„«Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego” (J 7, 37-39).
„Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła” (1 Tes 5, 22).
Także w czasach zamętu powszechnego nie wolno nam zaniedbywać modlitwy, pracy nad sobą, życia duchowego, ascezy.
Asceza, którą podejmuje dusza (nie bez udziału łaski) jest – ogólnie rzecz ujmując – usuwaniem przeszkód, aby nurt Ducha Świętego mógł w duszy płynąć wartko.
Oczyszczanie rzeki z przeszkód, konarów, chropowatości.
Oczyszczanie duszy z grzechów, wad, grzesznych przywiązań.
Ut abundetis magis.
„Stawajcie się coraz doskonalszymi!”
(1 Tes 4, 1).