Św. Wincenty z Lerynu w dziele Commonitorium podaje kryteria katolickości: powszechność, starożytność, jednomyślność – Quod ubíque, quod semper, quod ab ómnibus créditum est, hoc est vere propriéque Cathólicum.
Msza Święta w rycie rzymskim jest kultem katolickim.
Msza zreformowana (novus ordo missae) nie spełnia powyższych kryteriów.
Nie wchodząc w sferę intencji, dla zachowania uczciwości metodologicznej, dla zachowania perspektywy katolickiej i aby nie uchybić prawdzie, należy na poziomie obiektywnym stawiać pytanie: Czy działania podejmowane w celu ukrócenia profanacyjnej praktyki Komunii na rękę są de facto obroną większościowego status quo – novus ordo missae – czy prowadzą do kultu katolickiego: Mszy Świętej w rycie rzymskim? Trzeba to dookreślać – jasno, głośno, wyraźnie i nieanonimowo.
Ponad pięćdziesiąt lat temu przehandlowaliśmy katolicką Mszę Świętą. Czy w międzyczasie nauczyliśmy się czegoś?