Kazanie na sobotę wśród Oktawy Bożego Ciała, wygłoszone 13.06.2020 r. w Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej w Gietrzwałdzie, podczas Mszy Świętej w rycie rzymskim.
Organizator Pielgrzymki: Prywatne Katolickie Stowarzyszenie Wiernych Tradycji Łacińskiej im. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus z siedzibą w Warszawie.
Intencja pielgrzymki: O tradycyjnych, katolickich kapłanów, którzy będą odprawiać Mszę Świętą tylko i wyłącznie w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB
.
Pozwolę sobie skromnie przywołać kilka okoliczności związanych z moją dzisiejszą osobistą rocznicą – 30. rocznicą święceń kapłańskich.
Jestem kapłanem katolickim. Dnia 12 czerwca Roku Pańskiego 1990 w kościele pod wezwaniem św. Stanisława Kostki na Dębnikach w Krakowie przyjąłem, wraz z 19 diakonami z mojego seminaryjnego rocznika, święcenia kapłańskie z rąk Biskupa Albina Małysiaka ze zgromadzenia księży misjonarzy. Bp Albin Małysiak CM sakrę biskupią otrzymał 5 kwietnia 1970 roku i był pierwszym od czasów reformy liturgii biskupem w Polsce, który odprawił publicznie Mszę Świętą w rycie rzymskim – 4 maja 2008 roku, w kościele bonifratrów pw. Trójcy Przenajświętszej w Krakowie. Udzielił też wtedy Sakramentu Bierzmowania w tradycyjnym rycie.
6 lutego 2014 roku, w pierwszy czwartek miesiąca, we Wrocławiu, odprawiłem po raz pierwszy Mszę Świętą w tradycyjnym rycie rzymskim.
17 października 2016 roku złożyłem Panu Bogu obietnicę dożywotniego odprawiania Mszy Świętej i sprawowania innych sakramentów wyłącznie w rycie tradycyjnym.
Przed podjęciem decyzji kwestię konsultowałem między innymi z Biskupem Athanasiusem Schneiderem, który napisał mi m.in.:
Tenendo conto dell’attuale situazione davvero grave nella Chiesa, penso sia giustificato per amore alla verità e alla straordinaria ricchezza spirituale e dottrinale del rito perenne della Chiesa di abbandonare tutto.
– „Biorąc pod uwagę aktualną niezwykle poważną sytuację Kościoła, uważam, że z miłości do prawdy i do nadzwyczajnego bogactwa duchowego i doktrynalnego odwiecznego rytu Kościoła, byłoby usprawiedliwione pozostawienie wszystkiego [dla tradycyjnej Mszy Świętej]”.
Przywołuję te daty i te okoliczności jawnie i publicznie. Chociaż dotyczą one mojej skromnej osoby, są to sprawy, którą dotyczą Kościoła i kultu publicznego. Kapłan jest osobą publiczną. I sprawy kultu katolickiego są sprawą publiczną.
Panu Bogu dziękuję za otrzymany dar kapłaństwa i wszelkie łaski towarzyszące mi na drodze kapłańskiej – zarówno te dotyczące mojej skromnej osoby, jak i tych, którym przez lata kapłaństwa mogę służyć.
Za wszystko, cokolwiek przez te 30 lat było moją niewiernością nieskazitelnemu depozytowi wiary w zakresie głoszonej doktryny, sprawowanego kultu i świętości życia kapłańskiego – przepraszam Pana Boga, Kościół i dusze.
Proszę Pana Boga i Matkę Bożą o łaskę wierności do końca. A Czcigodnych Konfratrów w kapłaństwie oraz drogich Wiernych proszę o modlitwę.
Niech Bóg będzie uwielbiony!
12 czerwca 1990 roku w kościele św. Stanisława Kostki przy ul. Konfederackiej w Krakowie przyjąłem święcenia kapłańskie z rąk Biskupa Albina Małysiaka CM.
Biskup Albin Małysiak CM, ur. 12 czerwca 1917, Kocoń; zm. 16 lipca 2011, Kraków.
