Tag: Sakramenty

Katolicki porządek małżeństwa

„Małżeństwo zostało podniesione przez Chrystusa Pana do godności Sakramentu. Aby było ważne, musi być zawarte wobec proboszcza danej parafii, lub upoważnionego przezeń kapłana i dwu świadków. Małżeństwo przestaje istnieć tylko wtedy, gdy jedno z małżonków umiera. Za życia obu, żadne z nich nie może wejść w nowy ważny związek małżeński. Kościół gani małżeństwa mieszane (gdy jedno z małżonków nie należy do Kościoła Katolickiego). Bardziej jeszcze pożałowania godną jest rzeczą zawieranie małżeństwa z osobą zupełnie niewierzącą” (Kard. Mercier).

O katolickim porządku małżeństwa naucza prawowity papież Pius XI w encyklice Casti connubii.
Katolik czyta.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
actualia.blog

Kościół Katolicki o zmianie obrzędów Sakramentów Świętych

Si quis dixerit, receptos et approbatos Ecclesiæ Catholicæ ritus, in solemni Sacramentorum administratione adhiberi consuetos, aut contemni, aut sine peccato a ministris pro libito omitti, aut in novos alios per quemcumque Ecclesiarum Pastorem mutari posse: anathema sit.

Concilium Tridentinum, Sessio VII, 3 Mart. 1547: Decretum de sacramentis
Canones de sacramentis in genere, Can. 13

Gdyby ktoś mówił, że przyjęte i uznane obrzędy Kościoła Katolickiego, zwyczajowo stosowane przy uroczystym udzielaniu Sakramentów, mogą być lekceważone lub dowolnie i bez grzechu pomijane, lub zmieniane na inne nowe przez jakiegokolwiek Pasterza Kościołów – niech będzie wyklęty.

Sobór Trydencki, Sesja 7, 3 marca 1547, Dekret o sakramentach
Kanony o sakramentach w ogólności, Kanon 13.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
actualia.blog

Sobór Trydencki o zmienianiu Sakramentów

Si quis dixerit, receptos et approbatos Ecclesiæ Catholicæ ritus, in solemni Sacramentorum administratione adhiberi consuetos, aut contemni, aut sine peccato a ministris pro libito omitti, aut in novos alios per quemcumque Ecclesiarum Pastorem mutari posse: anathema sit.

Gdyby ktoś mówił, że przyjęte i uznane obrzędy Kościoła Katolickiego, zwyczajowo stosowane przy uroczystym udzielaniu Sakramentów, mogą być lekceważone lub dowolnie i bez grzechu pomijane, lub zmieniane na inne nowe przez jakiegokolwiek Pasterza Kościołów – niech będzie wyklęty.

Sobór Trydencki, Sesja 7, Dekret o sakramentach,
I/B. Kanony o sakramentach, Kanon 13.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Zarzuty

Dezawuowanie, ignorowanie i określanie mianem wrogów wiary kapłanów, którzy jak dobroczynny niezawodny drogowskaz wskazują jednoznacznie na źródła prawdy i łaski – tradycyjną Mszę Świętą, tradycyjne Sakramenty i katolicką niezmutowaną doktrynę –  jest procederem wrogim wierze katolickiej.
Tragicznym paradoksem jest, że uważający się za katolików – z prawej i lewej strony – odważają się tu i tam twierdzić, iż owi kapłani błądzą i ludzi w błąd wprowadzają.
Pan Bóg widzi.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Obietnica

Ab ortu enim solis usque ad occasum
magnum est nomen meum in géntibus,
et in omni loco sacrificatur et offertur nómini meo oblatio munda.

„Albowiem od wschodu słońca aż do jego zachodu
wielkie będzie imię moje między narodami,
a na każdym miejscu dar kadzielny będzie składany
imieniu memu i ofiara czysta” (Ml 1, 11).

Biorąc całe Niebo na świadków, złożyłem dzisiaj Panu Bogu obietnicę, że będę celebrował Mszę Świętą i inne Sakramenty Święte wyłącznie w rycie tradycyjnym – dopóki mi zdrowie i siły pozwolą pełnić służbę kapłańską.
Decyzja, jak ufam, podjęta nie bez udziału łaski Bożej, miła Niebu, dla Kościoła Katolickiego pożyteczna i zbawieniu dusz wielu służąca.
Kult Boży sprawowany przez kapłana to sprawa Kościoła, sprawa publiczna, stąd dzisiejsza wzmianka publiczna.
Tak mi dopomóż Bóg!

