Fundamentem polskiej racji stanu jest przywracanie katolickiego kultu i katolickiej wiary – niezmienionej, tej samej, jaką Kościół Katolicki przyniósł na polską ziemię ponad tysiąc lat temu.
Duchowni – garstka – sprawujący wyłącznie katolicki kult i krzewiący wyłącznie niezmienioną katolicką wiarę, są dobrem narodowym. Ktoś to musiał w końcu głośno powiedzieć.
Quicúmque vult salvus esse, ante omnia opus est ut téneat cathólicam fidem.
Quam nisi quisque íntegram inviolatámque serváverit, absque dubio in aetérnum períbit.
„Ktokolwiek pragnie być zbawiony, przede wszystkim winien się trzymać katolickiej wiary.
Której jeśliby kto nie zachował całej i nienaruszonej, ten niewątpliwie zginie na wieki” (Św. Atanazy, Biskup, Wyznanie wiary).
Nie wystarczy tylko diagnoza, ale należy podać remedium, „adres” – wyraźnie, dokładnie, expressis verbis!
W przeciwnym wypadku zostawia się dusze w ogólności, w niedookreśleniu, w niepewności, na rozdrożu.
Nie wystarczy powiedzieć, że od ponad pięćdziesięciu lat „coś jest w Kościele nie tak”.
Nie wystarczy powiedzieć, że od ponad pięćdziesięciu lat w oficjalnych strukturach kościelnych krzewiona jest zmieniona religia.
Nie wystarczy powiedzieć – z rzetelnością apologetyczną – w jakich punktach wiara katolicka różni się od krzewionej od ponad pięćdziesięciu lat w oficjalnych strukturach kościelnych zmienionej religii.
Co zatem należy uczynić?
– zerwać z kultem niekatolickim, reformowanym,
– zerwać z fałszywą doktryną, reformowaną,
– zerwać z grzechem i bałaganem w swoim życiu.
„Adres” ratujący nas to przede wszystkim:
– kult katolicki – Msza Święta w rycie rzymskim, sprawowana przez ważnie wyświęconego kapłana katolickiego,
– doktryna katolicka – czerpana z tradycyjnych katolickich katechizmów,
– stan łaski uświęcającej i rzetelne wypełnianie obowiązków stanu.
Decyzje katolickie, klarowne, porządkujące, dobrze rokują. Przede wszystkim perspektywą zbawienia wiecznego. Pan Bóg łaski nie poskąpi. A my – nie próżnujmy!
„Więc cóż może uczynić chrześcijanin-katolik, jeśli jakaś cząsteczka Kościoła oderwie się od wspólności powszechnej wiary? Nic innego, jeno przełoży zdrowie całego ciała nad członek zakażony i zepsuty. A jak ma postąpić, jeśliby jakaś nowa zaraza już nie cząstkę tylko, lecz cały naraz Kościół usiłowała zakazić? Wtedy całym sercem przylgnąć winien do starożytności; tej już chyba żadna nowość nie zdoła podstępnie podejść” (Św. Wincenty z Lerynu, Commonitorium).
Ecclesia ibi est, ubi fides vera est.
„Kościół jest tam, gdzie jest prawdziwa wiara”
(św. Hieronim, Doktor Kościoła).
W podejmowaniu drogi powrotu do katolickiego kultu i katolickiej doktryny, strzeżmy się jak zarazy nurtów i pomysłów protagonistycznych, subiektywistycznych i udziwnionych.
Bądźmy wierni katolickiemu odwiecznemu kultowi i katolickiej odwiecznej doktrynie. Obiektywizm katolickiej wierności.
„Więc cóż może uczynić chrześcijanin-katolik, jeśli jakaś cząsteczka Kościoła oderwie się od wspólności powszechnej wiary? Nic innego, jeno przełoży zdrowie całego ciała nad członek zakażony i zepsuty. A jak ma postąpić, jeśliby jakaś nowa zaraza już nie cząstkę tylko, lecz cały naraz Kościół usiłowała zakazić? Wtedy całym sercem przylgnąć winien do starożytności; tej już chyba żadna nowość nie zdoła podstępnie podejść” (Św. Wincenty z Lerynu, Commonitorium).
Kto już czegoś się dowiedział i widzi poważny, nawarstwiający się od kilkudziesięciu lat, problem zmiany katolickiego kultu i katolickiej doktryny, niech się codziennie modli do Św. Józefa – niech odmawia codziennie Litanię do Św. Józefa – w intencji: o powrót do katolickiego kultu i do katolickiej wiary.
