Gorliwy kapłan, jezuita, chluba Kościoła Katolickiego. Z wydanego w Polsce Mszału Rzymskiego (wydania z 1956 i 1963 r.) dowiadujemy się między innymi:
Św. Piotr urodził się w Nijmegen w Holandii w 1521 roku. W roku 1543 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Skierowano go do krajów germańskich dla obrony Kościoła przed protestantyzmem. Niestrudzenie głosił słowo Boże i organizował życie katolickie. Założył i zreformował liczne kolegia i uniwersytety w Niemczech, Austrii i Szwajcarii, i przyczynił się do naprawy obyczajów i wznowienia karności kościelnej w tych krajach. Działał także w Czechach. Dwukrotnie występował na Soborze Trydenckim jako teolog papieski. Dla obrony katolickiej wiary ułożył znakomity katechizm oraz inne dzieła, które mu zjednały tytuł Doktora Kościoła, nadany mu przez Piusa XI w 1925 roku. Jego zasługą jest, że protestantyzm nie ogarnął Bawarii i Austrii. Nazywa się go drugim apostołem Niemiec. Nauką swoją i przykładem życia świątobliwego, opowiadaniem słowa Bożego po wsiach i miastach, zakładaniem szkół elementarnych i wyższych wpłynął na duchowe odnowienie swojego wieku. Umarł w 1597 roku.
Jakże wspaniali byli jego przełożeni, ożywieni duchem prawdziwie katolickim(!) i wielkodusznością duszpasterską, skoro dzięki nim św. Piotr Kanizjusz rozwinął tak szeroko zakrojoną, katolicką i owocną działalność!