Wielkim darem Bożym jest katolicka ortodoksyjna doktryna. Zdrowy pokarm dla duszy.
Czy wystarczająco ją cenię?
Jak często jej słucham?
Z jaką uwagą jej słucham?
Są miejsca, gdzie kapłan katolicki głosi katolicką ortodoksyjną doktrynę codziennie.
„Nigdy w życiu nie przykrzyło mi się słuchać rozmowy o Bogu”
(Św. Teresa z Avili).
Wrogiem katolickiego kultu jest diabeł. Popleczników ma niemało. Dążą, w ślad za niesławnej pamięci Pawłem VI, do wyrugowania z powierzchni ziemi kultu katolickiego – Mszy Świętej w rycie rzymskim.
To miejmy za pewnik: Nie jest wolą Bożą, aby na ziemi zostało zlikwidowane choćby jedno miejsce, w którym przez katolickiego kapłana sprawowany jest katolicki kult i głoszona jest katolicka doktryna.
To miejmy za pewnik: Jest wolą Bożą, aby na ziemi przybywało miejsc, w których przez katolickiego kapłana sprawowany jest katolicki kult i głoszona jest katolicka doktryna.
To miejmy za pewnik: Jest wolą Bożą, aby każdy katolik – duchowny i świecki – związał się wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie z kultem katolickim.
Proces przywracania katolickiego kultu i katolickiej doktryny postępuje – w zakresie znanym Panu Bogu. Obyśmy tylko nie wpadli w pułapkę pragnienia przypodobania się religii zmienionej.
Św. Teresa z Avili tak pisała w swoim dziele Księga życia (rozdz. 25, 12), wskazując na konieczność trzymania się katolickiej nauki Kościoła. W aktualnych czasach zamętu powszechnego trzeba wyraźnie i często przypominać, że tę katolicką naukę Kościoła znajdziemy w katolickich tradycyjnych katechizmach.
„Mam to za rzecz pewną, że diabeł nigdy nie zdoła — ani mu Bóg nie pozwoli — oszukać duszy nie ufającej w niczym samej sobie, a mocno utwierdzonej w wierze, gotowej tysiąc razy umrzeć za każdy artykuł wiary; która zatem, tak kochając wiarę i biorąc za to od Boga coraz nowe wiary żywej i mocnej wlanie i pomnożenie, pilnie tego przestrzega, aby we wszystkim postępowała zgodnie z tym, czego uczy Kościół, i pyta, i szuka rady u tych, którzy ją w tym oświecić mogą, która, słowem, tak niezachwianie jest w tych prawdach utwierdzona, iż żadne jakie bądź objawienia — chociażby niebo ujrzała nad sobą otwarte — nie zdołają jej odwieść od jednego najmniejszego punktu nauki Kościoła. Jeśliby kiedy spostrzegła w sobie jakie zawahanie się co do którego artykułu wiary, jeśliby jej przyszła myśl taka: «kiedy Bóg mi to mówi, a więc może to być tak samo prawdą, jak to, co objawiał świętym», taka wątpliwość w wierze i taka myśl (choć się dusza przy nich nie zatrzyma, bo dobrowolne przy nich zatrzymanie się, każdy widzi, że byłoby już wielkim złem) będzie oczywiście początkiem pokusy diabelskiej, wzniecającym w niej pierwsze do złego poruszenie. Choć i te pierwsze poruszenia rzadko kiedy, jak sądzę, poczuje w sobie dusza tak mocno utwierdzona w wierze, jak to Bóg zwykł sprawować w tych, którym tych łask użycza, i stąd taką w sobie siłę czująca, że gotowa by, rzekłbyś, zdławić i rozszarpać wszystkich czartów w obronie jednej najmniejszej z prawd, jakie Kościół podaje”.
Noli timere, sed loquere, et ne taceas.
„Nie bój się, ale mów, a nie milcz” (Dz 18, 9).
Uważni Czytelnicy spostrzegają, że każdy publikowany tutaj wpis kończy się skromnym podaniem – w lewym dolnym rogu – trzech adresów internetowych. Adresy są zalinkowane, wystarczy więc najechać kursorem na dany adres i kliknąć – zostaniemy przekierowani bezpośrednio na wybrany blog.
Przypominam zatem, że dzięki Panu Bogu słowo kapłana katolickiego jest publikowane nie tylko na niniejszym blogu Vérbum cathólicum.
Treści katolickie są dostępne także na blogu Sacérdos Hyacínthus, zawierającym, oprócz bieżących wpisów, wiele działów tematycznych.
Bardzo ważny jest także blog Actuália, zawierający zwarte motywy, często z adekwatnymi odnośnikami (linkami).
Kapłan dokłada starań, by publikowane treści mieściły się doskonale w zakresie katolickiej ortodoksji.
W czasach zamętu powszechnego codzienny kontakt z publikowaną prawdą jest dla niejednej duszy cenny w aspekcie poznawczym, porządkującym i po katolicku ukierunkowującym – prowadzącym do poważnych i miłych Bogu decyzji.
Codziennie znajdźmy czas, by odwiedzić TRZY ADRESY i z uwagą rozważyć cierpliwie podawane tam treści:
Informujmy także innych!
Chętnie udostępniajmy powyższe trzy linki także innym osobom – w kraju i za granicą. Słowo prawdy niech biegnie i przynosi dobre owoce w sercach wielu!
A.M.D.G.
Święty Jan Bosko wyznawał i krzewił – słowem mówionym i pisanym – nieskazitelną katolicką doktrynę. Święty Jan Bosko odprawiał Mszę Świętą w tradycyjnym odwiecznym rycie. Nie błądził!
Salezjanin wyznaje i krzewi – słowem mówionym i pisanym – nieskazitelną katolicką doktrynę. Salezjanin odprawia Mszę Świętą w tradycyjnym odwiecznym rycie. Nie błądzi!
Jednym z najbardziej tragicznych i powszechnych zwycięstw diabła w czasach zamętu powszechnego jest przekonanie ogromnej liczby deklarujących przywiązanie do wiary katolickiej, że się nie da. Nie da się być wiernym odwiecznej, nieskazitelnej, katolickiej, ortodoksyjnej doktrynie. Nie da się oddawać Panu Bogu czci przez związanie się wyłącznie z odwiecznym, nieskazitelnym, tradycyjnym, katolickim kultem – Mszą Świętą w rycie rzymskim. I tak kiwają jedni nad drugimi głowami – świeccy nad kapłanami, duchowni nad świeckimi. Chocholi taniec.
Zauważmy, że istotowo (choć często nieintencjonalnie) jest to oskarżanie Boga, że postawił nas w sytuacji, w której nie da się być wiernym. A to jest bluźnierstwo.
Z taką postawą wiąże się dość często upodobanie do utyskiwania na świat, Kościół, warunki, okoliczności itd.
Dusza prostolinijna wobec Boga (więc wierząca po katolicku!) ma spojrzenie Boże i decyzje konsekwentne podejmie wobec Boga chętnie.
Da się być wiernym odwiecznej, nieskazitelnej, katolickiej, ortodoksyjnej doktrynie.
Da się oddawać Panu Bogu cześć przez związanie się wyłącznie z odwiecznym, nieskazitelnym, tradycyjnym, katolickim kultem – Mszą Świętą w rycie rzymskim.
Delikatne przynaglenie może okazać się owocne dla duszy opóźniającej się.
Katolicką drogę intelektualną i duchową przebywają ci, którzy te trzy kapłańskie linki odwiedzają codziennie:
Sacerdos Hyacinthus
sacerdoshyacinthus.com
Verbum cathólicum
verbumcatholicum.com
Profil na Twitterze
twitter.com/SacHyacinthus
Przypomnienie: Aby korzystać z materiałów publikowanych na Twitterze
nie jest konieczne posiadanie własnego konta.
Kto według roztropnego rozeznania powyższe 3 linki udostępnia i rozsyła innym, współpracuje z kapłanem w dobrym dziele.
Jest jakieś pytanie, niejasność, problem, wątpliwość.
Dusza katolicka powie: Zobaczmy, co w tej kwestii mówi Kościół Katolicki
w swoim odwiecznym nauczaniu.
Mamy Królową.
W czasach zamętu powszechnego możemy liczyć na to, że nasza codzienna cierpliwa modlitwa różańcowa wyprosi nam zrozumienie i pomoże nam w podjęciu decyzji wierności nieskazitelnej katolickiej doktrynie i katolickiemu tradycyjnemu kultowi. W modlitwie nie ustawajmy!
Królowo Polski, módl się za nami!
Od herezji powinniśmy uciekać jak od morowej zarazy, a nie bredzić o szacunku dla „odmiennych poglądów”. W tej materii weźmy parę lekcji u katolickich Świętych Męczenników.
„Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem ma wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?” (2 Kor 6, 14-15).
Jeżeli ktoś mówi, że dzisiaj nie ma duchownych głoszących ortodoksyjną doktrynę katolicką, rozmija się z prawdą. Tak nie wolno mówić!
Cierpliwie kompletujemy naszą Bibliotekę ’58 – nieoceniony skarbiec nieskazitelnej odwiecznej katolickiej doktryny – aby poznać i zachować katolicką wiarę, życie układać według niej, bronić jej, i tak zbawić duszę swoją.
Z Biblioteki ’58 kompletujmy przede wszystkim tradycyjne katolickie katechizmy. Pytajmy o nie i szukajmy ich na plebaniach, w antykwariatach (także internetowych), bibliotekach, aukcjach i portalach internetowych, i gdziekolwiek tam, gdzie tylko możemy odnaleźć i nabyć tradycyjne katolickie wydawnictwa.
W czasach zamętu powszechnego konieczna jest praca własna: lektura nieskazitelnych katolickich tekstów.
Katolik czyta. Katolik kształci się chętnie. Katolik czyta katolickie tradycyjne katechizmy. Katolik zna swoją wiarę. Zatroszczmy się także, aby dzieci oraz młodzi mogli – także w domu – poznawać skarby katolickiej wiary.
Praca u podstaw. Konieczna!
Nie da się a priori wykluczyć hipotezy: Stopniowe rozmontowywanie wyrazistych konturów ortodoksyjnej katolickiej doktryny było przygotowywaniem gruntu a przynajmniej ułatwianiem drogi do aberracji w zakresie moralności.
W czasach zamętu powszechnego nie jest roztropne zachwycać się pospiesznie tą czy inną osobą, bo wypowiedziała kilka zdań krystalicznie katolickich.
Filioli, nemo vos seducat.
„Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu” (1 J 3, 7).
Jeśli jakaś doktryna jest sprzeczna z tym, czego Kościół Katolicki przez wieki nauczał, mówienie o ciągłości doktryny jest naigrawaniem się z ludzkiego rozumu i zwodzeniem dusz.
Jeśli jakaś forma kultu jest sprzeczna z tym, co Kościół Katolicki przez wieki praktykował, mówienie o ciągłości kultu jest naigrawaniem się z ludzkiego rozumu i zwodzeniem dusz.
Dopuszczenie prawdy do głosu pozostaje postulatem wołającym. Ostatnie sześćdziesiąt lat trzeba badać pod tym kątem.
Są niektóre kwestie, nad którymi toczy się debata – nawet przez wieki. Są quaestiones disputatae. Na przykład dominujący jest pogląd, że Wcielenie Syna Bożego dokonało się ratione peccati – z powodu grzechu, który człowiek popełnił – aby człowieka z grzechu wybawić. Nurtowi franciszkańskiemu jednakowoż drogi jest pogląd, że nawet, gdyby człowiek nie zgrzeszył, Syn Boży i tak by się Wcielił – ratione caritatis, z miłości, z miłości do człowieka. Inna kwestia to długo trwająca i burzliwa debata mająca za przedmiot relację łaski do wolnej woli człowieka.
Uprawniony pluralizm opinii jest możliwy i bynajmniej nie urągający rozumowi i wymogom ortodoksji katolickiej. Pluralizm opinii nie dotyczy, rzecz jasna, pryncypialnych kwestii wiary katolickiej i katolickiej moralności, oraz tych kwestii, co do których Urząd Nauczycielski Kościoła wypowiedział się definitywnie i ostatecznie.
Kiedy mnożą się opinie, dusza na wskroś katolicka będzie skłonna, aby postulować: Zobaczmy, co w tej a tej kwestii, lub w kwestiach pokrewnych, mówi Objawienie Boże, którego źródłami są Pismo Święte i Tradycja, autorytatywnie, odwiecznie nauczane i interpretowane przez Urząd Nauczycielski Kościoła.
Skłonność duszy do sięgania do nieomylnej, odwiecznej doktryny Kościoła Katolickiego niepomiernie zwiększy prawdopodobieństwo, że nawet w kwestiach, w których możliwy jest pluralizm opinii, dusza katolicka nie pobłądzi, od wiary katolickiej się nie oddali i pozostanie w szlachetnym zakresie ortodoksji.
Lektura starych katolickich katechizmów dobrze robi na rozum.
Przerażająca to prawda, ale trzeba ją wypowiedzieć:
W aktualnych czasach zamętu powszechnego niejedna dusza dotkliwie odczuwa brak wiarygodnego ostatecznego autorytetu rozstrzygającego.
Pociecha? By zbawić duszę swoją, trzeba dochować wierności katolickiej wierze. Doktryna katolicka jest dostępna. Biblioteka ’58 otwarta całą dobę przez wszystkie dni tygodnia.
Dusza katolicka cierpliwie i systematycznie poznaje katolicką doktrynę, by – poznawszy ją – wierze katolickiej dochować wierności i tak zbawić duszę swoją.
Pan Jezus to powiedział do Apostołów, a zatem i do ich prawowitych następców: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28, 19-20).
Obowiązkiem duchowieństwa jest nauczanie katolickiej doktryny. Głosy dotyczące wiary katolickiej w czasach zamętu powszechnego. Media, cytowanie, linkowanie, zaufanie. Autorytet, wiarygodność, multiplikacja.
Schemat roboczy:
– raczej duchowny niż świecki,
– raczej duchowny, który odprawia tradycyjną Mszę Świętą niż ten, który odprawia novus ordo missae,
– raczej duchowny, który odprawia wyłącznie tradycyjną Mszę Świętą niż ten, który odprawia tradycyjną Mszę Świętą i novus ordo missae.
I w końcu: duchowny, który przekazuje katolicki depozyt wiary – wiernie w każdym detalu, zgodnie z odwieczną doktryną Kościoła Katolickiego.
Nie: duchowny, który „ubarwia” katolicki depozyt wiary rozmaitymi odkształceniami i subiektywizmami.
Biblioteka ’58 otwarta całą dobę przez wszystkie dni tygodnia.
Katolik czyta.
Katolik kształci się chętnie.
Biblioteka ’58 otwarta całą dobę przez wszystkie dni tygodnia.
