Audio:
Ks. Jacek Bałemba SDB, Krótka analiza krytyczna Novus Ordo Missae
darem dla Kościoła na czasy zamętu powszechnego.
Video:
Wykład wygłoszony w Warszawie 14 września 2019 roku podczas Konferencji W trosce o wiarę katolicką w naszej Ojczyźnie. Elementy diagnozy i remedia, zorganizowanej przez Prywatne Katolickie Stowarzyszenie Wiernych Tradycji Łacińskiej im. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus z siedzibą w Warszawie.
†
Dnia 30 sierpnia 2019 roku zmarła w Warszawie
śp. GENOWEFA BRONIAREK
ur. 13 września 1958 roku w Świątkach k. Olsztyna
Niewiasta wielkiej wiary, modlitwy i ofiarności. Wielu kapłanom pomagała w drodze do katolickiej Tradycji. Była założycielką i pierwszym prezesem Prywatnego Katolickiego Stowarzyszenia Wiernych Tradycji Łacińskiej im. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus z siedzibą w Warszawie.
Przez wiele miesięcy bardzo cierpiała na nowotwór, ofiarując swoje cierpienia w intencji przywrócenia w Polsce i w Kościele tradycyjnej Mszy Świętej.
Zmarła zaopatrzona Sakramentami Świętymi przyjętymi w rycie tradycyjnym.
Ceremonie pogrzebowe rozpoczną się w czwartek 5 września 2019 o godz. 10.30
w kościele oo. Redemptorystów przy ul. Karolkowej 49 w Warszawie.
O godz. 10.00 będzie odmówiony Różaniec.
Pogrzeb na Cmentarzu Komunalnym Północnym przy ul. Wóycickiego
(od bramy północnej) o godz. 13.00.
Réquiem aetérnam dona ei, Dómine, et lux perpétua lúceat ei.
Requiéscat in pace.
Kapłan, który podejmuje decyzję związania się z katolickim odwiecznym kultem jest obiektem destrukcyjnego (przynajmniej w zamiarach) zainteresowania diabła. I niektórych ludzi.
Nie ustawajmy w modlitwie za duchownych, którzy w czasach zamętu powszechnego przecierają szlaki wierności ku odzyskaniu nieskazitelnego katolickiego kultu.
„Dopuśćcie dziatkom przychodzić do Mnie,
a nie zabraniajcie im” (Mk 10, 14).
Także dzieci należy przyprowadzać wyłącznie na Mszę Świętą w rycie rzymskim, aby od wczesnych lat wchodziły w tajemnice katolickiego kultu.
Delikatnie bardzo, kwestię jednak zasygnalizować należy, bo gdyby się podobne okoliczności przydarzyły tu czy tam, byśmy wiedzieli jak je rozegrać.
Nie da się wykluczyć, iż mogą zdarzyć się w „środowiskach tradycjonalistycznych” pewne działania, mające na celu zrażenie ludzi i odsunięcie ich od Mszy Świętej w rycie rzymskim. Działania te mogą polegać na przykład na szerzeniu plotek, intryg, oszczerstw, kłamstw, nieuzasadnionej krytyki, niszczeniu dobrej opinii itp.
Bardzo to już będzie roztropne, gdy wobec takich i im podobnych działań zachowamy dystans.
Katolicka sprawa przywracania katolickiej doktryny i katolickiego kultu nie zawisła na ludzkich małościach.
Katolicka sprawa przywracania katolickiej doktryny i katolickiego kultu zawisła na autorytecie Boga.
Katolicka sprawa przywracania katolickiej doktryny i katolickiego kultu zawisła na autorytecie Kościoła Katolickiego.
Idźmy do meritum!
Z wdzięcznością wobec Pana Boga dostrzegając stopniowe przywracanie katolickiego kultu – Mszy Świętej w rycie rzymskim – możemy odnieść doń słowa Apostoła Narodów: „Otwarła się bowiem wielka i obiecująca brama, a przeciwnicy są liczni” (1 Kor 16, 9).
Niezmiernie rzadko w publikacjach poruszam kwestie personalne. Wyjątek może być uzasadniony okolicznościami, a przede wszystkim wymogami prawdy i przejrzystości wobec Boga i Kościoła.
Wobec podjętej przeze mnie kilka lat temu wobec Boga i Kościoła decyzji związania się WYŁĄCZNIE i DOŻYWOTNIO z Mszą Świętą w czcigodnym rycie rzymskim, bezcelowe są próby zainteresowania mojej skromnej osoby (na przykład przez przysyłanie mi linków) nagłośnionymi kaznodziejami, którzy nie mają nic wspólnego z tradycyjną katolicką Mszą Świętą. Proszę uprzejmie o uszanowanie mojej decyzji – ze wszystkimi jej konsekwencjami.
Za Duchowieństwo modlę się i będę się cieszył z każdej duszy kapłańskiej, która w czasach zamętu powszechnego podejmie decyzję poważną – katolicką – w zakresie doktryny i kultu.
