Tag: Sakrament Kapłaństwa

Słuchaj katolickiego księdza!

Czym jest sakrament kapłaństwa?
Kapłaństwo jest sakramentem, który daje władzę sprawowania świętych obowiązków związanych z kultem Bożym i zbawieniem dusz, który wyciska na duszy osoby przyjmującej ten sakrament charakter sługi Bożego.
Czy godność kapłana chrześcijańskiego jest wielką godnością?
Godność kapłana chrześcijańskiego jest w istocie wielką godnością z powodu dwojakiej władzy, której Jezus Chrystus udzielił kapłanom, a więc władzy nad Jego rzeczywistym ciałem i nad Jego ciałem mistycznym czyli Kościołem oraz z powodu Boskiej misji, która została powierzona kapłanom, aby prowadzili ludzkość do wiecznego zbawienia.
Czy kapłaństwo katolickie jest niezbędne w Kościele?
Kapłaństwo katolickie jest niezbędne w Kościele, gdyż bez niego wierni byliby pozbawieni Ofiary Mszy Świętej i większej części sakramentów, nie miałby ich kto nauczać zasad wiary i byliby jak trzoda bez pasterza wydana na łup wilków, a więc Kościół nie mógłby przetrwać w takiej formie, jak go ustanowił Jezus Chrystus.
Czy grzechem jest znieważanie kapłanów?
Znieważanie kapłanów jest bardzo ciężkim grzechem, gdyż zniewagi i obelgi wymierzone w kapłanów spadają na samego Jezusa Chrystusa, który powiedział swym Apostołom: «Kto wami gardzi, ten mną gardzi».
(Katechizm Katolicki Św. Piusa X) 

Przez kapłana, który sprawuje wyłącznie Sakramenty Święte w tradycyjnym rycie katolickim, głosi tradycyjną, ortodoksyjną, katolicką doktrynę i dobrze wypełnia obowiązki kapłańskie, działa Pan nasz Jezus Chrystus. Takiego kapłana słuchaj!


Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

Adekwatne spojrzenie na kapłaństwo

Sakrament Kapłaństwa ustanowił Pan nasz Jezus Chrystus w Wielki Czwartek, jako dar konstytutywny dla Kościoła Katolickiego – jedynego prawdziwego Kościoła, jedynego założonego przezeń Kościoła.
Różne głosy odzywały się w przeszłości i odzywają się dzisiaj na temat kapłaństwa. Z punktu widzenia wierności prawdzie, jest postulatem pilnym, aby owe głosy różne nie zdominowały naszego spojrzenia na kapłaństwo. Adekwatne spojrzenie na kapłaństwo – znaczy odczytanie obiektywnej prawdy o kapłaństwie, odczytanie Chrystusowego zamysłu wobec kapłaństwa.
Poznawanie odwiecznej katolickiej doktryny dotyczącej Sakramentu Kapłaństwa, przez czytanie tradycyjnych katolickich katechizmów, sprawi, że nie rozminiemy się z Chrystusowym zamysłem wobec kapłaństwa. Adekwatnie widzieć Sakrament Kapłaństwa to znaczy widzieć ten sakrament tak, jak go widzi Pan nasz Jezus Chrystus oraz Kościół Katolicki w swoim odwiecznym nauczaniu. Katolik czyta. Katolik kształci się chętnie.
W aktualnych czasach nasilającego się zamętu powszechnego zachowanie adekwatnego spojrzenia na Sakrament Kapłaństwa jest jednym z zadań najpilniejszych, aby dochować wierności katolickiej wierze i nieskażony katolicki depozyt wiary przekazać następnym pokoleniom.


Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

Powściągliwość

„Nie tykajcie pomazańców moich, a na proroków moich nie bądźcie złośliwi!” (1 Krn 16, 22).

Bądźmy bardzo powściągliwi w krytyce duchowieństwa. Skutki bowiem mogą być poważne: dezawuowanie Chrystusowego Sakramentu Kapłaństwa oraz porzucenie Sakramentów Świętych – zwłaszcza przez dusze słabsze w wierze (co grozi ich wiecznym potępieniem).
Odpowiedzialność wielka wobec Boga.


„Zatem nie sądźcie przed czasem, aż przyjdzie Pan, który też oświeci rzeczy ukryte w ciemnościach i objawi zamysły serc” (1 Kor 4, 5).


Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

Jak patrzeć na kapłaństwo?

Katolik tak patrzy na kapłaństwo, jak na kapłaństwo patrzy Jezus Chrystus.
Katolik tak patrzy na kapłaństwo, jak na kapłaństwo patrzy Kościół Katolicki w swojej odwiecznej doktrynie.
I w tej kwestii tradycyjne katolickie katechizmy okażą się nam drogocennym źródłem prawdy. Pilnie czytajmy katechizmowe nauki o Sakramencie Kapłaństwa!


Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

W trosce o świętość kapłańską

„Nie ma bowiem takiego kapłana, który by mógł być dobrym lub złym tylko dla siebie samego, ale postępowanie jego i sposób życia wywiera na lud wpływ bardzo wielki. Gdziekolwiek znajdzie się kapłan prawdziwie dobry, jakiż to jest dar i jakiej wartości!
Zaczynamy więc, ukochani synowie, upominanie Nasze od tego, że was zachęcamy do tej świątobliwości życia, której godność wasza wymaga” (Św. Pius X, encyklika Haerent ánimo – O świętości kapłańskiej).


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
actualia.blog

Eucharystia a Sakrament Kapłaństwa

„Eucharystia jest wreszcie niejako duszą Kościoła, do której zmierza cała rozpiętość łaski kapłańskiej przez różne stopnie święceń. Stąd to Kościół posiada i czerpie swą wielką siłę i chwałę, tutaj ma źródło wszelka ozdoba darów Boskich i wszelkie dobra Kościoła. Dlatego też Kościół otoczył to wszystko swą najwyższą troską tak, aby dusze wiernych oświecił i przez Sakrament Ciała i Krwi doprowadził do najściślejszej łączności z Chrystusem. Mając to na uwadze Kościół upiększa go najświętszymi obrzędami, podnosząc tym samym jego cześć” (Leon XIII, Mírae caritátis).


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
actualia.blog

Chrystusowy Sakrament Kapłaństwa

Sakrament Kapłaństwa ustanowił Jezus Chrystus w Wielki Czwartek podczas Ostatniej Wieczerzy. W czasach zamętu powszechnego rola kapłana katolickiego zyskuje szczególniejsze znaczenie. Katolik dołoży starań, by przez nieodpowiednie odnoszenie się do kapłana zamętu nie pogłębiać i zła nie przymnażać.
Stawianie każdego kapłana a priori w stan podejrzenia nie jest katolickie.
Wyolbrzymianie błędów kapłana nie jest katolickie.
Dawanie wiary publikowanym niezweryfikowanym zarzutom przeciw kapłanowi nie jest katolickie.
Dopatrywanie się złych motywacji i złych intencji w dobrych działaniach kapłana nie jest katolickie.
Przypisywanie kapłanowi słów, których nie wypowiedział nie jest katolickie.
Przypisywanie kapłanowi czynów, których nie popełnił nie jest katolickie.
Dezawuując kapłana możemy niejedną duszę odwieść od Sakramentów i przyczynić się do jej wiecznego potępienia.
W rachunku sumienia katolik stawia sobie pytanie: Jakie jest moje odniesienie do duchowieństwa katolickiego?