Duszy modlącej się z ufnością Święty Józef wyprosi potrzebne światło i odwagę do podjęcia decyzji porządkujących. Katolickich. Zbawiennych!
Dobrze się zastanówmy – czy chodzi nam o dostęp do kultu katolickiego, czy reformowanego. Nie jest to to samo.
Gdybyśmy podjęli decyzję związania się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z Mszą Świętą w rycie rzymskim z motywu oddania Panu Jezusowi obecnemu w Najświętszym Sakramencie najdoskonalszej czci i uchronienia Pana Jezusa przed profanacją i nieuszanowaniem, byłoby to już bardzo wiele.
Víam veritátis elégi.
Obrałem drogę prawdy.
(Ps 118, 30)
Poważnym przejawem naszego zrozumienia i umiłowania katolickiego kultu będzie związanie się z Mszą Świętą w rycie rzymskim wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie.
Jeśli ktoś nie żyje w stanie łaski uświęcającej, niech się nie porywa na działania w obronie Mszy Świętej w rycie rzymskim o szerszym zasięgu. Najpierw trzeba uświęcić własną duszę.
Kapłan radzi.
Takie postanowienie sobie na Rok Pański 2021 uczyńmy – wobec Boga i Kościoła:
Wiążę się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z Mszą Świętą w rycie rzymskim.
A kto już takie postanowienie sobie uczynił i dochowuje mu wierności, niech na Rok Pański 2021 uczyni następne postanowienie:
Oprócz niedziel i świąt nakazanych, wezmę udział we Mszy Świętej w rycie rzymskim przynajmniej raz w tygodniu, w dzień powszedni.
Dobiega końca Rok Pański 2020. Czy już podjąłem decyzję związania się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z kultem katolickim – Mszą Świętą w rycie rzymskim?
Kazanie na ostatnią niedzielę Roku Pańskiego 2020 – roku 450. rocznicy bulli św. Piusa V Quo primum – wygłoszone 27.12.2020 r. w kościele pw. Św. Józefa Rzemieślnika w Międzyborzu, podczas Mszy Świętej w rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB
.
Tekst bulli w formie broszury można zamawiać,
pisząc na adres mailowy podany na dole wpisu – tutaj
Skoro już wydobywamy się z meandrów zmienionej religii, myślmy o tym i o to się za łaską Bożą usilnie starajmy, aby po naszej śmierci pozostało po nas wyraziste i czyste świadectwo wierności katolickiej, by można było powiedzieć i napisać zgodnie z prawdą: odszedł katolik związany wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z kultem katolickim – Mszą Świętą w rycie rzymskim – który dochował wierności do końca. Publicznie, jawnie, nieanonimowo. Dał świadectwo.
Miła Panu Bogu decyzja związania się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z kultem katolickim – Mszą Świętą w rycie rzymskim – jest decyzją katolicką.
Prywatne Katolickie Stowarzyszenie Wiernych Tradycji Łacińskiej im. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus z siedzibą w Warszawie, w swojej skromnej działalności, daje do dyspozycji Czytelników, wydane w formie broszury, trzy cenne teksty, które dla podjęcia wzmiankowanej decyzji mogą okazać się kluczowe.
Św. Pius V, Bulla Quo primum.
Podstawa magisterialna, na poziomie papieskim, dochowania wierności katolickiemu kultowi – Mszy Świętej w rycie rzymskim.
Kard. Alfredo Ottaviani i Kard. Antonio Bacci, Krótka analiza krytyczna Novus Ordo Missae.
Rzeczowa i detaliczna krytyka kultu reformowanego, której głównym autorem był o. Guérard des Lauriers OP.
Michał Rzepka, Najsmutniejsza z rocznic albo Złote Gody Novus Ordo, czyli krótka analiza informacyjna rytu Pawła VI.
Warto skromnie zauważyć, że ta gruntowna i wieloaspektowa analiza pojawia się w środowisku polskim.
Trzy teksty w języku polskim. Zamawiajmy – czytajmy z uwagą – polecajmy innym. Niech rozkwita na polskiej ziemi i gdziekolwiek na świecie złoty nurt powrotu i ukochania katolickiego kultu, miłego Panu Bogu – Mszy Świętej w rycie rzymskim!
Zamówienia można składać, pisząc na adres mailowy:
stowarzyszenie@wiernitradycjilacinskiej.pl
Broszury są do nabycia także w tutejszym duszpasterstwie, w kruchcie: wejście
Trádidi enim vobis in primis, quod et accépi.
„Albowiem podałem wam najpierw, co też otrzymałem” (1 Kor 15, 3).
