Wierność wierze katolickiej, jedynej wierze dającej zbawienie duszy, to wierność Objawieniu Bożemu zawartemu w Piśmie Świętym i Tradycji – rozumianej tak, jak ją od wieków rozumiał Kościół.
Wierność Tradycji to także kultura osobista. W niej zawiera się kultura zachowania się w kościele, zwłaszcza wobec Najświętszego Sakramentu, i kultura zachowania wobec bliźnich.
Koturnowe odwoływanie się do Tradycji nie usprawiedliwia braku kultury osobistej i prostactwa prezentowanego bliźniemu.
Także i w tej sferze trzeba szybko wydobywać się z dziedzictwa zbolszewiczenia. Subtelność wymogów miłości, prostota międzyludzkich odniesień, takt i zachowanie reguł dobrego wychowania – to także sprawdziany tego, czy odwoływanie się do Tradycji jest sezonową modą internetową i środowiskową czy poważnym potraktowaniem zaszczytnych wymogów wiary katolickiej.
Piękno kultury osobistej rzymskiego katolika. Cierpliwie dorastamy.