Jednym z najbardziej tragicznych i powszechnych zwycięstw diabła w czasach zamętu powszechnego jest przekonanie ogromnej liczby deklarujących przywiązanie do wiary katolickiej, że się nie da. Nie da się być wiernym odwiecznej, nieskazitelnej, katolickiej, ortodoksyjnej doktrynie. Nie da się oddawać Panu Bogu czci przez związanie się wyłącznie z odwiecznym, nieskazitelnym, tradycyjnym, katolickim kultem – Mszą Świętą w rycie rzymskim. I tak kiwają jedni nad drugimi głowami – świeccy nad kapłanami, duchowni nad świeckimi. Chocholi taniec.
Zauważmy, że istotowo (choć często nieintencjonalnie) jest to oskarżanie Boga, że postawił nas w sytuacji, w której nie da się być wiernym. A to jest bluźnierstwo.
Z taką postawą wiąże się dość często upodobanie do utyskiwania na świat, Kościół, warunki, okoliczności itd.
Dusza prostolinijna wobec Boga (więc wierząca po katolicku!) ma spojrzenie Boże i decyzje konsekwentne podejmie wobec Boga chętnie.
Da się być wiernym odwiecznej, nieskazitelnej, katolickiej, ortodoksyjnej doktrynie.
Da się oddawać Panu Bogu cześć przez związanie się wyłącznie z odwiecznym, nieskazitelnym, tradycyjnym, katolickim kultem – Mszą Świętą w rycie rzymskim.
John Vennari we wstępie do książki Priest, where is thy Mass? Mass, where is thy Priest?, poruszając kwestię prawnych podstaw wyrugowania Mszy Świętej w rycie rzymskim, pisał m.in.:
Kard. Stickler powiedział dalej: „Papież Jan Paweł II zadał w 1986 roku komisji złożonej z dziewięciu kardynałów dwa pytania. Pierwsze brzmiało: «Czy papież Paweł VI albo inna kompetentna władza zakazała urzędowo powszechnego odprawiania Mszy trydenckiej?»”. Kardynał powiedział: „Mogę to powiedzieć, ponieważ byłem jednym z tych dziewięciu kardynałów. (…) Nie, Msza św. Piusa V nigdy nie została zakazana”. Drugie pytanie brzmiało: „Czy jakikolwiek biskup może zakazać cieszącemu się dobrą reputacją kapłanowi odprawiania Mszy trydenckiej?”. I kardynał Stickler odpowiedział: „Dziewięciu kardynałów jednogłośnie zgodziło się, że żaden biskup nie może zakazać katolickiemu kapłanowi odprawiania Mszy trydenckiej”.
Cóż powiedzieć? Stawia to wszystkie dotyczące tej kwestii posoborowe zakazy, restrykcje, regulacje, indulty i koncesje w wątpliwym świetle.
Jedną z przyczyn mało gorliwego przywracania katolickiej Mszy Świętej w rycie rzymskim jest fakt przywiązania głowy do fałszywych objawień ze strony tych, którzy już się o Mszy Świętej dowiedzieli i pierwsze kroki ku niej poczynili.
Trudno, aby przywracaniu katolickiej Mszy Świętej poświęciła się gorliwie dusza, która ma głowę zajętą rzekomymi objawieniami, a nauczanie Św. Piusa V i tradycyjne katolickie katechizmy odkłada na półkę.
Msza Święta w odwiecznym rycie rzymskim jest kultem katolickim, nieskazitelnym, niewątpliwie MIŁYM BOGU.
Ciekawe, że wiele osób stawiających pierwsze kroki ku tejże katolickiej Mszy Świętej bardzo rozgląda się na innych – co powiedzą, jak ocenią, jak mnie potraktują.
Lepiej będzie częściej pomyśleć trzeźwo: Msza Święta w odwiecznym rycie rzymskim jest kultem katolickim, nieskazitelnym, niewątpliwie MIŁYM BOGU.
Czasy zamętu powszechnego. Jednym z pilnych zadań duszy katolickiej jest przywracanie katolickiego kultu. Jako fundament naszych starań miejmy:
Źródło magisterialne: tutaj.
Źródło analityczne: tutaj.
Nie ma nic zdrożnego w odwiedzeniu kapłana celem rozmowy, konsultacji, zasięgnięcia rady.
Korzystniej dla duszy jest odwiedzić kapłana, aby wziąć udział w odprawianej przez kapłana Mszy Świętej w rycie rzymskim, aby się u kapłana szczerze i ze skruchą wyspowiadać, aby poprosić kapłana o błogosławieństwo.
W cennej poznawczo książce Gdzie jest Twoja Msza, kapłanie? znajdujemy świadectwa kilkunastu kapłanów, którzy nigdy nie odprawiali nowej Mszy oraz kapłanów, którzy po jakimś czasie odprawiania zreformowanej Mszy, podjęli decyzję wyłącznego odprawiania Mszy Świętej w rycie rzymskim.
Ks. Paul Wickens (1930-2004) przyjął święcenia kapłańskie w 1955 roku. Wspominając swój powrót do tradycyjnej Mszy Świętej w początkach lat osiemdziesiątych, mówił:
„Ponieważ nie mogłem korzystać z kościoła, odprawiałem tradycyjną Mszę w moim pokoju. Skoro tylko odprawiłem ją po raz pierwszy, rozjaśniło mi się w głowie. Zrozumiałem, że nowa Msza była naprawdę sednem problemów w Kościele. Usunięcie Mszy Wszechczasów było wielkim zwycięstwem modernistów. I nigdy już potem do Novus Ordo nie wróciłem”.
Kiedy jesteśmy związani wyłącznie ze Mszą Świętą w rycie rzymskim, przychodzi rozum, przychodzi łaska, która porządkuje kolejne segmenty naszego życia. Potrzebna jest jednak otwartość na działanie łaski Bożej, podejmowanie decyzji porządkujących i codzienna troska o wierność łasce. Potrzebna jest współpraca z łaską!
Głupio robi człowiek, który chadza na tradycyjną Mszę Świętą, a nie współpracuje z łaską, żyje w grzechu i w grzesznych przywiązaniach, nie zrywa z tym, co jest przeszkodą dla działania łaski.
Dusza katolicka, która odkryła skarb tradycyjnej Mszy Świętej, nie może żyć tak, jak do tej pory! Św. Paweł napomina: „Współpracując zaś z Nim napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej” (2 Kor 6, 1).
Nie jest konieczne, aby zanim ktoś przyjdzie po raz pierwszy na Mszę Świętą w rycie rzymskim, najpierw przeczytał ogromną ilość literatury na temat tradycyjnej katolickiej liturgii. Można przyjść, jak to zdarzyło się jednej czy drugiej duszy, prosto z ulicy. Najlepszym przygotowaniem do brania udziału we Mszy Świętej w rycie rzymskim jest czyste serce, stan łaski uświęcającej, odrzucenie grzechu i prowadzenie życia świętego. W takiej duszy będzie działać z mocą łaska misteriów. A czas na pouczającą lekturę o tradycyjnej Mszy Świętej zawsze jest stosowny, także wtedy, kiedy już zaczęliśmy brać w niej udział.
Św. Ambroży daje następujące pouczenie, tym którzy już przyjęli sakramenty:
„Teraz natomiast nadszedł czas, abyśmy powiedzieli wam o świętych obrzędach i ujawnili znaczenie sakramentów. Gdybyśmy próbowali uczynić to wcześniej, zanim jeszcze zostaliście wprowadzeni, byłoby to raczej zdradą niż objaśnieniem. A zresztą światło misteriów bardziej przenika nie przygotowanych niż wówczas, kiedy poprzedzone jest wstępnym pouczeniem” (Św. Ambroży, O misteriach).
Niektórzy rodzice i dziadkowie martwią się, bo ich dzieci czy wnuki przestały chodzić do kościoła. Jeżeli wycofały się z miejsc, gdzie głosi się nauki odkształcone i gdzie sprawowana jest liturgia zdeformowana, stało się dobro. Pół drogi już zrobili! Teraz trzeba, aby zrobili drugą połowę – by odnaleźli drogę do miejsc, gdzie głosi się ortodoksyjną doktrynę katolicką i gdzie sprawowany jest nieskazitelny odwieczny katolicki kult.
Kto już podjął decyzję związania się wyłącznie i dożywotnio z Mszą Świętą w rycie rzymskim, niech odrzuci wszelkie obawy. Decyzja jest katolicka.
Źródło magisterialne: tutaj.
Źródło analityczne: tutaj.
W Polsce jest zaledwie garstka dusz, która poświęca swoje życie przywracaniu katolickiego kultu.
Do zaledwie garstki dusz, które w Polsce poświęcają się przywracaniu katolickiego kultu, zawsze można dołączyć. Czas na decyzje poważne.
U podstaw: szczera motywacja wiary. Niezmutowanej. Katolickiej.
Źródło magisterialne: tutaj.
Źródło analityczne: tutaj.
Elígite hodie, quod placet, cúi servire potíssimum debeátis.
„Wybierzcie dziś, co się wam podoba, komu raczej służyć macie” (Joz 24, 15).
Niejednej duszy duchownej i świeckiej bardzo pomocne na drodze wierności Panu Bogu było podjęcie decyzji wyraźnej: CAŁKOWITE pozostawienie kultu zreformowanego i związanie się WYŁĄCZNIE z odwiecznym rytem rzymskim Mszy Świętej.
Źródło magisterialne: tutaj.
Źródło analityczne: tutaj.
You must be logged in to post a comment.