Tag: savoir vivre

Elementy dobrego wychowania

·

W mowie i w piśmie:
Do kapłana nie mówimy „proszę Pana”.
Do kapłana mówimy „proszę Księdza”.
Do siostry zakonnej nie mówimy „proszę Pani”.
Do siostry zakonnej mówimy „proszę Siostry”.

W piśmie:
Smartfon i komputer może nas przyzwyczajać do zaniechania reguł dobrego wychowania. Trzeba się wysilić, trzeba się postarać i – gdy wypada i należy – wystukać Dużą Literę.
Gdy piszę do kapłana, nie stosuję skrótów i nie używam małej litery. Niestosowne zatem będą sformułowania typu: „chciałem ks. zapytać”, „dziękuję księdzu” itp.
Poprawne będzie pisanie: „chciałem Księdza zapytać”, „dziękuję Księdzu” itp.
Niestosowanie zasad ortografii grzecznościowej wprawia w zakłopotanie osobę, do której piszemy.
W razie niezachowania wspomnianych reguł, wypada grzecznie przeprosić i na przyszłość pisać poprawnie.

Powyższe przypomnienia można potraktować jako korektę – w pewnych wypadkach niezbędną. Lepiej będzie postrzegać je w tej perspektywie: Zależy mi na tym, aby moje odniesienia do bliźnich na piśmie charakteryzowały się szacunkiem dla osób, z którymi się kontaktuję oraz respektowaniem zasad polskiej ortografii grzecznościowej.

Więcej o ortografii grzecznościowej czytajmy tutaj

treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Sacerdos in aeternum

·

W czasach zamętu powszechnego wypada przypomnieć i tę prawdę, że kapłan ważnie wyświęcony pozostaje kapłanem na zawsze – niezależnie od tego czy aktualnie pełni funkcje kapłańskie i czy podlega karom kościelnym.
Święcenia kapłańskie, podobnie jak sakrament Chrztu i Bierzmowania, są nieusuwalne i wyciskają na duszy niezatarte znamię, tzw. charakter. Taka jest pewna nauka katolicka. Prawdziwa.
Tytułowanie ważnie wyświęconego kapłana per pan, tylko dlatego, że aktualnie nie pełni funkcji kapłańskich czy podlega karom kościelnym, ujawnia żenujące braki znajomości teologii katolickiej. O innych motywacjach tego procederu werbalnego nawet nie wspominamy.
Terminologia uczciwa odzwierciedla obiektywny stan rzeczy. Katolik dokłada starań, aby jego mowa odzwierciedlała obiektywny stan rzeczy.

treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Oczywistości katolika: pozdrowienie

·

Katolik – młody i dorosły, i wiekowy – kiedy spotyka kapłana, chętnie i wyraźnie pozdrawia Pana Jezusa słowami:

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Tym, którzy tego z zasady nie czynią, dobrze zrobi zastanowienie się nad przyczyną swojej blokady.
Warto zwrócić uwagę na to, że bardziej niż z wymogami grzeczności, mamy tu do czynienia z jawnym wyznaniem wiary: chwalimy przecież Pana Jezusa.

treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Pomylone formy

·

Pomylone formy:

– do kapłana katolickiego zwracać się per pan,
– do kapłana katolickiego mówić na powitanie: „Dzień dobry”.
Coraz więcej pomylonych.
Form.

Katolickie poprawne formy:

– do kapłana katolickiego zwracać się per ksiądz, w piśmie dużą literą: Ksiądz,
– do kapłana katolickiego mówić na powitanie: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.
W wielu dziedzinach należy dojrzewać do wymogów katolickiej kultury.

treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

W języku polskim istnieje słowo „przepraszam”

·

Errare humanum est. Wielu z nas zdarza się popełnić niestosowność – w mowie, w piśmie, w zachowaniu. Powodów mogą być tysiące!
Godne to i sprawiedliwe przeprosić. W wielu wypadkach słowo „przepraszam” nie zostaje wypowiedziane, a powinno.
Iluż relacyjnym kłopotom zapobiegłoby to słowo. Iluż obciążeniom głowy zapobiegłoby to słowo. W języku polskim istnieje słowo „przepraszam”.

treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube