Obchód Zmartwychwstania Pańskiego, który jest główną uroczystością roku kościelnego, poprzedza długie trójstopniowe przygotowanie: Przedpoście, Wielki Post, Okres Męki Pańskiej.
Zanim rozpoczniemy Wielki Post, Kościół wprowadza nas w okres zwany Przedpościem. Okres Przedpościa powstał za czasów Grzegorza Wielkiego, już po ustaleniu Wielkiego Postu.
Niedziele Przedpościa noszą nazwy:
– Domínica in Septuagésima, Niedziela Siedemdziesiątnicy (Starozapustna),
– Domínica in Sexagésima, Niedziela Sześćdziesiątnicy (Mięsopustna),
– Domínica in Quinquagésima, Niedziela Pięćdziesiątnicy (Zapustna).
Przedpoście ma charakter pokutny. W liturgii kolor szat fioletowy.
Znika śpiew Alleluja, które we Mszach niedzielnych i świątecznych zastąpione jest przez traktus. Na zakończenie Mszy Świętej zamiast Ite missa est, kapłan w niedziele i dni powszednie mówi Benedicámus Dómino, wierni odpowiadają Deo gratias.
Przyswojenie owoców Ofiary Chrystusa wymaga naszej współpracy. Musimy razem z Chrystusem walczyć i cierpieć, aby osiągnąć chwałę zmartwychwstania.
Z uwagą słuchajmy i rozważajmy słowa Pisma Świętego, które Kościół będzie odczytywał w tych tygodniach. Wzmóżmy nasze czuwanie, starannie unikajmy grzechu, pracujmy nad naszym zbawieniem, pełniąc wolę Bożą i umacniając się objawioną prawdą i łaską płynącą z Sakramentów Świętych.
(opr. na podstawie m.in.: Mszał Rzymski, Poznań 1963).
Teksty mszalne znajdziemy m.in. tutaj
Ustawmy: Polski.
Kliknijmy: Sancta Missa.