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
actualia.blog

29 lat kapłaństwa

29 lat temu, 12 czerwca Roku Pańskiego 1990, w Krakowie, z rąk Bp. Albina Małysiaka CM przyjąłem Sakrament Kapłaństwa.
Okoliczność kolejnej rocznicy święceń kapłańskich pozwala mi dołączyć kilka refleksji o charakterze nieco bardziej osobistym.
Dzięki łasce Bożej z upływem lat coraz wyraźniej dane mi jest rozumieć fundamentalną kwestię nieskazitelności katolickiej doktryny, by kapłański przekaz słowa mówionego i pisanego był w każdym detalu ortodoksyjny, a w konsekwencji bezpieczny dla duchowego dobra dusz.
Jeśli wolno mi odnieść się do własnych, dawniej mówionych i pisanych treści, wypada mi przeprosić Pana Boga i Kościół Katolicki za jakiekolwiek uchybienia doktrynalne – na przykład za cytowanie i stawianie w pozytywnym świetle autorów, którzy w świetle obiektywnych kryteriów katolickiej ortodoksji mieliby niejedno do korekty, za ujęcia, które w większym czy mniejszym stopniu trąciły nurtami nowymi, odbiegającymi od wierności Objawieniu Bożemu, nieomylnie przekazywanemu przez wieki przez Urząd Nauczycielski Kościoła.
Czas, który mi jeszcze Opatrzność pozostawi na tej ziemi, pragnę poświęcić na wierne Objawieniu Bożemu, którego źródłami są Tradycja i Pismo Święte, krzewienie słowa mówionego i pisanego – dla pożytku dusz w Polsce i rozsianych po świecie, gdziekolwiek.
Dziękuję Panu Bogu za łaskę złożonego kilka lat temu przyrzeczenia sprawowania do końca życia ziemskiego Mszy Świętej i innych Sakramentów wyłącznie w rycie tradycyjnym. Pragnę, aby przez wierność temu przyrzeczeniu Pan Bóg był godnie uczczony, Kościół Katolicki podwyższony, a dusze by odnosiły pożytek zbawienny.
Dziękuję wszystkim, którzy wspierają moją kapłańską służbę szczerą modlitwą, prostolinijną współpracą i darem materialnym. Współpraca z kapłanem przez kopiowanie, udostępnianie i multiplikowanie – także w przestrzeni internetu – kapłańskiego słowa, ujawnia już pewien znaczny stopień dojrzałości we wierze i zrozumienia pilnej potrzeby ortodoksyjnej służby kapłańskiej w aktualnej, niezwykle pogmatwanej sytuacji, w jakiej znalazły się dusze katolickie i Kościół.
Z ukontentowaniem konstatuję, że są w Polsce i w środowiskach polonijnych dusze, które wiedzą, jak dusza katolicka do kapłana katolickiego odnieść się powinna.

Sakrament Kapłaństwa jest ustanowiony przez Jezusa Chrystusa i nieskończenie przewyższa wszelkie godności, zaszczyty, hierarchie, stopnie i tytuły ludzkich struktur i układów.
Wobec Boga odnawiam dzisiaj katolickie Wyznanie wiary – Credo.
Wobec Boga ponawiam dzisiaj Przysięgę antymodernistyczną.
Z Chrystusowym autorytetem i z pomocą łaski Bożej pragnę dopełnić dni moich na ziemi w wiernej kapłańskiej służbie. Tak mi dopomóż Bóg!


Kapłańskie słowo katolickie codzienne:

sacerdoshyacinthus.com

verbumcatholicum.com

twitter.com/SacHyacinthus

Archiwum nagrań:

YouTube


 

Dużo więcej niż dobre wychowanie

Reguły dobrego wychowania są nie do pogardzenia. Wśród nich jest otaczanie dyskrecją własnej osoby, niemówienie o sobie. A jednak są sytuacje, kiedy dla dobra Kościoła i dusz okazuje się wymogiem niezbędnym apologia pro vita sua – apologia swojej osoby i swojego apostolskiego autorytetu. Proszę pod tym kątem przeczytać rozdziały 10, 11, 12 i 13 z 2 Listu św. Pawła do Koryntian.
W czasach zamętu powszechnego mogą pojawić się okoliczności, w których katolicki duchowny ze skromnością i odwagą powinien bronić swojego autorytetu i godności katolickiego kapłaństwa. Dla dobra Kościoła Katolickiego i dla pożytku dusz.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Czy naprawdę chcemy słuchać ortodoksyjnych katolickich duchownych?

I trzeba się namyślać nad tym, czy już nie wpadliśmy w taką pułapkę, że zasadniczo obywamy się bez kapłanów. W czasach zamętu powszechnego, gdy faktem są różne niedomiary służby pasterskiej, Jezus Chrystus nie przestał PRZEZ duchowieństwo katolickie głosić prawdy i z troską uświęcać dusz i kierować je ku zbawieniu. Jeśli z ust osoby świeckiej pada wypowiedź, że „nikt nam dzisiaj nie mówi, jak mamy żyć po katolicku”, mamy do czynienia z kłamstwem. Tak nie wolno mówić!
Nie wszyscy duchowni zdradzili. Nie wszyscy są na usługach mutującej zreformowanej religii.
Bierzmy do ręki stare katolickie katechizmy i czytajmy, co mówią one na temat kapłaństwa, jego roli, jego zadań i jego niezbędności w naszej wędrówce do Nieba.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Drogocenny dar kapłaństwa

