziej czy mniej świadomie – mieć na uwadze oczekiwanie, że skoro osiągniemy pewien pułap świętości, będzie już tam wtedy spokojnie i komfortowo. To jest oczekiwanie błędne. Nierealistyczne.
Im bardziej postępujemy na drodze świętości, tym wyraźniej widzimy, że droga wierności Ewangelii jest drogą Krzyża. Im bliżej dusza jest Pana Boga, tym bardziej musi uwyraźniać wobec Pana Boga decyzję świętości, wytrwania w łasce – bez (choćby małych) ukłonów w kierunku grzechu i diabła.
Pan Bóg z troską czuwa nad każdą duszą i dozuje etapy życia duszy wiernej. Oprócz chwil pokoju i Bożej pociechy, są etapy intensywnej walki duchowej, walki o wierność i wytrwanie. Trud żmudny, trudny, niespektakularny. Niejednokrotnie duszy zmierzającej drogą świętości diabeł daje się we znaki bardziej wyraziście. Dopust Boży.
Ogólnie należy powiedzieć: im dusza jest bliżej Pana Boga, tym pokus coraz więcej i walka o wierność staje się bardziej wyrazista i zacięta. W związku z tym trzeba się będzie coraz więcej trudzić, by dochować Panu Bogu doskonałej wierności.
Droga świętości jest drogą Krzyża. I mogą przyjść długotrwałe i uciążliwe pokusy. Wtedy trzeba przypominać sobie, że nie ciąży na nas żadne fatum i dusza upaść nie musi. W harmonijnej jedności działania łaski w duszy i aktywnej wolnej woli rozgrywa się tajemnica wierności. Na modlitwie wypraszajmy sobie łaskę Bożą. I czyńmy dobry użytek z wolnej woli. Współpraca z łaską jest codziennym zaszczytem i trudem. Świętym obowiązkiem!
Nie oszczędzajmy się. Pan Bóg woła o wierność. O świętość. Codziennie.
Sancti eritis, quoniam ego Sanctus sum.
„Będziecie świętymi, gdyż ja Święty jestem” (1 P 1, 16).
Kazanie na 13. Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, wygłoszone 30.08.2020 r. w kościele pw. Św. Józefa Rzemieślnika w Międzyborzu, podczas Mszy Świętej w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB
Ewangelia: Łk 17, 11-19
O pięknie łaski i o brzydocie grzechu
.
Nawet gdybyśmy się na jakimś etapie naszego życia pogubili na meandrach błędu i grzechu, możemy być pewni, że bezpieczna przystań Bożego przebaczenia, łaski i prawdy jest dla nas otwarta.
Apostoł nalega serdecznie: „Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla uzyskania pomocy w stosownej chwili” (Hbr 4, 16).
Diabeł podkolorowuje, przystraja w atrakcyjne i humanitarne barwy błąd i grzech. Niech nas nie zwodzi feeria barw i współczucia. Diabła trzeba trzymać na daleki dystans. To znaczy odrzucić paktowanie z błędem i grzechem. To, co jest dobrem dla człowieka, to Pan Bóg objawił. Źródłami Objawienia są Tradycja i Pismo Święte – katolicki depozyt wiary. O jakiej służbie człowiekowi chcemy mówić, jeśli choć w jednym detalu odkształca się objawiony depozyt wiary?
Prawda i łaska – oto przestrzeń spełniania się człowieka zgodnie z zamysłem Pana Boga. Jeśli tak można powiedzieć – najzwyczajniej w świecie: rzymski katolik lubi życie w prawdzie i łasce. Rzymski katolik dobrze się czuje w przestrzeni prawdy i łaski. Mieć upodobanie w prawdzie i łasce. Boże gusta!
Tak jak łaska nie dopuszcza najmniejszego grzechu powszedniego,
tak prawda nie dopuszcza najmniejszego błędu.
Jest wiadome, że Tradycję znajdujemy u niemal 250 papieży, którzy poprzedzali papieża Jana XXIII i Drugi Sobór Watykański. To jasne, albo Kościół zawsze się mylił. W takiej sytuacji się znajdujemy! Trzeba jasno widzieć, trzeba pozostać silnym i być zdecydowanym, nie wolno się wahać! My chcemy być związani z Najświętszą Dziewicą Maryją w duchu prawdy i w duchu świętości, który jest duchem Kościoła, i nie chcemy go zmieniać, nie bacząc na władzę, która chciałaby nas doprowadzić do tego, abyśmy zmienili tego ducha. My to odrzucamy. Chcemy pozostać katoliccy, nie chcemy stać się liberałami ani modernistami, ani protestantami. Najświętsza Maryja Dziewica przyjdzie nam w tym z pomocą, ponieważ nienawidzi błędu. Ma Ona głęboko zakorzenioną nienawiść do grzechu. Ona nie może znieść błędu. Ona jest uosobieniem prawdomówności. Ona jest przeciwko wszelkim herezjom. Ona jest z natury również przeciwko wszystkiemu, co przeciwstawia się prawdzie, z natury! Ona jest przeciwko wszystkiemu, co przeczy świętości, przeciwko wszystkim grzechom, jakie tylko mogą istnieć, nawet przeciwko najdrobniejszym grzechom powszednim. Ponieważ pragnie zostać w świętości, pragnie pozostać w prawdzie. Prośmy Ją, aby również nam pomogła tak samo nienawidzić grzechu. Garrigou Lagrange nazywa Ją „Naszą Ukochaną Panią od Nienawiści”. Co on chce przez to powiedzieć? „Nasza Ukochana Pani od Nienawiści”, powiada on, ponieważ Nasza Ukochana Pani nienawidzi błędnej nauki i odczuwa nienawiść do grzechu. Leży to w Jej naturze, nie może znieść błędu. Nie może znieść grzechu, albowiem błąd i grzech są to dzieła szatana, pochodzą od diabła. On przyniósł je na świat! Dlatego Ona nienawidzi diabła. Wiecie, że została stworzona po to, aby podeptać głowę węża, aby zniszczyć szatana i jego plemię. Zjednoczmy się więc z Najświętszą Dziewicą Maryją, pozostańmy mocno z Nią związani, a Ona uchroni nas zarówno przed błędem, jak i przed grzechem, i zachowa nas w prawdzie i w świętości.
Abp Marcel Lefebvre, Kazania, Warszawa 1999, s. 258-259.
Istnieje tajemnica Bożej hojności. Pan Bóg daje łaski wystarczające do wiernego realizowania Bożego wezwania, obowiązków stanu.
Istnieje tajemnica ludzkiej wierności. Do wiernego realizowania Bożego wezwania potrzebna jest szczera współpraca z łaską.
Ta współpraca jest trudem. Codziennym trudem. Niespektakularnym. Żmudnym. Ta współpraca jest możliwa. Jest zaszczytnym obowiązkiem.
You must be logged in to post a comment.