Dziewięć grzechów cudzych
-
- Do grzechu radzić.
- Grzech nakazywać.
- Na grzech drugich zezwalać.
- Innych do grzechu pobudzać.
- Grzech drugich pochwalać.
- Na grzech drugich milczeć.
- Grzechu nie karać.
- Do grzechu drugim pomagać.
- Grzechu innych bronić.
Tag: grzech
Arcybiskup Marcel Lefebvre o Matce Bożej
Jest wiadome, że Tradycję znajdujemy u niemal 250 papieży, którzy poprzedzali papieża Jana XXIII i Drugi Sobór Watykański. To jasne, albo Kościół zawsze się mylił. W takiej sytuacji się znajdujemy! Trzeba jasno widzieć, trzeba pozostać silnym i być zdecydowanym, nie wolno się wahać! My chcemy być związani z Najświętszą Dziewicą Maryją w duchu prawdy i w duchu świętości, który jest duchem Kościoła, i nie chcemy go zmieniać, nie bacząc na władzę, która chciałaby nas doprowadzić do tego, abyśmy zmienili tego ducha. My to odrzucamy. Chcemy pozostać katoliccy, nie chcemy stać się liberałami ani modernistami, ani protestantami. Najświętsza Maryja Dziewica przyjdzie nam w tym z pomocą, ponieważ nienawidzi błędu. Ma Ona głęboko zakorzenioną nienawiść do grzechu. Ona nie może znieść błędu. Ona jest uosobieniem prawdomówności. Ona jest przeciwko wszelkim herezjom. Ona jest z natury również przeciwko wszystkiemu, co przeciwstawia się prawdzie, z natury! Ona jest przeciwko wszystkiemu, co przeczy świętości, przeciwko wszystkim grzechom, jakie tylko mogą istnieć, nawet przeciwko najdrobniejszym grzechom powszednim. Ponieważ pragnie zostać w świętości, pragnie pozostać w prawdzie. Prośmy Ją, aby również nam pomogła tak samo nienawidzić grzechu. Garrigou Lagrange nazywa Ją „Naszą Ukochaną Panią od Nienawiści”. Co on chce przez to powiedzieć? „Nasza Ukochana Pani od Nienawiści”, powiada on, ponieważ Nasza Ukochana Pani nienawidzi błędnej nauki i odczuwa nienawiść do grzechu. Leży to w Jej naturze, nie może znieść błędu. Nie może znieść grzechu, albowiem błąd i grzech są to dzieła szatana, pochodzą od diabła. On przyniósł je na świat! Dlatego Ona nienawidzi diabła. Wiecie, że została stworzona po to, aby podeptać głowę węża, aby zniszczyć szatana i jego plemię. Zjednoczmy się więc z Najświętszą Dziewicą Maryją, pozostańmy mocno z Nią związani, a Ona uchroni nas zarówno przed błędem, jak i przed grzechem, i zachowa nas w prawdzie i w świętości.
Abp Marcel Lefebvre, Kazania, Warszawa 1999, s. 258-259.
Treści katolickie czytajmy codziennie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
actualia.blog
Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą –
będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.
Grzeszne korzenie uzurpacyjnych postulatów
Obwieszczane światu postulaty zmiany katolickiej doktryny w zakresie moralności są niejednokrotnie motywowane (skrycie lub jawnie) apologetycznym przywiązaniem do własnego grzechu – w tej czy innej dziedzinie.
Niejeden sławny konstruktor dokumentów i pomysłów katolicko-reformowanych okazuje się człowiekiem, którego moralność pozostawia wiele do życzenia. Sprawy się stopniowo ujawniają.
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube
Z warsztatu apostoła
Jest taki postulat, aby głosić pozytywnie, nie krytykować.
De facto jest to postulat taki:
Mówmy
„Dwa plus dwa jest cztery – jest zdaniem prawdziwym”.
Nie mówmy
„Dwa plus dwa jest pięć – jest zdaniem fałszywym”.
Wystarczy czytać Ewangelię, aby poznać, jak nauczał Pan Jezus. To było nauczanie integralne – nauczanie pozytywne oraz krytyka błędu i grzechu.
Postulat, aby głosić pozytywnie i nie krytykować jest antychrystusowy, antyewangeliczny, antyprawdziwościowy.
Św. Paweł poucza młodego biskupa Tymoteusza: „głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż błąd, poucz” (2 Tm 4, 2).
Każdy katolicki duchowny pamięta i realizuje: głosi pozytywnie oraz wykazuje błąd i grzech.
Clama fortiter, ne cesses;
quasi tuba exalta vocem tuam
et annuntia populo meo scelera eorum
et domui Iacob peccata eorum.
„Krzycz na całe gardło, nie przestawaj!
Podnoś głos twój jak trąba!
Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa
i domowi Jakuba jego grzechy!” (Iz 58, 1).
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
YouTube
„W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem!” (2 Kor 5, 20).
Człowiek jest grzeszny:
„Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu,
to samych siebie oszukujemy
i nie ma w nas prawdy.
Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,
Bóg jako wierny i sprawiedliwy
odpuści je nam
i oczyści nas z wszelkiej nieprawości” (1 J 1, 8-9).
Pan Jezus ustanowił Sakrament Pokuty dla odpuszczenia grzechów:
„A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»” (J 20, 21-23).
Aby w Sakramencie Pokuty dostąpić odpuszczenia grzechów, należy spełnić dokładnie 5 warunków dobrej spowiedzi:
- Rachunek sumienia.
- Żal za grzechy.
- Mocne postanowienie poprawy.
- Wyznanie grzechów czyli szczera spowiedź.
- Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.
Przy wyznaniu grzechów obowiązuje nas integralność wyznania w zakresie grzechów ciężkich:
– wyznajemy wszystkie grzechy,
– określamy jasno rodzaj grzechu,
– podajemy ważniejsze okoliczności,
– wyznajemy liczbę grzechów.
You must be logged in to post a comment.