Z różnych powodów i w wielu środowiskach żywe jest dzisiaj niebezpieczeństwo religijności bezhierarchicznej. Należy więc dzisiaj przypominać często i wyraźnie: Pan Jezus ustanowił Sakrament Kapłaństwa. Pan Jezus nakazał duchownym katolickim nauczać ewangelicznej doktryny, sprawować święte Sakramenty i kierować Kościołem. Kapłaństwo jest rzeczywistością z woli Bożej nieusuwalnie wpisaną w strukturę Kościoła Katolickiego – jedynego prawdziwego Kościoła, jedynego Kościoła założonego przez Jezusa Chrystusa.
Sprecyzujmy. Wiara katolicka ma swoje źródło w Objawieniu Bożym, którego źródłami są Pismo Święte i Tradycja – rozumiane tak, jak je przez wieki rozumiał Kościół Katolicki. Mówiąc zatem o kimś, że jest wierny Tradycji, chcemy powiedzieć, że jest wierny wierze katolickiej, jest katolikiem.
Nie wystarczy duchownemu potakiwać. Przejdźmy do konkretów:

– Czy słucham nauk głoszonych przez kapłana wiernego Tradycji?
– Czy czytam teksty publikowane przez kapłana wiernego Tradycji?
– Czy dbam o to, aby głos kapłana wiernego Tradycji docierał także do innych?

– Czy w każdą niedzielę i święta nakazane biorę udział we Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim, nawet jeśli trzeba dojechać 100 lub 200 kilometrów?
– Czy regularnie spowiadam się u kapłana wiernego Tradycji, nawet jeśli trzeba dojechać 100 albo 200 kilometrów?
– Czy kapłana wiernego Tradycji proszę o kierownictwo duchowe?

– Czy kapłana wiernego Tradycji proszę o modlitwę w ważnych dla mnie intencjach (modlitwa, zamawianie Mszy Świętych)? 
– Czy proszę kapłana wiernego Tradycji o sprawowanie sakramentów i sakramentaliów – Chrzest, Sakrament Małżeństwa, Ostatnie Namaszczenie, błogosławieństwa, poświęcenia, pogrzeb?
– Czy regularnie modlę się za kapłanów wiernych Tradycji?
– Czy wspieram materialnie kapłanów wiernych Tradycji?
– Czy dbam o to, aby moje zachowanie i moje słowa wypowiadane i pisane były wyrazem należnej rewerencji dla kapłanów wiernych Tradycji?

– Czy wspieram materialnie miejsca i struktury duszpasterskie, w których głoszona jest nieskazitelna tradycyjna katolicka doktryna i sprawowany jest tradycyjny katolicki kult?

Rachunek sumienia dojrzały prowadzi do decyzji korygujących, stosownych – miłych Niebu!
Pan Jezus ustanowił Sakrament Kapłaństwa. Drogocenny dar. Czy mam być owcą narowistą, błądzącą? Mam być owcą Chrystusową!


Święci o kapłaństwie wykład


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Gdzie jest Twoja Msza, kapłanie?

Gdzie jet twoja Msza

Na polskim rynku wydawniczym jest prawie nieobecny temat kapłanów, którzy w czasach trwającej od ponad pięćdziesięciu lat w oficjalnych kościelnych strukturach rewolucji, podjęli szlachetną decyzję odprawiania wyłącznie Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim. Przywołanie niektórych wypowiedzi kapłanów oraz ich losów będzie – bardzo przecież fragmentarycznym – uzupełnieniem tej zdumiewającej luki w piśmiennictwie katolickim doby obecnej, zwłaszcza w języku polskim. Te sprawy powinny nas obchodzić, bo chodzi o Kościół Katolicki, o wiarę katolicką, o katolicki kult, o katolickie rozumienie Mszy Świętej, o świętość duchowieństwa, o dobro naszych dusz.
Chlubnym wyjątkiem na polskim rynku wydawniczym, jeśli chodzi o publikacje dotyczące wyżej wzmiankowanej tematyki, jest książka Gdzie jest Twoja Msza, kapłanie? (oryg. Priest, where is thy Mass? Mass, where is thy Priest?). Jest to interesujący zbiór wywiadów z kapłanami, jak informuje podtytuł: Siedemnastu księży opowiada o swojej drodze do Mszy Wszechczasów.
Duchowni rzymskokatoliccy różnych narodowości, diecezjalni i zakonni, młodsi i starsi, mówią, jak doszło do tego, że odprawiają nie nową Mszę, ale wyłącznie tradycyjną Mszę Świętą w rycie rzymskim. Niektórzy z wypowiadających się kapłanów już odeszli do wieczności – tym cenniejsze ich świadectwo wierności do końca.
Warte podkreślenia aspekty książki: głębokie rozumienie katolickiego kapłaństwa i Ofiary Mszy Świętej, opisanie szerokiego spektrum aberracji, uzurpacji i profanacji, jakie od kilkudziesięciu lat powszechnie dosięgają sferę katolickiego kultu, ujawnienie niewyobrażalnej i niezrozumiałej zajadłości i restrykcji dosięgających tradycyjnej Mszy Świętej i kapłanów ją odprawiających oraz świadectwo motywowanej wiarą wierności katolickiej doktrynie i celebracji odwiecznej Ofiary Mszy Świętej.
Uchyla się tu nieco rąbka tajemnicy kapłańskich sumień w obronie rzeczywistości najświętszych. Pożytek z lektury odniosą zarówno kapłani, osoby zakonne, jak i świeckie. Można się spodziewać, że kapłańskie wypowiedzi nie będą bezużyteczne dla kapłanów, zwłaszcza w ich dojrzewaniu do decyzji stosownych, a wiernym świeckim pozwolą przynajmniej w minimalnym zakresie poznać dramat sumień kapłańskich w czasach zamętu powszechnego, co może być pomocne w szukaniu wyważonych sposobów odnoszenia się do duchowieństwa idącego drogą wierności Tradycji. Sprawy poważne.
Książka została wydana przez wydawnictwo Te Deum, związane z Bractwem św. Piusa X. Z wypowiedzi kapłanów nie wynika jednak, aby którykolwiek z nich do Bractwa należał. Niektórzy podjęli z nim współpracę.
Uważam, że w aktualnych okolicznościach zamętu powszechnego wydanie tej książki w języku polskim jest ważnym wydarzeniem dla Kościoła Katolickiego w Polsce. Obyśmy nie przespali chwili, gdy pełne troski słowo prawdy dotyczące kapłaństwa i Mszy Świętej rozbrzmiewa ze świeżością świadectwa!


Gdzie jest Twoja Msza, kapłanie? Siedemnastu księży opowiada o swojej drodze do Mszy Wszechczasów, Te Deum, Warszawa 2005, s. 240, ISBN 83-89345-57-9.


Czcigodnych Konfratrów w kapłaństwie zachęcam do lektury.
Osoby świeckie zachęcam do działania – cenny prezent dla kapłanów!

Obiecano dodruk. Książkę można będzie nabywać tutaj→


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Pan Jezus ustanowił kapłaństwo w Kościele Katolickim

Missa (2)

Jezus Chrystus założył Kościół Katolicki, jedyny prawdziwy Kościół, jedyny Kościół dający zbawienie – jeden, święty, katolicki, apostolski. Zakładając Kościół, Chrystus Pan powiedział do Św. Piotra: „Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr czyli Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16, 18-19).
Pan Jezus ustanowił Sakrament Kapłaństwa, związany między innymi z władzą odpuszczania grzechów, z Sakramentem Pokuty: „A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»” (J 20, 21-23).
Wobec dzisiejszej sytuacji zamętu powszechnego – także w Kościele – można się odnaleźć po katolicku, a można ulec propozycjom i nurtom zwodniczym. Cnota roztropności jest nam wszystkim potrzebna – zawsze i wszędzie.