Święcenia kapłańskie przyjął 1 maja 1941 z rąk Bp. Stanisława Rosponda.
Konsekracja biskupia: 5 kwietnia 1970. Konsekrator: Kard. Karol Wojtyła, współkonsekratorzy: Bp Bronisław Dąbrowski, Bp Julian Groblicki.
4 maja 2008 jako pierwszy polski biskup od czasów reformy liturgicznej udzielił grupie wiernych Sakramentu Bierzmowania i odprawił Mszę pontyfikalną (jako pierwszy na terenie Polski) w tradycyjnym rycie rzymskim.
29 lat temu, 12 czerwca Roku Pańskiego 1990, w Krakowie, z rąk Bp. Albina Małysiaka CM przyjąłem Sakrament Kapłaństwa.
Okoliczność kolejnej rocznicy święceń kapłańskich pozwala mi dołączyć kilka refleksji o charakterze nieco bardziej osobistym.
Dzięki łasce Bożej z upływem lat coraz wyraźniej dane mi jest rozumieć fundamentalną kwestię nieskazitelności katolickiej doktryny, by kapłański przekaz słowa mówionego i pisanego był w każdym detalu ortodoksyjny, a w konsekwencji bezpieczny dla duchowego dobra dusz.
Jeśli wolno mi odnieść się do własnych, dawniej mówionych i pisanych treści, wypada mi przeprosić Pana Boga i Kościół Katolicki za jakiekolwiek uchybienia doktrynalne – na przykład za cytowanie i stawianie w pozytywnym świetle autorów, którzy w świetle obiektywnych kryteriów katolickiej ortodoksji mieliby niejedno do korekty, za ujęcia, które w większym czy mniejszym stopniu trąciły nurtami nowymi, odbiegającymi od wierności Objawieniu Bożemu, nieomylnie przekazywanemu przez wieki przez Urząd Nauczycielski Kościoła.
Czas, który mi jeszcze Opatrzność pozostawi na tej ziemi, pragnę poświęcić na wierne Objawieniu Bożemu, którego źródłami są Tradycja i Pismo Święte, krzewienie słowa mówionego i pisanego – dla pożytku dusz w Polsce i rozsianych po świecie, gdziekolwiek.
Dziękuję Panu Bogu za łaskę złożonego kilka lat temu przyrzeczenia sprawowania do końca życia ziemskiego Mszy Świętej i innych Sakramentów wyłącznie w rycie tradycyjnym. Pragnę, aby przez wierność temu przyrzeczeniu Pan Bóg był godnie uczczony, Kościół Katolicki podwyższony, a dusze by odnosiły pożytek zbawienny.
Dziękuję wszystkim, którzy wspierają moją kapłańską służbę szczerą modlitwą, prostolinijną współpracą i darem materialnym. Współpraca z kapłanem przez kopiowanie, udostępnianie i multiplikowanie – także w przestrzeni internetu – kapłańskiego słowa, ujawnia już pewien znaczny stopień dojrzałości we wierze i zrozumienia pilnej potrzeby ortodoksyjnej służby kapłańskiej w aktualnej, niezwykle pogmatwanej sytuacji, w jakiej znalazły się dusze katolickie i Kościół.
Z ukontentowaniem konstatuję, że są w Polsce i w środowiskach polonijnych dusze, które wiedzą, jak dusza katolicka do kapłana katolickiego odnieść się powinna.
Sakrament Kapłaństwa jest ustanowiony przez Jezusa Chrystusa i nieskończenie przewyższa wszelkie godności, zaszczyty, hierarchie, stopnie i tytuły ludzkich struktur i układów.
Wobec Boga odnawiam dzisiaj katolickie Wyznanie wiary – Credo.
Wobec Boga ponawiam dzisiaj Przysięgę antymodernistyczną.
Z Chrystusowym autorytetem i z pomocą łaski Bożej pragnę dopełnić dni moich na ziemi w wiernej kapłańskiej służbie. Tak mi dopomóż Bóg!
Kapłańskie słowo katolickie codzienne:
Archiwum nagrań:
You must be logged in to post a comment.