Co znaczą słowa: «Przystępować do Komunii Świętej w sposób pobożny»?
Przystępować do Komunii Świętej w sposób pobożny to znaczy podchodzić z pokorą i skromnością osobistą, w skromnym stroju, wcześniej się przygotować, a po przyjęciu Komunii Świętej odprawić dziękczynienie.
Katechizm Katolicki Św. Piusa X

Skoro już podjęliśmy miłą Niebu decyzję związania się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z Mszą Świętą w rycie rzymskim, dołóżmy starań, aby brać w niej udział coraz lepiej – w aspekcie wewnętrznym i zewnętrznym. Dotyczy to dni powszednich, a szczególnie świątecznych!
Sobór Trydencki naucza: „Jest jasne, że należy dołożyć wszelkich starań i dokładności, aby ta Ofiara była składana z największą możliwą wewnętrzną prawością i czystością serca, a także z wyrazami zewnętrznej pobożności i szacunku”.
Do owych wyrazów zewnętrznej pobożności i szacunku – w przypadku osób świeckich – można zaliczyć między innymi ubiór, strój, który powinniśmy zakładać, idąc na katolicką Mszę Świętą, szczególnie w niedziele i inne dni świąteczne.

Mężczyźni zadbani:

– garnitur,
– pod krawatem,
– starannie ogoleni (jeśli nie brodacz),
– buty wypastowane.

Niewiasty:

– strój gustowny, z zachowaniem wymogów niewieściej skromności,
– stosowne nakrycie głowy przywołuje skromność i pokorę Matki Bożej wobec majestatu Boga.

Msza Święta jest kultem Bożym. A kult Boży wymaga stroju odświętnego i spełniającego wymogi skromności. Strój odświętny różni się od stroju powszedniego, codziennego. Nie przychodzimy na Mszę Świętą w krótkim rękawku czy w krótkich spodniach. Niewiasty zadbają o przyzwoitość dekoltu.
Przez wieki – także w naszej Ojczyźnie – wierni różnych stanów doskonale rozumieli i wiedzieli, że do kościoła należy ubierać się inaczej niż na co dzień. Odróżniało się rozumnie strój codzienny od stroju świątecznego. Przykłady godne kontynuacji!

Czy nie wystarczy czcić Boga wewnętrznie, samym tylko sercem?
Nie, nie wystarczy czcić Boga wewnętrznie, samym tylko sercem, ale musimy także czcić Go zewnętrznie, zarówno duszą jak i ciałem, gdyż Bóg jest Stwórcą i jedynym Panem zarówno duszy, jak i ciała.
Katechizm Katolicki Św. Piusa X

Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

„Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, a weźmie krzyż swój na każdy dzień, i niech idzie za Mną” (Łk 9, 23).

Możemy odkrywać w sobie podświadome oczekiwanie: jeśli będę żył bliżej Boga, będę miał życie komfortowe – błogostan czy dobrostan psychologiczny. Życie godne? Wygodne!!
Otóż, jak poświadcza świadectwo świętych, im dusza bliżej Boga, tym krzyż większy.
Im bardziej gorliwie będziemy biec drogą świętości, tym bardziej będzie to dla nas droga krzyża. To realistyczne przypomnienie może nas ustrzec od rozczarowań.
Św. Jan Bosko pisał: „Trwajmy w wierności Bogu, choćby kosztem długiej i ciężkiej ofiary”.
Choćby z roku na rok krzyż był coraz cięższy, należy wytrwać. Do końca. Z drogi świętości nie dezerterować. Nagroda będzie wyborna – Niebo.

„Lecz kto wytrwa do końca, ten zbawiony będzie” (Mk 13, 13).

Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

Podjęcie decyzji związania się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z kultem katolickim – Mszą Świętą w rycie rzymskim – może wiązać się z utratą przyjaciół i z pojawieniem się wrogów.
Ostatecznie, cóż miałoby to za znaczenie, skoro dusza chce się podobać Panu Bogu?

Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

Salus animárum supréma lex.
Zbawienie dusz najwyższym prawem.

Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.

„A teraz, Panie, wejrzyj na ich pogróżki, i daj sługom Twoim z wszelką śmiałością opowiadać słowo Twoje, przez to, że rękę Twoją wyciągać będziesz, aby uzdrawiać i działać i znaki i cuda przez imię świętego Syna Twego, Jezusa” (Dz 4, 29-30).

Zaszczytny ciężar odpowiedzialności za nieskazitelny depozyt katolickiej wiary i jego wierne przekazywanie spoczywa na katolickich duchownych. Tu i tam wzmagają się ataki na kapłanów wiernych ortodoksji katolickiej. Na przykład wobec jednego kapłana wzmagają się karygodne przejawy agresji, a innemu kapłanowi zakazuje się uczyć ortodoksyjnej doktryny katolickiej dzieci w szkole.
Wiele jest głosów, sądów, osądów i przesądów. W powyższej jednak kwestii istotowo pozostaje pytanie fundamentalne, które duchowni katoliccy, krzewiący wiernie depozyt wiary, wobec Pana Boga mogą i powinni stawiać sobie: Jeśli ugniemy się, kto będzie przekazywał katolicką wiarę?

„Biada mi, jeślibym Ewangelii nie opowiadał” (1 Kor 9, 16).

Salus animárum supréma lex.
Zbawienie dusz najwyższym prawem.

Treści katolickie czytajmy codziennie:
   sacerdoshyacinthus.com
   verbumcatholicum.com
   actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.