– – –
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus

Sacerdos in aeternum

W czasach zamętu powszechnego wypada przypomnieć i tę prawdę, że kapłan ważnie wyświęcony pozostaje kapłanem na zawsze – niezależnie od tego czy aktualnie pełni funkcje kapłańskie i czy podlega karom kościelnym.
Święcenia kapłańskie, podobnie jak sakrament Chrztu i Bierzmowania, są nieusuwalne i wyciskają na duszy niezatarte znamię, tzw. charakter. Taka jest pewna nauka katolicka. Prawdziwa.
Tytułowanie ważnie wyświęconego kapłana per pan, tylko dlatego, że aktualnie nie pełni funkcji kapłańskich czy podlega karom kościelnym, ujawnia żenujące braki znajomości teologii katolickiej. O innych motywacjach tego procederu werbalnego nawet nie wspominamy.
Terminologia uczciwa odzwierciedla obiektywny stan rzeczy. Katolik dokłada starań, aby jego mowa odzwierciedlała obiektywny stan rzeczy.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Troski katolickich rodziców

W czasach zamętu powszechnego, jakie wtargnęły do Kościoła, niejeden rodzic – ojciec i matka – myślący poważnie o katolickim wychowaniu swoich pociech, pragnie dla nich darów najcenniejszych: Sakramentów świętych w rycie tradycyjnym, w tym Sakramentu Bierzmowania.
Trudności piętrzą się – co tylko wskazuje na skalę lekceważenia najcenniejszych skarbów łaski, jakich Kościół Katolicki przez wieki udzielał dla dobra wielu dusz. Problem poważny.
Dobrą rzeczą będzie wspierać tych katolickich rodziców – ojców i matki – aby ich starania były skuteczne.


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube

Katolicka troska o chorych

namaszczeniechorych

Czym jest ostatnie namaszczenie?
Ostatnie namaszczenie jest sakramentem ustanowionym dla duchowego i cielesnego wspomożenia chorych znajdujących się w stanie zagrożenia życia.
Jakie są skutki ostatniego namaszczenia?
Ostatnie namaszczenie przynosi następujące skutki: 1. Daje wzrost łaski uświęcającej. 2. Przynosi odpuszczenie grzechów powszednich oraz grzechów ciężkich, gdy chory żałuje, ale nie może się wyspowiadać. 3. Oczyszcza ze słabości i niechęci duchowej, które pozostają pomimo odpuszczenia grzechów. 4. Daje moc do cierpliwego znoszenia choroby, do pokonania pokus i do dobrej śmierci. 5. Daje pomoc w odzyskaniu zdrowia ciała, jeżeli jest to dobre dla duszy (z Katechizmu św. Piusa X).

Stan choroby oraz okoliczność zbliżającej się śmierci mogą być związane z dramatyczną walką duchową i bardziej bezpośrednim działaniem szatana, który chce duszę osoby chorej i konającej doprowadzić do piekła, do wiecznego potępienia. Dusza osoby chorej i konającej może potrzebować łaski sakramentalnego pojednania z Bogiem, zwłaszcza jeśli znajduje się w stanie grzechu śmiertelnego. Różne mogą być sytuacje, na przykład dawne, źle odprawione spowiedzi (problem wspomniany wyraźnie w tymże kazaniu o spowiedzi).
Jest niesłychanym skandalem, że osoby uważające się za wysoce pobożnych katolików, niejednokrotnie nawet nie pomyślą o pomocy duchowej dla swoich bliskich ciężko chorych bądź konających. Jeśli ktoś popadł w ślepą wiarę w niedorzeczne kazania, posyłające wszystkich zmarłych „do Domu Ojca” i jeśli ktoś popadł w ślepą wiarę w multiplikowaną powszechnie ideę fałszywego miłosierdzia, niechże się jak najszybciej z tych fałszywych nauk otrząśnie i niech się po katolicku zatroszczy o chorych i konających.
Jeśli mamy w swoim otoczeniu ciężko chorych, zwłaszcza osoby bliskie śmierci, zadbajmy o to, aby mogły się wyspowiadać, przyjąć Wiatyk oraz sakrament ostatniego namaszczenia. Chodzi przecież o najważniejszą sprawę ze wszystkich najważniejszych spraw na świecie: o wieczne zbawienie duszy.


Katechizm Św. Piusa X o sakramencie ostatniego namaszczenia – tutaj


treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube