Credo (…). Et in unum Dóminum Iesum Christum, Fílium Dei unigénitum. Et ex Patre natum ante ómnia saecula. Deum de Deo, lumen de lúmine, Deum verum de Deo vero. Génitum, non factum, consubstantiálem Patri: per quem ómnia facta sunt. Qui propter nos hómines et propter nostram salútem descéndit de coelis. Et incarnátus est de Spíritu Sancto ex María Vírgine: Et homo factus est. (Credo).
Biegają sobie po mediach określenia: „magiczne święta”, „magia świąt”.
Święta Bożego Narodzenia mają swoje uzasadnienie w obiektywnym fakcie Narodzenia Syna Bożego, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia. Syn Boży, Druga Osoba Trójcy Świętej, „Bóg z Boga, światłość ze światłości. Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas, ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem” (Credo).
Święty Jan na określenie Syna Bożego używa terminu Verbum – „Słowo”. Przedstawiając Tajemnicę Narodzenia Syna Bożego, pisze: Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis; et vidimus gloriam eius. – „A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami. I widzieliśmy chwałę Jego” (J 1, 14).
Nie mówimy: „magiczne święta” „magia świąt”. Mówimy: „święta Bożego Narodzenia”, „Boże Narodzenie”.