Przywracać w Polsce kult katolicki – Mszę Świętą w rycie rzymskim.
Przywracać w Polsce doktrynę katolicką – zawartą w tradycyjnych katolickich katechizmach.
Przywracać w Polsce moralność katolicką – realizowaną przez wieki przez dusze katolickie, z których wiele doszło do wysokiego stopnia świętości.
W przeciwnym wypadku mówienie o „wierze naszych ojców” jest figurą retoryczną bez pokrycia. Puste gadanie.
By polska pamięć nie szwankowała – więcej
Multa etiam turba sacerdotum oboediebat fídei.
„Wielkie też mnóstwo kapłanów posłuszne było wierze” (Dz 6, 7).
Ryt rzymski Mszy Świętej jest rytem własnym Kościoła Katolickiego. Niech nas Bóg broni od zaakceptowania nurtów, które przywracanie katolickiego kultu chciałyby zawęzić wyłącznie do określonych struktur i kontekstów – wydzielony i dozowany sektor dla miłośników archiwaliów liturgicznych.
Św. Jan Bosko troszczył się o to, aby powstające Zgromadzenie Salezjańskie cieszyło się nowymi powołaniami. Równocześnie cieszył się z każdego powołania: wielu spośród jego wychowanków zostało kapłanami diecezjalnymi i zakonnymi. Miał serce wielkoduszne, katolickie. Myślał o dobru i pożytku całego Kościoła.
W sprawach przywracania katolickiego kultu nikt nie może rościć sobie prawa na wyłączność. Tradycja jest dziełem Ducha Świętego, jest skarbem Kościoła Katolickiego i woła o wierność powszechną!
Dusza katolicka będzie się cieszyć i Panu Bogu dziękować za każdego biskupa i kapłana, gdziekolwiek żyjącego na świecie, który dzięki łasce Bożej wydobywa się z odmętów zmienionej religii, przyjmuje wiarę katolicką i zaczyna składać Bogu katolicki kult – ofiarę czystą: Mszę Świętą w rycie rzymskim.
14 września 2019 roku w Warszawie, podczas Konferencji „W trosce o wiarę katolicką w naszej Ojczyźnie. Elementy diagnozy i remedia”, zorganizowanej przez Prywatne Katolickie Stowarzyszenie Wiernych Tradycji Łacińskiej im. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, mgr inż. Michał Rzepka wygłosił referat: Najsmutniejsza z rocznic albo Złote Gody Novus Ordo, czyli Krótka analiza informacyjna rytu Pawła VI.
Dostępne jest nagranie w dwóch częściach:
Staraniem Prywatnego Katolickiego Stowarzyszenia Wiernych Tradycji Łacińskiej im. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, w tych dniach ukazała się drukiem treść referatu.
.
Zamówienia można już składać, pisząc na adres mailowy:
stowarzyszenie@wiernitradycjilacinskiej.pl
Oby uważna lektura pomogła wielu duszom w kraju i za granicą podjąć quam primum decyzje miłe Niebu – związania się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z kultem katolickim: Mszą Świętą w rycie rzymskim!
Powrót do Mszy Świętej w rycie rzymskim nie jest pójściem za opinią tego czy owego księdza. Chodzi o przywracanie katolickiego kultu. Wymóg obiektywny.
Wszelkie diagnozy, dotyczące sytuacji kościelnej w ostatnich kilkudziesięciu latach, oraz wszelkie próby wskazywania na środki zaradcze, które pomijałyby kwestię priorytetową przywracania katolickiego kultu – Mszy Świętej w rycie rzymskim – byłyby, najdelikatniej mówiąc, dalece niewystarczające.
Choćbyśmy w naszym życiu położyli wyrazisty akcent na jedną tylko kwestię – na związanie się wyłączne z Mszą Świętą w rycie rzymskim i krzewienie jej znajomości wśród bliźnich – będzie to już bardzo wiele. Przysłużymy się chwale Bożej i oddamy drogocenną przysługę naszym bliźnim i własnej duszy.
Św. Ignacy Antiocheński, biskup i męczennik, pisał w liście do Polikarpa: „Niech cię nie trwożą ci, którzy wydają się godnymi wiary, a nauczają błędu. Bądź nieugięty jak uderzane młotem kowadło”.
Słowo katolickiego biskupa i męczennika weźmy sobie mocno do serca w naszych niewzruszonych staraniach o przywracanie katolickiego kultu – Mszy Świętej w rycie rzymskim.
„Otwarła się bowiem wielka i obiecująca brama, a przeciwnicy są liczni” (1 Kor 16, 9).
You must be logged in to post a comment.