Trzeba dzisiaj zachować szczególną roztropność wobec deformacji wiary katolickiej wszelakich. Jedną z nich jest nurt, który wciska się zwinnie jak żmijka. Sunie. Jest to nurt bezkapłański. Pisze ktoś uważający się za katolika: „Ksiądz nie jest ci do zbawienia potrzebny”. Obywać się w swojej religijności bez kapłaństwa. A jeśli nawet i z kapłaństwem, to tylko dokładnie według swojego ocenzurowanego, redukcyjnego rozumienia kapłaństwa i według „swoich potrzeb”, i tylko na tyle „na ile ci pozwolimy” i „na ile cię zaakceptujemy”. Jest to nurt niekatolicki, więc niebezpieczny. Wielu już dało się zwieść. Uważajmy!
Jest problem skwapliwego i niekiedy nieproporcjonalnego nagłaśniania – prawdziwych bądź urojonych – błędów i grzechów duchowieństwa. Jest inny problem, przybierający niekiedy formę medialnej dominacji, gdy ta czy inna osoba świecka, bywa że i pod osłoną anonimowości, ogłosiła się już samozwańczo internetowym regulatorem życia religijnego Polaków. Bądźmy roztropni i dobrze zważajmy na to, komu dajemy posłuch. (Oczywiście nie ma w tym nic złego, gdy uczciwa i pokorna osoba świecka ze szczerą intencją katolicką zamieści w internecie te czy inne katolickie ortodoksyjne materiały).
Fakt niewłaściwości i niedomiarów wszelakich w pełnieniu służby kapłańskiej, jakie doskwierają Kościołowi Katolickiemu za naszych dni, nie upoważnia do wywracania chcianej przez Jezusa Chrystusa struktury Kościoła Katolickiego. Abusus non tollit usum! Hierarchia – święta władza – jest z ustanowienia Jezusa Chrystusa nieusuwalnym elementem Kościoła Katolickiego – jedynego prawdziwego Kościoła, jedynego Kościoła założonego przez Jezusa Chrystusa. Kapłan katolicki daje nam wszystko, co potrzebne, aby osiągnąć zbawienie duszy – łaskę i prawdę.
Fakt niewłaściwości i niedomiarów wszelakich w pełnieniu służby kapłańskiej, jakie doskwierają Kościołowi Katolickiemu za naszych dni, jest okolicznością przynaglającą, aby codziennie modlić się za kapłanów: o świętość ich życia i o nieuszczuplone pełnienie przez nich służby kapłańskiej w duchu wierności Tradycji oraz o nowe święte powołania kapłańskie.
Jest jakiś problem stosowności w odnoszeniu się do kapłana. Jest jakiś problem stosownego reagowania, jeśli kapłan, w trosce o dobro naszej duszy, upomni nas w tej czy innej kwestii. A jeśli nawiedzają nas dzisiaj pragnienia dyrygowania kapłanami – subtelnie lub bezczelnie – to najpierw zapytajmy uczciwie, czego Kościół Katolicki uczył przez wieki odnośnie do kapłaństwa. Kościół Katolicki w swoim odwiecznym Magisterium podaje nam naukę doskonałą i pewną – kim jest kapłan, jaki jest zakres jego obowiązków i czego wymaga się od kapłana, aby dobrze wypełnił służbę, do jakiej został powołany.
Szczypta refleksji w dniach, w których o kapłanach ośmiela się mówić wielu.

Panie Jezu, daj nam świętych kapłanów!


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Pierwszy czwartek miesiąca pod znakiem kultury osobistej

Missa (2)

Qui bene praesunt presbyteri, duplici honore digni habeantur,
maxime qui laborant in verbo et doctrina
.

„Prezbiterzy, którzy dobrze przewodniczą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, najbardziej ci, którzy trudzą się głoszeniem słowa i nauczaniem” (1 Tm 5, 17).

Jeśli w pierwszy czwartek miesiąca ofiarujemy Kapłanom dar modlitwy i ludzkiego, życzliwego słowa, znak to niechybny, że elementarne zasady kultury osobistej rzymskiego katolika mamy dobrze przyswojone.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Godność kapłaństwa jest największa

Szanujemy prawowite godności i urzędy. Szanujemy uczciwą pracę naukową. A jednak powiemy tak: Urząd prezydenta państwa nie może iść w porównanie z godnością kapłaństwa katolickiego. Urząd rektora uniwersytetu nie może iść w porównanie z godnością kapłaństwa katolickiego. Najwyższe stopnie i tytuły naukowe nie mogą iść w porównanie z godnością kapłaństwa katolickiego.
Gdybyśmy mieli więcej wiary, rozumielibyśmy to doskonale. A rozumienie przekłada się na praktykę – zachowań, odniesień, traktowania, precedencji.

W tej kwestii można się sprawnie dokształcić u św. Jana Marii Vianneya.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube