Sprawowanie wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie kultu katolickiego – Mszy Świętej w rycie rzymskim – jest wyrazem pokory wobec Pana Boga i wierności odwiecznej praktyce kultycznej Kościoła Katolickiego.
Tag: pokora
Ks. Jacek Bałemba SDB, Kazanie o pokorze
Dominica X Post Pentecosten – X Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Lekcja 1 Kor 12, 2-11
Ewangelia Łk 18, 9-14
O pokorze
Ks. Jacek Bałemba SDB, Kazanie wygłoszone 13 sierpnia 2017 roku
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube
Oblicza przewrotności
Bywa. Ktoś kogoś w taki czy inny sposób skrzywdził czy obraził. Zamiast się ukorzyć i przeprosić, zaczyna obwiniać osobę skrzywdzoną i podejmuje wobec niej dalsze działania negatywne. O, ludzka przewrotności!
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube
Ks. Jacek Bałemba, Kazanie na X Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego – audio
O pokorze
Ks. Jacek Bałemba, Kazanie na X Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego
13.08.2017
Dominica X Post Pentecosten ~ II. classis
1 Kor 12, 2-11; Łk 18, 9-14
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
Niedowierzanie delikatne. Przezwyciężone.
„Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny». (…) Lecz Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił»” (Łk 5, 8. 10).
Jakieś delikatne niedowierzanie Panu Bogu może mieć za podstawę uczciwe spojrzenie na historię swojego życia. Czy po tylu grzechach, które w życiu popełniłem mogę być obiektem życzliwego zainteresowania – co więcej, miłości – ze strony Pana Boga?
Łaska delikatnie przezwycięża takie niedowierzanie. Jestem obiektem życzliwego zainteresowania – co więcej, miłości – ze strony Pana Boga. Prawda to wysoce mobilizująca: nie można żyć infantylnie, jak rozkapryszone dziecko bez celu i steru, grzesząc bezkarnie do woli. Skoro Pan Bóg kocha i patrzy życzliwie, należy na miłość odpowiedzieć miłością. A „miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań” (1 J 5, 3).
Sic nos amantem, quis non redamaret?
„Tak nas kochającego, któż nie pokocha z równą miłością?”.
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube
Refleksja cierpka
„Po udręce i sądzie został usunięty;
a kto się przejmuje Jego losem?” (Iz 53, 8).
„…tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim” (Dz 2, 23-24).
Doprawdy, nie mamy jako ludzkość czym się chlubić. Dopuściliśmy się największej nieprawości i niesprawiedliwości w dziejach świata, skazując Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, pomylonym nieprawym wyrokiem na przerażające cierpienia i śmierć okrutną. Doprawdy, nie mamy się czym chlubić.
Największa nieprawość i niesprawiedliwość już się dokonała w historii świata. Człowiek, mizerne stworzenie, skazał Stwórcę na śmierć. Pod osłoną procedur prawnych.
Mówiąc więc trywialnie i siermiężnie, nie podskakujmy przed Panem Bogiem, nie podnośmy ręki na nieomylny depozyt wiary objawiony przez Boga. Jesteśmy przed Panem Bogiem niewypłacalnymi dłużnikami, którzy bezczelnie podnieśli rękę na Stwórcę. I każdy z nas ma tu swoją niechlubną cząstkę – przez każdy nasz grzech.
A to, że Pan Bóg z tajemnicy Krzyża wydobył niekończone łaski zbawienia dla ludzkości, wcale nie umniejsza naszego prostactwa, wyrażonego w najbardziej niesprawiedliwym wyroku w historii świata – skazaniu Syna Bożego na śmierć.
Doprawdy, jako ludzkość nie mamy się czym chlubić. A już przed Panem Bogiem – w szczególności.
Pokora postulatem naglącym.
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube
Ks. Jacek Bałemba, Kazanie o pokorze (audio)
– – –
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
Pokora przed Panem Bogiem
Rozum jest wielkim darem Bożym. Są nieskończone przestrzenie tajemnicy Boga, których rozum zgłębić nie zdoła.
Człowiek uczciwy, kochający prawdę, potrafi – i chce! – skłonić swoją głowę w pokorze przed niezgłębioną tajemnicą wyroków Boskich.
Człowiek uczciwy, kochający prawdę, skłania swoją głowę w pokorze przed niezgłębioną tajemnicą wyroków Boskich.
Pisze św. Paweł:
O altitudo divitiarum sapientiae, et scientiae Dei: quam incomprehensibilia sunt iudicia eius, et investigabiles viae eius! Quis enim cognovit sensum Domini? aut quis consiliarius eius fuit?
„O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!
Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą?” (Rz 11, 33-34).
Rozumne jest uznać granice rozumu.
Akt pokory jest aktem rozumnym. Uczciwym intelektualnie.
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube
Piękno duszy skruszonej i ufającej
Codziennie o wieczornej porze czynimy rachunek sumienia. Z wdzięcznością rozpamiętujemy cierpienia naszego Pana Jezusa Chrystusa podjęte z miłości do nas. W świetle Chrystusowej tajemnicy uświadamiamy sobie nasze grzechy, niedoskonałości, braki. Wzbudzamy akty skruchy i ufności. Przynosimy Zbawicielowi nasze utrudzenia i cierpienia. Z ufnością i pokorą prosimy o przebaczenie.
Skarby sztuki. Skarby muzyki. To ona, środkami sobie właściwymi, wyraża subtelne odniesienia ludzkiej duszy do Stwórcy.
Charles Gounod, O Divine Redeemer
Romantyczna stylistyka głosu, linii melodycznej, bogatej harmonii, zróżnicowania dynamicznego i kolorystycznego odzwierciedlają bogactwo niuansów duszy wołającej do Boga. Mistrzowskie wykonanie Jessye Norman.
Przepiękny śpiew, wyrażający ufność duszy doświadczonej cierpieniem i świadomością własnej grzeszności. Zróżnicowanie emocji i dynamiki odzwierciedla niepokój duszy, która odnosi dramat swojego życia do Boga, w szczerym akcie pokornej modlitwy, aż po wzruszającą konkluzję – ostatnie słowa i stonowane akordy – jak niezawodny akt ufności złożonej tylko w Bogu. Niespokojne serce ludzkie jedynie w Bogu znajduje pokój i ukojenie, spoczywa bezpiecznie tylko w Nim.
Trzeba wysłuchać do ostatnich słów, do ostatnich wybrzmiewających akordów… Piękno duszy skruszonej i ufającej. Spełnionej.
Ah! Turn me not away,
Receive me tho’ unworthy;
Hear Thou my cry,
Behold, Lord, my distress!
Answer me from thy throne,
Haste Thee, Lord to mine aid,
Thy pity shew in my deep anguish!
Let not the sword of vengeance smite me,
Though righteous thine anger,
O Lord! Shield me in danger, O regard me!
On Thee, Lord, alone will I call.
O Divine Redeemer! O Divine Redeemer!
I pray Thee, grant me pardon,
and remember not, remember not my sins!
Forgive me, O Divine Redeemer!
Night gathers round my soul;
Fearful, I cry to Thee;
Come to mine aid, O Lord!
Haste Thee, Lord, haste to help me!
Hear my cry! Save me Lord in Thy mercy;
Come and save me, O Lord!
Save, in the day of retribution,
From Death shield Thou me, O my God!
O Divine Redeemer, have mercy!
Help me, my Saviour!
You must be logged in to post a comment.